تفاوت سینمای آخرالزمانی هالیوود با سینمای ایران در استفاده از فناوری (تکنولوژی) است.
غرب در تصویر آخرالزمان چیزی جز تکنیک (فن) ندارد و در واقع خالی از محتوا با ویترینی جذاب مخاطب را به سمت خود میکشاند، اما آن چیزی که سینمای ایران را از این حیث از سینمای هالیوود منفک میکند، پشتوانه قوی و پرمایهای است که میتواند با اتکا به فیلمنامهای قوی، آرمانهای عمیق و باشکوه مهدوی را به تصویر بکشد.
حال که پس از گذر سالها، ساخت فیلمهای آخرالزمانی در دنیا به جریان و نهضت تازهای مبدل شده است، سخن گفتن از ظرفیتهای سینمایی مهدویت پیچیده و سخت نیست.
چرا که با نگاهی به تاریخچه ساخت فیلمهای آخرالزمانی میتوان کارنامه این گونه از تولیدات را مورد بازنگری قرار داد و با ذکر ضعفها و قوتهای آن در کنار گوشههای تاریک و زوایای پنهان و آشکارش نقشه نسبتا جامعی از آن را به تصویر درآورد.
ساخت فیلمهای آخرالزمانی با تولیدات علمی ـ تخیلی آغاز شد که ریشه در نابودی کره زمین و ویرانی جهان داشته، از طرفی دیگر این فیلمها شکل دیگری به خود گرفته و در پایان این نابودی دنیای تازهای را پیش روی مخاطب خود قرار میدهد که حکایت از جلوهای نو در حیات بشری دارد.
سیر مفهومی این ماجرا از کتب مقدس و روایات مختلف به هنر و بالطبع سینما نفوذ کرد و در این میان سینما برای خود داعیهدار شکل تازهای از این روایت فوق بشری است.
نکتهای که توجه به آن ما را از ورطه اشتباه میرهاند، این است که سینمای هالیوود و نگاه به مقولهای همچون آخرالزمان تفاوتهای فاحشی با مهدویت در شیعه دارد.
از آنجایی که بحث مهدویت مهم ترین رویکرد مورد مطالعه در مکتب شیعه است، نمیتوان عمق و غنای آن را حتی برای ذرهای با نگاه غربیها نسبت به این مقوله مقایسه کرد.
متأسفانه سینمای ما آنگونه که باید و شاید به این مهم نپرداخته است و با توجه به غنای مفهومی که در این حوزه داریم، جای بسی تأمل است که چرا تولیدات ما در این رابطه محدود به چند اثر است.
یکی از نکاتی که توجه فیلمسازان ما باید به آن معطوف شود، پرداختن به مهدویت در گسترهای وسیعتر از آن چیزی است که فیلمهای سینمایی امروز آن را به تصویر میکشند. واقعیت این است که غرب در تصویر آخرالزمان چیزی جز تکنیک (فن) ندارد و در واقع خالی از محتوا با ویترینی جذاب مخاطب را به سمت خود میکشاند.
اما آن چیزی که سینمای ایران را از این حیث از سینمای هالیوود منفک میکند، پشتوانه قوی و پرمایهای است که به لحاظ محتوایی از آن برخوردار است و میتواند با اتکا به فیلمنامهای قوی، آرمانهای عمیق و باشکوه مهدوی را به تصویر بکشد و مخاطب را در مقابل گفتمان تازهای از مهدویت در هنر قرار دهد.
مرجع : خبرگزاری قرآنی ایران (