از علماى اهل سنت وجماعت بوده و دوبار ریاست جامع شریف الازهر را بـه عهده گرفـته اسـت, میان او وعبدالحسین شرف الدین که از علماى شیعه است مناظراتى مـتعدد در گـرفت که در کتابى به نام المراجعات جمع آورى شده واین مناظرات فقهى سبب تشیع شیخ سلیم بشرى گشت.او در اولین مناظره اعلام کرد که متعصب نبوده ومى گوید: من تنها جوینده یک گمشده وخواهان یک حقیقت مى باشم, پس اگر حق آشکار شد, مسلما پیروى از حق سزاواتر است, واگر نشد من مانند گوینده این بیتم: نحن بما عندنا وانت بما عندک راض والراى مختلف(هر یک از ما وشما به آنچه دارد راضى است, هر چند که آراءمختلف باشد).
ایـن مناظرات بیانگر دانش, بزرگوارى, اخلاق وحقیقت جویى دوطرف بوده ودر پایان مناظرات شیخ سلیم بشرى اعلام مى دارد: پوشیده ها نمایان, حقیقت از مخفى گاه خود ظاهر وروشنایى صبح براى هر بینائى پدیدار گشت, خدا را شکر مى کنم که ما را به دین خود هدایت وتوفیق عمل در راه خود را به ما عنایت نمودوصلوات وسلام خدا بر پیامبر وآل او باد.
ایـن مناظرات بیانگر دانش, بزرگوارى, اخلاق وحقیقت جویى دوطرف بوده ودر پایان مناظرات شیخ سلیم بشرى اعلام مى دارد: پوشیده ها نمایان, حقیقت از مخفى گاه خود ظاهر وروشنایى صبح براى هر بینائى پدیدار گشت, خدا را شکر مى کنم که ما را به دین خود هدایت وتوفیق عمل در راه خود را به ما عنایت نمودوصلوات وسلام خدا بر پیامبر وآل او باد.