با توجه به این که زائر در مقام زیارت امام(علیه السلام) کمالاتى که در زیارت نامه ها بالاخص زیارت جامعه کبیره را بیان مى دارد و برخى از فرازهاى این زیارت بزرگ، فراتر از درک انسان هاى عادى و معمولى بلکه از درک بسیارى از اهل علم مى باشد و نیز براى این که آن بزرگواران به نحو احسن و بدور از افراط و غلو زیارت شوند دستور به بیان تکبیرات قبل از آغاز زیارت داده اند.معانى متعددى از بیان تکبیرات در آغاز زیارت بیان شده است که برخى از آن موارد عبارتند از:1. اعتراف به عظمت خداوند و برتر شمردن خداوند از هر وصف و ثنا مى باشد و بعد از این اعتراف، به ثناگویى و شمارش کمالات اهل بیت(علیهم السلام) ادب فناى مقربان، جوادى آملى، ج 1، ص 83..
مرحوم مجلسى اول مى گویند: تکبیرهاى صدگانه براى تفهیم این نکته است که عظمت و کبریایى تنها از آن خداست. روضه المتقین، ج 5، ص 453. زیرا معناى اللَّه اکبر به فرموده امام صادق(علیه السلام) این است که خداوند بزرگ تر از آن است که توصیف شود. توحید، صدوق، ص 312، روایت اول و دوم.
2. اظهار تعظیم در برابر حق تعالى است که چنین امامان بزرگوار و حقایق وجودیه اى را از خود صادر نموده و ما را به توجه و توسل به ایشان مفتخر نموده است. به عبارت دیگر، این تکبیرات، جهت احترام به امامان و تعظیم شعائر است که امامان هر چه دارند از خداوند دارند.
3. با توجه به معناى اللَّه اکبر و امر به توقف و سپس نزدیک قبر مطهر شدن و تکبیر گفتن، شاید بخواهند ما را متوجه این حقیقت کنند که توصیف امامان بالاتر از عهده افراد عادى است و ایشان باید خود را توصیف کرده و ما تنها وظیفه داریم توصیف ایشان را درباره خودشان بازگو کرده و به آن معتقد شده و درک کنیم.
4. شاید امر به تکرار تکبیرات براى تقاضاى کنار رفتن پرده هاى بین خود و حقیقت امام و مقام ولایةاللَّه باشد. جلوه هاى لاهوتى، تحریرى، ج 1، ص 40.
5. از آنجا که اوصاف و ویژگى هاى امامان(علیهم السلام) مظهر و تجلّى صفات و اسماى الهى است با تکرار تکبیر شناخت مقامات امامان آسان تر مى گردد و باور داشتن این مقامامت براى امامان به اذن خداوند امکان پذیر خواهد شد.
مرحوم مجلسى اول مى گویند: تکبیرهاى صدگانه براى تفهیم این نکته است که عظمت و کبریایى تنها از آن خداست. روضه المتقین، ج 5، ص 453. زیرا معناى اللَّه اکبر به فرموده امام صادق(علیه السلام) این است که خداوند بزرگ تر از آن است که توصیف شود. توحید، صدوق، ص 312، روایت اول و دوم.
2. اظهار تعظیم در برابر حق تعالى است که چنین امامان بزرگوار و حقایق وجودیه اى را از خود صادر نموده و ما را به توجه و توسل به ایشان مفتخر نموده است. به عبارت دیگر، این تکبیرات، جهت احترام به امامان و تعظیم شعائر است که امامان هر چه دارند از خداوند دارند.
3. با توجه به معناى اللَّه اکبر و امر به توقف و سپس نزدیک قبر مطهر شدن و تکبیر گفتن، شاید بخواهند ما را متوجه این حقیقت کنند که توصیف امامان بالاتر از عهده افراد عادى است و ایشان باید خود را توصیف کرده و ما تنها وظیفه داریم توصیف ایشان را درباره خودشان بازگو کرده و به آن معتقد شده و درک کنیم.
4. شاید امر به تکرار تکبیرات براى تقاضاى کنار رفتن پرده هاى بین خود و حقیقت امام و مقام ولایةاللَّه باشد. جلوه هاى لاهوتى، تحریرى، ج 1، ص 40.
5. از آنجا که اوصاف و ویژگى هاى امامان(علیهم السلام) مظهر و تجلّى صفات و اسماى الهى است با تکرار تکبیر شناخت مقامات امامان آسان تر مى گردد و باور داشتن این مقامامت براى امامان به اذن خداوند امکان پذیر خواهد شد.