از نظر مسیحیان دو معنی برای روح القدس در کتاب مقدس، صفحه ی424 آمده است:1) روح القدس اقنوم سوم از اقانیم ثلاثه الهیه (مطابق تثلیث که از هر نظر مردود است) است که به او روح می گویند. زیرا مبدأ و مخترع حیات می باشند و به او مقدّس می گویند چون از کارهای مخصوص او این است که قلوب مؤمنین را تقدیس می فرماید و به او روح الله المسیح هم می گویند، به واسطه ی علاقه ای که به خدا و مسیح دارد.2) روح القدس که به معنای تسلّی دهنده ی ما می باشد، همواره ما را برای قبول و درک راستی و ایمان و اطاعت ترغیب می فرماید و اشخاصی که در گناهان خود مرده اند زنده می گرداند و ایشان را پاک می سازد که شبیه معنای دومی است که ما ذکر کردیم.
مفسّرین اسلامی نیز احتمالاتی را ذکرکرده اند:
از نظر مسیحیان دو معنی برای روح القدس در کتاب مقدس، صفحه ی424 آمده است:
1) روح القدس اقنوم سوم از اقانیم ثلاثه الهیه (مطابق تثلیث که از هر نظر مردود است) است که به او روح می گویند. زیرا مبدأ و مخترع حیات می باشند و به او مقدّس می گویند چون از کارهای مخصوص او این است که قلوب مؤمنین را تقدیس می فرماید و به او روح الله المسیح هم می گویند، به واسطه ی علاقه ای که به خدا و مسیح دارد.
2) روح القدس که به معنای تسلّی دهنده ی ما می باشد، همواره ما را برای قبول و درک راستی و ایمان و اطاعت ترغیب می فرماید و اشخاصی که در گناهان خود مرده اند زنده می گرداند و ایشان را پاک می سازد که شبیه معنای دومی است که ما ذکر کردیم.(1)
مفسّرین اسلامی نیز احتمالاتی را ذکرکرده اند:
الف) منظور از روح القدس جبرئیل است و این که خداوند عیسی را تایید فرمود یعنی جبرئیل یاور او شد و امّا در این که چرا به جبرئیل روح القدس می گویند، زیرا روح بر ملائکه غلبه دارد و به صورت تشریفی خداوند این اسم را برای جبرئیل انتخاب کرده و اضافه نمودن او به (روح القدس) اشاره به پاکی و قداست دارد.
ب) نیرویی غیبی که در همه ی مؤمنان با تفاوت درجات ایمان وجود دارد و همان امدادهای الهی است که انسان را بر انجام طاعات و کارهای مشکل مدد می کند و از گناه باز می دارد.
ج) بعضی می گویند: روح القدس همان نیروی غیبی است که عیسی را تأیید می کرد و با همان قوّه مرموز، مردگان را به فرمان خدا زنده می کرد.
ـ در این آیه ی شریفه هم که می فرماید:
وَ کَذَلِکَ أَوْحَیْنَآ إِلَیْکَ رُوحًا مِّنْ أَمْرِنَا … (2)
و این چنین روحی از امر خود را بر تو وحی کردیم.
منظور این است که:
قرآن روحی از جانب خداوند متعال است و همان طور که بر پیامبران قبلی، از طرق مختلف وحی فرستادیم بر تو نیز روحی را به فرمان خود وحی کردیم کلمه ی (کذلک) شاید به این معناست که هر سه نوع وحی که بر پیامبران بوده است بر پیامبر اسلام نیز تحقّق می یافت.
1)ارتباط مستقیم با ذات پروردگار
2)از طریق فرشته ی وحی
3)شنیدن آوازی شبیه امواج صوتی
منظور از روح در این آیه چیست؟
1)قول غالب مفسّران: روح به معنای قرآن مجید است.
2)قول بعضی ازمفسّران: منظور روح القدس است (یا فرشته ای که حتّی از جبرئیل و میکائیل هم برتر بوده و همواره پیامبراسلامصلی الله علیه وآله وسلم را همراهی می کرده است) البته قول اوّل با قرائن متعدّد موجود در آیه هماهنگ تر است و این گونه روایات که روح را به معنای روح القدس یا فرشته ی بلند مرتبه ی خدا، تفسیر کرده اند، اشاره به معنای باطن آیه باشد.(3)
ـ علاّمه طباطبائی در تفسیر المیزان می فرماید:
منظور از وحی، نازل کردن روح القدس به رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم است و نزول روح القدس به آن حضرت همان وحی قرآن است، چون روح القدس حامل قرآن و جبرئیل حامل روح القدس است.
امر وجود هر موجود از این جهت که تنها مستند به خدای متعال است.
خلق وجود همان موجود از این جهت که مستند به خدای متعال است ولی با واسطه ی علل و اسباب.
امرالهی کلمه ایجاد آسمانی است یعنی فعلی که مختص به ذات پروردگار است و واسطه و عامل و اسباب نمی خواهد. به عبارت دیگر، امر در هر چیز یعنی ملکوت آن چیز و ملکوت از ملک بالاتر است.
أََوَلَمْ یَنظُروُاْ فِی مَلَکوُتِ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ … (4)
آیا فکر و نظر در ملکوت و قوای آسمان ها و زمین نمی کنند.
وَ کَذَلِکَ نُرِی إِبْرَاهیِمَ مَلَکُوتَ السَّمَوَاتِ وَ الْاَرْضِ … (5)
و همچنین ما بر ابراهیم ملکوت و باطن آسمان ها و زمین را ارائه دادیم.
پی نوشت ها:
1- تفسیر نمونه، ج1، ص237
2- سوره شوری، آیه 52
3- تفسیر نمونه، سوره اسری، ذیل آیه 85
4- سوره اعراف، آیه 185
5- سوره انعام، آیه 75
مفسّرین اسلامی نیز احتمالاتی را ذکرکرده اند:
از نظر مسیحیان دو معنی برای روح القدس در کتاب مقدس، صفحه ی424 آمده است:
1) روح القدس اقنوم سوم از اقانیم ثلاثه الهیه (مطابق تثلیث که از هر نظر مردود است) است که به او روح می گویند. زیرا مبدأ و مخترع حیات می باشند و به او مقدّس می گویند چون از کارهای مخصوص او این است که قلوب مؤمنین را تقدیس می فرماید و به او روح الله المسیح هم می گویند، به واسطه ی علاقه ای که به خدا و مسیح دارد.
2) روح القدس که به معنای تسلّی دهنده ی ما می باشد، همواره ما را برای قبول و درک راستی و ایمان و اطاعت ترغیب می فرماید و اشخاصی که در گناهان خود مرده اند زنده می گرداند و ایشان را پاک می سازد که شبیه معنای دومی است که ما ذکر کردیم.(1)
مفسّرین اسلامی نیز احتمالاتی را ذکرکرده اند:
الف) منظور از روح القدس جبرئیل است و این که خداوند عیسی را تایید فرمود یعنی جبرئیل یاور او شد و امّا در این که چرا به جبرئیل روح القدس می گویند، زیرا روح بر ملائکه غلبه دارد و به صورت تشریفی خداوند این اسم را برای جبرئیل انتخاب کرده و اضافه نمودن او به (روح القدس) اشاره به پاکی و قداست دارد.
ب) نیرویی غیبی که در همه ی مؤمنان با تفاوت درجات ایمان وجود دارد و همان امدادهای الهی است که انسان را بر انجام طاعات و کارهای مشکل مدد می کند و از گناه باز می دارد.
ج) بعضی می گویند: روح القدس همان نیروی غیبی است که عیسی را تأیید می کرد و با همان قوّه مرموز، مردگان را به فرمان خدا زنده می کرد.
ـ در این آیه ی شریفه هم که می فرماید:
وَ کَذَلِکَ أَوْحَیْنَآ إِلَیْکَ رُوحًا مِّنْ أَمْرِنَا … (2)
و این چنین روحی از امر خود را بر تو وحی کردیم.
منظور این است که:
قرآن روحی از جانب خداوند متعال است و همان طور که بر پیامبران قبلی، از طرق مختلف وحی فرستادیم بر تو نیز روحی را به فرمان خود وحی کردیم کلمه ی (کذلک) شاید به این معناست که هر سه نوع وحی که بر پیامبران بوده است بر پیامبر اسلام نیز تحقّق می یافت.
1)ارتباط مستقیم با ذات پروردگار
2)از طریق فرشته ی وحی
3)شنیدن آوازی شبیه امواج صوتی
منظور از روح در این آیه چیست؟
1)قول غالب مفسّران: روح به معنای قرآن مجید است.
2)قول بعضی ازمفسّران: منظور روح القدس است (یا فرشته ای که حتّی از جبرئیل و میکائیل هم برتر بوده و همواره پیامبراسلامصلی الله علیه وآله وسلم را همراهی می کرده است) البته قول اوّل با قرائن متعدّد موجود در آیه هماهنگ تر است و این گونه روایات که روح را به معنای روح القدس یا فرشته ی بلند مرتبه ی خدا، تفسیر کرده اند، اشاره به معنای باطن آیه باشد.(3)
ـ علاّمه طباطبائی در تفسیر المیزان می فرماید:
منظور از وحی، نازل کردن روح القدس به رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم است و نزول روح القدس به آن حضرت همان وحی قرآن است، چون روح القدس حامل قرآن و جبرئیل حامل روح القدس است.
امر وجود هر موجود از این جهت که تنها مستند به خدای متعال است.
خلق وجود همان موجود از این جهت که مستند به خدای متعال است ولی با واسطه ی علل و اسباب.
امرالهی کلمه ایجاد آسمانی است یعنی فعلی که مختص به ذات پروردگار است و واسطه و عامل و اسباب نمی خواهد. به عبارت دیگر، امر در هر چیز یعنی ملکوت آن چیز و ملکوت از ملک بالاتر است.
أََوَلَمْ یَنظُروُاْ فِی مَلَکوُتِ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ … (4)
آیا فکر و نظر در ملکوت و قوای آسمان ها و زمین نمی کنند.
وَ کَذَلِکَ نُرِی إِبْرَاهیِمَ مَلَکُوتَ السَّمَوَاتِ وَ الْاَرْضِ … (5)
و همچنین ما بر ابراهیم ملکوت و باطن آسمان ها و زمین را ارائه دادیم.
پی نوشت ها:
1- تفسیر نمونه، ج1، ص237
2- سوره شوری، آیه 52
3- تفسیر نمونه، سوره اسری، ذیل آیه 85
4- سوره اعراف، آیه 185
5- سوره انعام، آیه 75