3. روزى نگاه امام حسن به مرده اى افتاد که مى خواستند او را دفن کنند، فرمود: «ان امراً هذا آخره لحقیق بان یزهد فى اوّله و ان امراً هذا اوله لحقیق ان یخاف من آخرِه»؛اثنى عشریه، ص 37.؛ «چیزى که پایانش این است، شایسته است که از اول به آن دل نبست و کارى که آغازش این است، سزاوار است که از پایانش ترسید».
4. «فضح الموت الدنیا»؛ مجموعه ورام، ص 201.؛ «مرگ دنیا را رسوا کرده است».
5. «کن فى الدنیا ببدنک و فى الآخرة بقلبک»؛ زندگانى امام حسن مجتبى علیه السلام، ص 343، ح 2.؛ «بدنت در دنیا و دلت در آخرت باشد».
6. «الفرصة سریعة الفوت، بطیئة العود»؛ همان، ص 344.؛ «فرصت زود از دست مى رود و کند باز مى گردد».
7. «النعمة محنة فان شکرت کانت کنزاً و ان کفرت کانت نقمه»؛ همان. ؛ «نعمت وسیله آزمایش است؛ اگر شکرش را به جا آورى، گنج است و اگر به آن کفران بورزى، عذاب است».
8. «و الله! لا یحبنا عبداً ابداً و لو کان اسیراً فى الدیلم الا نفعه حبنا و ان حبنالیساقط الذنوب من بنى آدم کما یساقط الریح، الورق من الشجر»؛ بحارالانوار، ج 44، ص 25.؛ «به خداوند سوگند! هر کس ما را دوست بدارد – هر چند در نقطه دوردستى چون دیلم باشد این دوستى به حال او مفید خواهد بود. بى شک ولایت و محبت ما اهل بیت علیهم السلام گناهان آدمیان را پاک مى کند؛ مانند جداکردن باد، برگ را ازدرختان».
9. هنگامى که امام مجتبى علیه السلام قصد ورود به مسجد را داشت، سر مبارکش را به سوى آسمان بلند کرده، مى فرمود: «الهى ضیفک ببابک یا محسن قد اتاک المسى ء فتجاوز عن قبیح ما عندى بجمیل ما عندک یا کریم!»؛ همان، ج 43، ص 339.
؛ «خدایا!مهمان تو کنار در خانه ات ایستاده است. اى نیکوکار! بنده گنهکارت به سوى تو آمده است، از زشتى هاى من به جهت زیبایى هایت، در گذر، اى بخشنده با کرامت!»
10. در واپسین روزهاى زندگانى امام مجتبى علیه السلام، جنادة بن امیه – از یاران و اصحاب رسول خداصلى الله علیه وآله براى عیادت آن حضرت وارد شد. آن امام دلسوز و مهربان، در حالى که بر اثر مسمومیت حالش منقلب بود و از شدت درد به خود مى پیچید، جناده را پند و اندرز داد و فرمود:
الف. «استعد لسفرک و حصل زادک قبل حلول اجلک»؛ «آماده سفر آخرت باش و قبل از فرا رسیدن مرگ، زاد و توشه این سفر را فراهم ساز».
ب. «لا تحمل هَمَّ یومَک الذى لم یأت على یومک الذى انت فیه»؛ «اندوه و غصه روز نیامده را بر امروزت بار مکن».
ج. «اعمل لدنیاک کانک تعیشُ ابداً و اِعمل لآخرتک کانک تموت غداً»؛بحارالانوار، ص 138؛ حقایق پنهان، ص 295.؛ «براى دنیایت چنان اقدام کن و عمل نما که گویى همیشه زنده اى و براى آخرتت چنان کار کن که گویى فردا مى میرى».
معرفى چند کتاب در مورد زندگانى و شخصیت امام مجتبى علیه السلام
1. جواد نعمتى، آفتابى در هزاران آیینه، سازمان تبلیغات اسلامى
2. سید على شفیعى، از گوشه و کنار تاریخ، دفتر نشر و فرهنگ اسلامى، تهران، کتابخانه صدر
3. محمد على انصارى اراکى، اسرار صلح امام حسن علیه السلام،بى تا، تهران، 1386ه. ق.
4. مهدى پیشوایى، امام حسن پرچم دار صلح و آزادى، انتشارات توحید، قم.
5. على قائمى امیرى، امام حسن علیه السلام در موضع واقع بینى و هدفگرایى؛ انتشارات شفق.
6. دارالتوحید، امام حسن علیه السلام، سازمان تبلیغات اسلامى.
7. گروهى از نویسندگان، امام حسن مجتبى علیه السلام پیشواى دوم، مؤسسه در راه حق.
8. رضا محمدى، امام حسن علیه السلام مظلوم تاریخ، صحفى، قم، 1370ه.ش.
9. جعفر مرتضى عاملى، تحلیلى از زندگى سیاسى امام حسن علیه السلام، ترجمه محمد سپهرى، سازمان تبلیغات اسلامى.
10. احمد مطهرى، زمامدارى امام حسن علیه السلام، دارالکتاب، قم، بى تا.
11. سید هاشم رسولى محلاتى، زندگانى امام حسن مجتبى علیه السلام، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، تهران.
12. احمد زمانى، حقایق پنهان (پژوهشى از زندگانى سیاسى امام حسن علیه السلام)، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامى.
13. باقر شریف القرشى، زندگانى حسن بن على علیه السلام، ترجمه فخرالدین حجازى، 2 جلد، مؤسسه انتشارات بعثت، 1353ه. ش.
14. جمعى از نویسندگان مؤسسه البلاغ، سرچشمه هاى نور، حضرت امام حسن مجتبى علیه السلام، سازمان تبلیغات، تهران، 1367ه. ش.
15. رضا شیرازى، قهرمان دو میدان داستان زندگى امام حسن مجتبى علیه السلام، انتشارات پیام آزادى، تهران، 1370ه. ش.