براساس تعریفی که از اولوالعزم ارائه شده است، پیامبر اولوالعزم، پیامبری است که علاوه بر صاحب شریعت، کتاب آسمانی، احکام اجتماعی داشتن، در زمان خویش رسالت جهانی داشته و دعوتش به گروه خاصی محدود نمی گشته است، برخلاف سایر پیامبران که هر کدام برای گروه خاصی مبعوث شده و رسالت جهانی نداشته اند اما دلیل انحصار چنین پیامبری در پنج نفر، پاره ای روایات است و دلیل دیگری در این مورد وجود ندارد، (نگا: المیزان، ج 2، صص 141 – 146 و ج 18، ص 220).
روایات فراوانی در منابع شیعه و اهل سنت در این زمینه نقل شده است که پیامبران اولوا العزم پنج تن بودند، چنان که در حدیثی از امام باقر و امام صادق (ع) آمده است:
منهم خمسة: اولهم نوح، ثم ابراهیم، ثم موسی، ثم عیسی، ثم محمد (ص).
در حدیث دیگری از امام علی بن الحسین آمده است:
منهم خمسة اولوا العزم من المرسلین: نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمد (ص)،
و هنگامی که راوی سؤال می کند: لم سموا اولوا العزم: چرا آنها اولوا العزم نامیده شدند؟
امام در پاسخ می فرماید:
لانهم بعثوا الی شرقها و غربها، و جنها و انسها:
زیرا آنها مبعوث به شرق و غرب و جن و انس شدند .
باز در حدیثی از امام صادق ع آمده: سادة النبیین و المرسلین خمسة و هم اولوا العزم من الرسل و علیهم دارة الرحی نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمد (ص).
بزرگ پیامبران و رسولان پنج نفرند، و آنها پیامبران اولوا العزم هستند و آسیای نبوت و رسالت بر محور وجود آنها دور می زند، آنها نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمد ص بودند .
در تفسیر در المنثور از ابن عباس نیز همین معنی نقل شده که پیامبران اولوا العزم همین پنج نفرند .
ولی بعضی از مفسران اولوا العزم را اشاره به پیامبرانی می دانند که مامور به پیکار با دشمنان شدند.
بعضی عدد آنها را 313 نفر دانسته و بعضی همه پیامبران را اولوا العزم (صاحبان اراده قوی) می دانند و مطابق این قول من در من الرسل بیانیه است نه تبعیضیه.
ولی تفسیر اول از همه صحیح تر است و روایات اسلامی آن را تایید می کند. (تفسیر نمونه، ج 21، ص: 378)
روایات فراوانی در منابع شیعه و اهل سنت در این زمینه نقل شده است که پیامبران اولوا العزم پنج تن بودند، چنان که در حدیثی از امام باقر و امام صادق (ع) آمده است:
منهم خمسة: اولهم نوح، ثم ابراهیم، ثم موسی، ثم عیسی، ثم محمد (ص).
در حدیث دیگری از امام علی بن الحسین آمده است:
منهم خمسة اولوا العزم من المرسلین: نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمد (ص)،
و هنگامی که راوی سؤال می کند: لم سموا اولوا العزم: چرا آنها اولوا العزم نامیده شدند؟
امام در پاسخ می فرماید:
لانهم بعثوا الی شرقها و غربها، و جنها و انسها:
زیرا آنها مبعوث به شرق و غرب و جن و انس شدند .
باز در حدیثی از امام صادق ع آمده: سادة النبیین و المرسلین خمسة و هم اولوا العزم من الرسل و علیهم دارة الرحی نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمد (ص).
بزرگ پیامبران و رسولان پنج نفرند، و آنها پیامبران اولوا العزم هستند و آسیای نبوت و رسالت بر محور وجود آنها دور می زند، آنها نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمد ص بودند .
در تفسیر در المنثور از ابن عباس نیز همین معنی نقل شده که پیامبران اولوا العزم همین پنج نفرند .
ولی بعضی از مفسران اولوا العزم را اشاره به پیامبرانی می دانند که مامور به پیکار با دشمنان شدند.
بعضی عدد آنها را 313 نفر دانسته و بعضی همه پیامبران را اولوا العزم (صاحبان اراده قوی) می دانند و مطابق این قول من در من الرسل بیانیه است نه تبعیضیه.
ولی تفسیر اول از همه صحیح تر است و روایات اسلامی آن را تایید می کند. (تفسیر نمونه، ج 21، ص: 378)