ابن طاووس نقل کرده است که حضرت زینب(س) به قتلگاه علی اکبر آمد، آیااین حرف درست است؟

شیخ مفید در کتاب الارشاد ماجرای شهادت علی اکبر و آمدن حضرت زینب(س) به قتل گاه را چنین نقل می کند: «… امام حسین(ع) آمد، تا بر سر آن جوان ایستاده، فرمود: خدا بکشد مردمی که تو را کشتند. ای پسرم، چه بسیار این مردم بر خدا و بر دریدن حرمت رسول خدا بی پاک گشته اند! و اشک از دیدگان حق بینش سرازیر شد. سپس فرمود: پس از تو خاک بر سر دنیا! در این حال زینب(س) – خواهر امام حسین(ع) – از خیمه بیرون دویده، فریاد می زد: ای برادرم و ای فرزند برادرم و شتابانه آمد، تا خود را بروی آن جوان انداخت. امام حسین(ع) سر خواهر را بلند کرده، او را بخیمه باز گرداند و…»، (شیخ مفید: «الارشاد»، ترجمه و شرح سید هاشم رسولی محلاتی؛ شیخ مفید، «الارشاد»، ترجمه، محمدباقر ساعدی خراسانی، 459، انتشارات اسلامیه) . مرحوم سید بن طاوس هم آمدن زینب(ع) به قتل گاه، کنار جنازه فرزند برادرش علی اکبر را نقل کرده است، (سید بن طاوس، «اللهوف علی قتلی الطفوف»، صفحه 128، انتشارات اهل بیت) و این که صد در صد آمده است یا نه نمی شود قطعاً و جزماً در این مورد اظهار نظر کرد و ارباب مقاتل و آنهایی که متعرض این مسأله شده اند گفته راوی را مطرح می کنند. در فرض قبول، آمدن زینب کبری(س) به قتل گاه، زمانی بوده است که امام حسین(ع) محاصره دشمن را شکسته و خودش کنار جنازه فرزندش حاضر و خواهرش را به خیمه برگردانده بود. ابی مخنف نیز مثل صاحب «لهوف» مطلب را نقل کرده است، (ابی مخنف لوط بن یحیی الازدی الغامدی الکوفی: «وقعه الطف»، ص 243، تحقیق محمد هادی یوسفی غروی، انتشارات جامعه مدرسین).