چرا به حضرت فاطمه زهرا(س) ام ابیها گفتند؟

در کتاب مقاتل الطالبین و کشف الغمه آمده است که ام ابیها از کنیه های حضرت فاطمه زهرا(س) است که پیامبر اکرم(ص) به آن حضرت می فرمود ام ابیها؛ یعنی، مادر پدرش (مادر من). فهم حقیقت و واقع این مطلب که چرا پیامبر اکرم(ص) به حضرت فاطمه(س) ام ابیها می فرمود بسیار مشکل است. برخی به سادگی از آن گذشته و تنها به این اکتفا کرده اند که حضرت از شدت علاقه به آن جناب می فرمود مادر من. ولی قطعاً کلام پیامبر چیزی فراتر از تعارفات مرسوم و معمولی است. شاید با توجه به این که ام در لغت به معنی اصل و ریشه است بتوان گفت حضرت زهرا(س) اصل و منشأ نبوت و ولایت است که اگر وجود آن بزرگوار نبود نبوت پیامبر و ولایت ائمه(ع) آشکار نمی شد. به عبارت دیگر ولایت ثمره نبوت است و نبوت بدون ولایت بی معنی است. چنان که در آیه شریفه خداوند به پیامبر می فرماید: اگر ولایت را به مردم ابلاغ نکنی رسالتت ناتمام است. و از این جهت که وجود حضرت صدیقه طاهره، منشأ وجود ائمه اطهار بود، منشأ ولایت است پس اگر حضرتش نبود ولایت نبود و نبوت هم به طور کامل ثمربخش نبود، بنابراین آن جناب منشأ نبوت و امامت است. مؤید این مطلب هم روایتی است که برخی روایت کرده اند که خداوند می فرماید: ولولا فاطمه لما خلقتکما؛ اگر نبود فاطمه(س) من شما را (پیامبر و امیرالمؤمنین(ع« نمی آفریدم. برای آگاهی بیشتر ر.ک: زندگانی فاطمه زهرا(س)، حسین عمادزاده.