« روز سی صفر سال 202 هجری قمری دریکی از تلخ ترین روزهای خدا عالم آل محمد امام رضا «علیه السلام » به شهادت رسید پیکر مطهرش را درباغی حدفاصل نوغان و سناباد دفن کردند.آنچه امروزه به عنوان روضه منور رضوی شهرت داردو ضریح امام ( ع) را در خود جای داده است ، اولین بنای مرتبط با این بار گاه کبریایی است، سبکتگین ( از ستمگران وقت ) درقرن چهارم این ساختمان چهار گوشه را ویران کرد و درپی این اقدام وحشیانه ، درسال 400 ه.ق فضایی بزرگ در این مجموعه شکل گرفت و قبر و بارگاهی بر تربت پاک امام هشتم ( علیه السلام ) بنا شد . این اتفاق درزمان سلطان محمود غزنوی به وقوع پیوست ، در این دوران مسجد و مدرسه ای درجوار حرم مطهر ساخته شد هرچند تما م این اقدامات درسال 547 ه.ق توسط غزها ( عده ای از ترکان متجاوز ) به تلی از خاک تبدیل شد .
گرچه حرم مطهر امام رضا ( ع) درطول بارها تاریخ ها در معرض حب وبغض های گوناگون قرار داشته است اما این مرکز نور و شجره طیبه همواره از لطف خداوند برخوردار بوده وهر بار دوباره قامت برافراشته و پروانه های عاشق را به سوی خود کشیده است .»1
منبع:
1- ویژه نامه نشریه حرم، سال1383 ، ص 17.
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی
گرچه حرم مطهر امام رضا ( ع) درطول بارها تاریخ ها در معرض حب وبغض های گوناگون قرار داشته است اما این مرکز نور و شجره طیبه همواره از لطف خداوند برخوردار بوده وهر بار دوباره قامت برافراشته و پروانه های عاشق را به سوی خود کشیده است .»1
منبع:
1- ویژه نامه نشریه حرم، سال1383 ، ص 17.
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی