نشاط روحی-نشاط جسمی-درمان افسردگی

«انگیزه»، نه تنها نشاط روحی و نیروی جسمی می آورد، بلکه مانع خستگی بدنی و کسالت هم می شود.وقتی به «هدف» از درس خواندن و تحصیل علوم، «ایمان» داشته باشیم، نه تردید و دودلی سراغمان می آید، نه با حرف این و آن، گرفتار «یأس» می شویم.
گرچه نیروی جسمی، به انسان قدرت تلاش و تحرک می بخشد، ولی مهمتر از آن، اراده و انگیزه است. که حتی بدن های ضعیف و جسم های نحیف را هم توانا و خستگی نشناس می سازد.
از یاد نبریم که چرا درس می خوانیم و هدفمان چه بود و چیست؟ «اخلاص»، عامل دیگری برای تقویت اراده و نیرومندی جسم است، چون تنها برای «خدا» درس خواندن و فقط با انگیزه ی مقدس «ادای تکلیف» در حوزه علم آموختن، انسان را از وابستگی به رضایت این و تحسین و تشویق آن، رها می سازد.
مراقبت از وضعیت غذا و جسم هم مؤثر است.
شبها غذای سبک خوردن، نشاط سحرگاهی را تضمین می کند.
پرداختن به ورزش و نرمش و تحرک و تفریحات سالم و هوای آزاد نیز، روح را نشاط می بخشد و بدن را پرتوان می سازد، البته به اندازه ای که در روند تحصیلی اختلال نیافریند و «تقویت جسمی» بر «تربیت روحی» غالب نیاید.
می توان با «قصد قربت» ورزش کرد، تا عبادت به شمار آید! هرچند، جوانی فصل تلاش و تکاپوی علمی و درسی است، اما اگر بدن و فکر، استراحت لازم و کافی نداشته باشد، زودتر از موعد از کار می افتد.
بدن، مرکب روح و فکر ماست. به تندرستی و نشاط جسمی و شادابی روحی هم «بها» دهیم.