انسان پس از مرگ وارد برزخ می شود. نظام برزخ به گونه ای است که حرکت تکاملی انسان به سوی خداوند در آنجا ادامه دارد تا بر اثر این حرکت، معایب و نقایص او برطرف شود و کمالات و قابلیت های لازم را برای ورود به عالم حشر و قیامت را پیدا کند. کودکان نیز از این حرکت مستثنی نیستند. البته حرکت و تکامل برزخی را نباید با رشد و نمو دنیایی که رشد و نمو در جهت جسم است مقایسه کرد، بلکه رشد و نمویی مناسب آن عالم است که خیلی برای ما مشخص نیست. ضمن اینکه به حسب روایات همه مؤمنان و بهشتیان جوان هستند یعنی کودکان و پیران به سن جوانی در بهشت وارد می شوند. همچنین در آنجا نیاز به ازدواج و همسر گزینی وجود ندارد نه برای کودکان و نه برای دیگران.خلاصه این که برزخ مرحله ای از زندگی و حیات انسانی نیست که نسبت به زندگی مادی و دنیوی بالاتر است و احکام آن نیز با احکام دنیا متفاوت است و به منزله واسطه ای بین دنیا و عالم قیامت است که ناگزیر انسان ها باید آن را طی کنند تا به عالم قیامت وارد شوند و در این جهت روایات می فرمایند که کودکان شیعیانی که در سن کودکی از دنیا رفته اند و به حد کمال نرسیده اند، در برزخ به حضرت فاطمه زهرا(س) سپرده می شوند و تربیت می شوند (معادشناسی، علامه طهرانی، ج 3، ص 120 – 119).