منظور امام صادق (ع) از کبریت احمر

منظور از کبریت احمر، جوهر و اکسیری که – خیلی به ندرت یافت می شود – کیمیاگران به دنبال آنند، پس مراد امام صادق(ع) از این تشبیه این است که مؤمنان واقعی و حقیقی همچون کبریت احمر و به عبارتی یاقوت سرخ و اکسیر و جوهر و معدنی نایاب و نهایتا کم یاب حتی از آن هم عزیزتر و کمتر است. بعد امام می فرماید: این گونه مؤمنان آراسته به سکوت طولانی (همراه با تفکر) و پوشاندن راز مردم و خودش و برپایی نماز و زکات و حج و روزه و مواسات با برادران دینی در مشکلات و راحتی ها، می باشند، خوشا به حالشان و بهترین جایگاه را دارند و وارثان فردوس در بهشت و جاویدان در آن هستند (اصول کافی، ج 2، ص 242، ح 1 ، باب اندک بودن مؤمنان ؛ اعلام الدین، ص 123، دیلمی).[تذکر: البته به این صورت مفصل در بحارالانوار مجلسی موجود است و در اصول کافی مرحوم کلینی اصل حدیث و توضیح مختصر آن در پاورقی و در اعلام الدین، اصل حدیث آمده و وجه تشبیه نیامده و همین طور در میزان الحکمه].