معصومان علیهم السلام و اشتباه

مصونیّت از اشتباه مولود نوع بینش پیامبران است. اشتباه همواره از آنجا رخ می دهد ک انسان به وسیلة یک حسّ درونی یا بیرونی با واقعیّتی ارتباط پیدا می کند و یک سلسله صورتهای ذهنی از آنها در ذهن خود تهیّه می کند و با قوّة عقل خود آن صورتها را تجزیه و ترکیب می کند و انواع تصرْفات در آنها نمی نماید؛ آنگاه در تطبیق صورتهای ذهنی به واقعیّتهای خارجی و در ترتیب آن صورتها گاه خطا و اشتباه رخ می دهد. اما آنجا که انسان مستقیماً با واقعیّتهای عینی به وسیلة یک حسّ خاص مواجه است و ادراک واقعیّت عین اتّصال با واقعیّت است نه صورتی ذهنی از اتّصال با واقعیت، دیگر خطا و اشتباه معنی ندارد. پیامبران الهی از درون خود با واقعیّت هستی ارتباط و اتّصال دارند.مجموعه آثار شهید مطهری ج2 – وحی و نبوت، شهید مطهری