اسلام آزادی را حق فطری و مشروع انسان می داند . امـا از آنجا که اسلام انسان رانیز فطرتا متوجه و مایل به زندگی اجتماعی می داند به گونه ای که اگـر اجتماع نباشد , حیات انسان رو به زوال خواهد گذاشت ; اسلام حق آزادی فطری را با توجه بـه اجـتـمـاعـی بودن فطری انسان با هم در نظر گرفته و از آنجا که وجود مشترکات میان افراد اجـتـماع امری ضروری است و قوانین اجتماعی برای روشن شدن حد و مرز و تکالیف هر فرد لازم اسـت ; اسـلام بـه آزادی مطلق انسان نه تنها معتقد نیست بلکه آنرا مخالف و مناقض حیات بشری می داند . پـس حد آزادی قانون است , و قلمرو آزادی در جوامع گوناگون با توجه به مقدار قوانین و سعه و ضیق قوانین , متفاوت می گردد . تفسیر المیزان ج 6 ص 350، طباطبائی – سید محمد حسین