قلمرو آزادی

در این مقوله سخن بسیار است. مسلماً آزادی مطلق مقبول دین نیست همان گونه که عقلا نیز چنین لجام گسیختگی را نمی پذیرند. دین برای آزادی حد و مرزی قائل است. از دیدگاه اسلام اساساً عقیده قابل تحمیل نیست لا إِکْراهَ فِی اَلدِّینِ ؛ (2:256) یعنی نمی توان هیچ کس را به پذیرش قلبی عقیده ای وادار نمود. ولی در نظام اجتماعی دین قطعاً محدودیت هایی را در برنامه های عملی خود دارد. مثلاً اجازه فساد و ترویج فحشا را نمی دهد و نیز پس از پذیرش دین، خروج علنی از آن را مردود و قابل مجازات می شمارد ولی در عرصه آزادی های اجتماعی اسلام برای انتقاد سازنده محدودیتی قائل نیست و آزادی های معقول اجتماعی را محترم می شمارد.