1- از نظر عقیدتی:
برخی از نسبت ها و برداشت های این کتاب در مورد حضرت امام حسین(ع) با مبانی اعتقادی و نصوص و ادله متقن دینی ناسازگار است و مآلاً به نفی علم امامت می انجامد. البته کوشیده است در این زمینه، موضع بی طرفانه ای اتخاذ کند و بدون نفی و یا اثبات صریح علم امامت، به بررسی بپردازد، لیکن برآیند مطالب کتاب چیزی جز نفی آن نیست؛ هرچند نویسنده به طور صریح به آن اعتراف نکرده باشد.
2- از نگاه تاریخی:
در تحقیق تاریخی پیرامون واقعه عاشورا، برخی از مسلمات تاریخی را نادیده گرفته است و در تحلیل علل و چگونگی قیام، شرایط جامعه شناختی زمان قیام و بسیاری از مسائل دیگر، ژرف کاوی لازم را انجام نداده و گرفتار غلط و التباسات بیشماری شده است. این مسأله باعث گردیده که این کتاب هم از سوی عالمان و متفکران برجسته دینی (همچون شهید مطهری) و هم از سوی طلایه داران جریان روشنفکری مذهبی (مانند مرحوم دکتر شریعتی) مورد نقد و خدشه واقع شود.
برای آگاهی بیشتر ر.ک: حماسه حسینی، ج 3 ، شهید مطهری.