نفخه صور، وحشت یا امنیت

قرآن کریم تصریح دارد که گروهی از دو نفخه صور در امان خواهند بود و مرگ آنها را در نمی یاید و نیز از وحشت حضور در صحنه محشر نیز آسوده می باشند: (وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ إِلاَّ مَنْ شاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِیهِ أُخْری فَإِذا هُمْ قِیامٌ یَنْظُرُونَ)؛ «و در صور دمیده می شود، پس همه کسانی که در آسمان ها و زمین اند، می میرند؛ مگر کسانی که خداوند بخواهد؛ [این نفخه اول است ]، سپس بار دیگر در صور دمیده می شود، ناگهان همگی به پا می خیزند و در انتظار هستند».زمر (39)، آیه 68.
(وَ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ فَفَزِعَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ إِلاَّ مَنْ شاءَ اللَّهُ وَ کُلٌّ أَتَوْهُ داخِرِینَ)؛ «روزی که در صور دمیده شود، همه کسانی که در آسمان ها و زمین هستند، در وحشت فرو می روند؛ جز کسانی که خدا خواسته و همگی با خضوع در پیشگاه او حاضر می شوند».نمل (27)، آیه 87.
آیه اول می فرماید: گروهی را که خداوند بخواهد از مرگ در نفخه صور درامان می مانند و آیه دوم می فرماید: کسانی را که خداوند بخواهد، از وحشت و حضور در صحنه قیامت معاف می باشند. اما آنان چه گروهی اند؟ قرآن می فرماید: با نفخه صور همگی در نزد خداوند سبحان حاضر می شوند و به اصطلاح «محضرون» هستند:
(إِنْ کانَتْ إِلاَّ صَیْحَةً واحِدَةً فَإِذا هُمْ جَمِیعٌ لَدَیْنا مُحْضَرُونَ)؛ «یگانه صیحه ای بیش نیست، ناگهان همگی نزد ما احضار می شوند»یس (36)، آیه 53. و تنها یک گروه را استثناء کرده است و آن «مخلَصین» هستند: (فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ إِلاَّ عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ)؛ «پس آنها حاضر می شوند؛ مگر بندگان مخلَص خداوند [که خود و همه کارهای خود را فقط و فقط برای خداوند متعال خالص گرداننده اند]».صافات (37)، آیه 127 و 128.
بحث درباره «مخلَصین» بسیار است و در این مختصر نمی گنجد. تنها می توان گفت که با استناد به روایات نبوی آنان حضرت علی(ع) و شیعیان واقعی ایشان هستند؛ چنان که رسول اکرم(ص) فرمود:
«یا علی أنت و شیعتک علی الحوض تسقون من أحببتم و تمنعون من کرهتم و أنتم الآمنون یوم الفزع الأکبر فی ظل العرش یفزع الناس و لا تفزعون و یحزن الناس و لا تحزنون فیکم نزلت هذه الآیة إِنَّ الَّذِینَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنی أُولئِکَ عَنْها مُبْعَدُونَ لا یَسْمَعُونَ حَسِیسَها وَ هُمْ فِی مَا اشْتَهَتْ أَنْفُسُهُمْ خالِدُونَ لا یَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَکْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِکَةُ هذا یَوْمُکُمُ الَّذِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ یا علی أنت و شیعتک تطلبون فی الموقف و أنتم فی الجنان تتنعمون»؛بحار الانوار، ج 7، ص 179. «ای علی! تو شیعیان تو بر حوض هستند و هرچه دوست داشته باشید، می آشامید و دشمنان شما از آن منع می شوند. و شما در روز فزع اکبر در سایبان عرش در امان هستید؛ مردم می ترسند و شما نمی ترسید. درباره شما این آیه نازل شده است: «کسانی را که از جانب ما به آنها وعده نیکو داده شده از آن (آتش جهنم) دور نگاه داشته می شوند. آنها صدای آن را نمی شنوند و در آن میان هرچه دلهایشان بخواهد، جاودانه هستند. دلهره بزرگ آنها را غمگین نکند و فرشتگان به استقبال آنها می آیند و [به آنان می گویند] این همان روزی است که به شما وعده داده شده بود». ای علی! تو و شیعه تو را در موقف می خوانند و شما در بهشت ها در حال بهره برداری از نعمت ها هستید».
پیامبر اکرم(ص) همچنین می فرماید:
«یا علی! تخرج أنت و شیعتک من قبورکم و وجوهکم کالقمر لیلة البدر و قد فرجت عنکم الشدائد و ذهب عنکم الأحزان تستظلون تحت العرش یخاف الناس و لا تخافون و یحزن الناس و لا تحزنون و توضع لکم مائدة و الناس فی المحاسبة»؛همان، ص 180. «ای علی! تو و شیعه تو از قبرهایتان خارج می شوید؛ در حالی که چهره هایتان همانند ماه شب چهاردهم می درخشد؛ و سختی ها و اندوه از شما دور است، و در سایبان عرش قرار دارید. مردم می ترسند و شما نمی ترسید. مردم غمگین اند و شما ناراحت نمی باشید. برای شما غذای بهشتی مهیا می شود، در حالی که مردم در محاسبه هستند».
آری، آنان در دنیا با مرگ اختیاری و ایمان کامل و عمل کاملاً خالصانه، از هر آنچه رنگ تعلق بگیرد، پاک شده اند و در زندگانی دنیوی در محضر دوست فانی گشته اند و دیگر نیازی نیست تا در نفخه صور اول، جنبه خلقی خود را از دست بدهند و در نفخه صور دوم جنبه الهی پیدا کنند و در صحنه محشر، تعلقات از آنان گرفته شود. آنها نزد خداوند متعال حاضراند و نیازی به این امور ندارند.