آیات عظام امام، خامنه اى و نورى:
در هر کدام احتمال اعلمیت داده شود، بنابر احتیاط واجب از او تقلید کنند و در صورت تساوى، مخیرند.امام، توضیح المسائل، م 3 و 4؛ نورى، توضیح المسائل، م 3 و 4.
آیت الله مکارم:
بنابر احتیاط واجب از کسى تقلید کنند که گمان به اعلمیت او دارند و در صورت تساوى، مخیرند.توضیح المسائل، م 5 و 6.
آیات عظام بهجت، تبریزى، صافى و فاضل:
در هر کدام احتمال اعلمیت داده شود، باید از او تقلید کنند و در صورت تساوى، مخیرند.توضیح المسائل مراجع، 3 و 4؛ صافى، جامع الاحکام، ج 1، س 8.
آیت الله سیستانى:
در هر کدام احتمال اعلمیت داده شود، باید از او تقلید کنند و در صورت تساوى مخیرند؛ مگر در موارد علم اجمالى تکلیف (مانند قصر و اتمام) که در این هنگام بنابر احتیاط واجب، باید هر دو فتوا را رعایت کنند.تعلیقات على العروة، م 13، 20 و 21.
آیت الله وحید:
در هر کدام احتمال اعلمیت داده شود، باید از او تقلید کنند و در صورت تساوى، باید از کسى تقلید کنند که فتوایش مطابق احتیاط است و چنانچه احتیاط ممکن نبود و یا مشقت داشت، مخیر است.توضیح المسائل، م 3 و 4.
تبصره.
فرض مسأله جایى است که مجتهدان یاد شده در تقوا مساوى باشند و اگر یکى از آنان باتقواتر باشد، حکم آن در عنوان…. ذکر شده است.