فلسفه خمس-سهم سادات

بودجه اداره جامعه اسلامی از چند راه تأمین می گردد: یکی از آنها زکات است که دارای مصارف مشخصی از قبیل کمک به فقرا، مساکین، در راه ماندگان و… است و طریق دیگر خمس است که به دو سهم تقسیم می گردد (سهم امام معصوم(ع) و سهم سادات فقیر). از آن جا که خداوند احترام فراوانی برای معصومین(ع) و اولاد آنها قائل شده، پرداخت زکات غیر سادات را به سادات فقیر ممنوع دانسته است؛ زیرا زکات صدقه می باشد و ممکن است پرداخت صدقه غیر سادات به سادات، نوعی تفوّق غیر سادات بر آنان یا کم احترامی به آنان تلقی گردد. ازاین رو جهت جبران این مسأله نیمی از خمس جهت اداره امور سادات تعیین شده است و نیم دیگر نیز مربوط به امام معصوم(ع) است و این اموال ملک شخص امام(ع) نیست بلکه مربوط به خدمات دینی به جامعه اسلامی است. در زمان غیبت کبری این سهم در اختیار نواب عام آن حضرت – که مراجع تقلید و فقهای عظام هستند – قرار می گیرد تا در مصارف اسلام و مسلمین خرج شود.
منظور شما از سختگیری چندان روشن نیست، اصل مسأله بسیار گویا و ساده است و ریزه کاری های موجود در هر مسأله برای تعیین حدود آن لازم است. از طرف دیگر گریزش از تعهد در هیچ مسأله ای دلیل نادرستی آن و نیاز به دگرگونی در آن نیست، اگر چنین باشد باید همه مالیات ها برداشته شود، زیرا نوع مردم از آنها گریزانند. بلی، به جای تغییر در حکم باید فرهنگ عمومی را اصلاح کرد.