6. آیة اللّه العظمى اراکى قدس سره
او در سال 1312 ه ق در اراک دیده به جهان گشود، پدرش حجة الاسلام حاج احمد آقا از علماى مشهور آن سامان بود مادرش نیز از نوادگان امامزاده سید حسن واقف است، وى پس از یادگیرى خواندن و نوشتن در نوجوانى وارد حوزه علمیه اراک شد – دروس سطح حوزه را نزد آیة اللّه العظمى سید محمد تقى خوانسارى به خوبى پشت سر گذراند و سالها در درس آیة اللّه العظمى شیخ عبدالکریم حائرى یزدى شرکت کرد و از دانش و تقواى آن مرجع بزرگ بهره ها برد و به دنبال هجرت آیة اللّه العظمى حائرى یزدى به قم وارد حوزه علمیه قم شد، آیة اللّه اراکى در این سالها با امام خمینى آشنا شد و علاقه خاصى به امام داشت و هماره از فعالیتهاى سیاسى ایشان علیه رژیم پهلوى پشتیبانى مى نمود – عکاسى هُما عکسى از امام در خیابان ارم زده بود، آیة اللّه اراکى که از فیضیه برمى گشتند وقتى نگاهشان به آن عکس افتاد فرموده بودند قسم مى خورم که صاحب این عکس اگر در کربلا مى بود در رکاب امام حسین علیه السلام به شهادت مى رسید، آیة اللّه اراکى در طول بیش از 35 سال تدریس در حوزه علمیه قم پیچیده ترین مباحث علمى را با گفتارى شیوا و بیانى رسا مطرح مى کرد و بیش از 12 اثر فقهى و اصولى از وى به یادگار مانده که تقریرات فقه و اصول مرحوم مؤسس حوزه علمیة از آن جمله است.
یکى از باصفا و پر معنویت ترین نمازهاى جماعت نماز جماعت ایشان در مدرسه فیضیه بود که تا سالهاى آخر عمر با برکت آن مرد الهى ادامه داشت –
مایه دل گرمى و قوّت روحیه طلاب علوم دینى و فضلاء و علما حوزه علمیه بود و نصایح واندرزهاى اخلاقى او همیشه جان تازه اى به کالبد محصلین علوم دینى مى بخشید، در اخلاص و صفاى باطن کم نظیر بود – واقعاً مجسمه تقوا و بندگى خدا بود و با وجودى که هیچ قدمى براى شهرت خویش برنداشت در دل آحاد مسلمین و شیعیان و علما جاى داشت تا اینکه روح بلند آن فقیه وارسته در سال 1373 ه ش به ملکوت پیوست و دار فانى را وداع گفت و پیکرش با تشییع با شکوه مردم قم در حرم حضرت معصومه صلى الله علیه وآله وسلم به خاک سپرده شد، رضوان و رحمت خدا بر او باد