قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
«داود» یکی از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل بود، که حکومتی عظیم داشت، و در آیات متعددی از قرآن مجید مقام والای او ستوده شده.نیروی جسمانیش در حدی بود که در میدان جنگ بنی اسرائیل با جالوت جبار ستمگر، با یک ضربه نیرومند به وسیله سنگی از فلاخن رها کرد جالوت را از بالای مرکب به روی خاک افکند، و در خون خود غلطید.
بعضی نوشتهþاند سنگ سینه او را شکافت و از آن طرف بیرون آمد!
و از نظر قدرت سیاسی، حکومتی نیرومند داشت که با قدرت تمام در برابر دشمنان میþایستاد، حتی گفتهþاند در اطراف محراب عبادت او هزاران نفر شب تا به صبح به حال آمادهþباش بودند!.
و از نظر قدرت معنوی و اخلاقی و نیروی عبادت چنان بود که بسیاری از شب را بیدار بود و به عبادت پروردگار مشغول، و نیمی از روزهای سال را روزه میþگرفت.
از نظر نعمتها خداوند انواع نعمتهای ظاهری و باطنی را به او ارزانی داشته بود، خلاصه اینکه داود مردی بود نیرومند در جنگها، در عبادت، در علم و دانش و در حکومت، و هم صاحب نعمت فراوان.
قرآن به شرح قسمتی از نعمتهای خداوند بر داود پرداخته، چنین میþگوید: «ما کوهها را مسخر او ساختیم به گونهþای که هر شام و صبحگاه با او خدا را تسبیح میþگفتند»!ص/18.
نه تنها کوهها که «پرندگان را نیز دسته جمعی مسخر او کردیم، تا همراه او تسبیح خدا گویند». ص/19.
همه این پرندگان و کوهها مطیع فرمان داود و همصدا با او و «بازگشت کننده به سوی او بودند». ص/19.
گرچه هر ذرات جهان ذکر و تسبیح و حمد خدا میþگویند، خواه داودی با آنها همصدا بشود یا نشود، ولی امتیاز داود این بود که به هنگام بلند کردن صدا و سردادن نغمه تسبیح، آنچه در درون این موجودات بود آشکار میþگشت و زمزمه درونی به نغمه برونی تبدیل میþشد، همانگونه که در مورد تسبیح «سنگریزه» در دست پیامبر اسلام(ص) نیز در روایات آمده است.
در روایتی از امام صادق(ع) میþخوانیم: «داود به سوی دشت و بیابان خارج میþشد، و هنگامی که زبور را تلاوت میþکرد هیچ کوه و سنگ و پرندهþای نبود، مگر اینکه با او همصدا میþشد».
قرآن بعد از ذکر این فضیلت معنوی به ذکر یک فضیلت مادی پرداخته میþگوید: «و ما آهن را برای او نرم کردیم و به او گفتیم زرهþهای کامل و فراخ بساز و حلقهþهای آنها را به اندازه و متناسب کن».سبأ/11.
ظاهر قرآن این است که، نرم شدن آهن در دست داود به فرمان الهی و به صورت اعجاز انجام میþگرفت.
آخرین نعمت بزرگ خدا بر داود این بود که قرآن میþفرماید: «ما به او علم قضا و داوری صحیح و عادلانه دادیم».ص/20.
قصه های قرآن، حضرت آیت الله مکارم شیرازی
به نقل از سایت تبیان
بعضی نوشتهþاند سنگ سینه او را شکافت و از آن طرف بیرون آمد!
و از نظر قدرت سیاسی، حکومتی نیرومند داشت که با قدرت تمام در برابر دشمنان میþایستاد، حتی گفتهþاند در اطراف محراب عبادت او هزاران نفر شب تا به صبح به حال آمادهþباش بودند!.
و از نظر قدرت معنوی و اخلاقی و نیروی عبادت چنان بود که بسیاری از شب را بیدار بود و به عبادت پروردگار مشغول، و نیمی از روزهای سال را روزه میþگرفت.
از نظر نعمتها خداوند انواع نعمتهای ظاهری و باطنی را به او ارزانی داشته بود، خلاصه اینکه داود مردی بود نیرومند در جنگها، در عبادت، در علم و دانش و در حکومت، و هم صاحب نعمت فراوان.
قرآن به شرح قسمتی از نعمتهای خداوند بر داود پرداخته، چنین میþگوید: «ما کوهها را مسخر او ساختیم به گونهþای که هر شام و صبحگاه با او خدا را تسبیح میþگفتند»!ص/18.
نه تنها کوهها که «پرندگان را نیز دسته جمعی مسخر او کردیم، تا همراه او تسبیح خدا گویند». ص/19.
همه این پرندگان و کوهها مطیع فرمان داود و همصدا با او و «بازگشت کننده به سوی او بودند». ص/19.
گرچه هر ذرات جهان ذکر و تسبیح و حمد خدا میþگویند، خواه داودی با آنها همصدا بشود یا نشود، ولی امتیاز داود این بود که به هنگام بلند کردن صدا و سردادن نغمه تسبیح، آنچه در درون این موجودات بود آشکار میþگشت و زمزمه درونی به نغمه برونی تبدیل میþشد، همانگونه که در مورد تسبیح «سنگریزه» در دست پیامبر اسلام(ص) نیز در روایات آمده است.
در روایتی از امام صادق(ع) میþخوانیم: «داود به سوی دشت و بیابان خارج میþشد، و هنگامی که زبور را تلاوت میþکرد هیچ کوه و سنگ و پرندهþای نبود، مگر اینکه با او همصدا میþشد».
قرآن بعد از ذکر این فضیلت معنوی به ذکر یک فضیلت مادی پرداخته میþگوید: «و ما آهن را برای او نرم کردیم و به او گفتیم زرهþهای کامل و فراخ بساز و حلقهþهای آنها را به اندازه و متناسب کن».سبأ/11.
ظاهر قرآن این است که، نرم شدن آهن در دست داود به فرمان الهی و به صورت اعجاز انجام میþگرفت.
آخرین نعمت بزرگ خدا بر داود این بود که قرآن میþفرماید: «ما به او علم قضا و داوری صحیح و عادلانه دادیم».ص/20.
قصه های قرآن، حضرت آیت الله مکارم شیرازی
به نقل از سایت تبیان