سیداحمد خوانساری

9. آیة – سید احمد خوانسارى

او در سال 1309 ه ق در شهر خوانسار متولد گردید و در سه سالگى پدر بزرگوار خود سید یوسف را از دست داد و تحت سرپرستى برادر گرانقدرش سید محمّدحسن قرار گرفت – تا پایان دوره سطح را در خوانسار گذراند و سپس به حوزه علمیه اصفهان مهاجرت نمود و با گذشت چهار سال به حوزه پُر برکت نجف اشرف رفت و شش سال را نیز در آنجا به تحصیل علوم دینى پرداخت و از شاگردان پارساى آخوند خراسانى و سید محمدکاظم یزدى و مرحوم نائینى و آقا ضیاءالدین عراقى محسوب مى گشت
آیة اللّه شهید مطهرى و امام موسى صدر نیز از شاگردان آیة اللّه سید احمد خوانسارى محسوب مى شدند از تألیفات مهم وى مى توان به جامع المدارک در شرح کتاب مختصر النافع محقق حلى در 6 جلد نام برد
سید احمد خوانسارى در زهد و ساده زیستى زبان زد همه کسانى بود که او را مى شناختند – با وجودى که مبالغ فراوانى از مخارج حوزه هاى علمیة را به عهده داشت ولى تا آخر عمر در منزل استیجارى زندگى کرد
همیشه در مجلس دو زانو مى نشست و از تکیه زدن خوددارى مى نمود تا ادب و تواضع را در محضر حضار به نحو تمام رعایت کرده باشد
از کرامات او این بود که وقتى نیاز به عمل جراحى پیدا کرد – اجازه نداد او را بیهوش کنند و سوره اى در قرآن را شروع کرد تا سوره اش تمام شد عمل جراحى نیز پایان یافت بدون آنکه نشانه اى از احساس درد در سیماى ملکوتى اش نمایان شود
آیة اللّه العظمى حائرى درباره اش مى گفت «اجتهاد را به هر معنى تفسیر کنیم آیةاللّه – خوانسارى مجتهد بود و عدالت را به هر گونه معنى کنیم او عادل بود»
آیة اللّه بروجردى او را به تهران فرستاد تا در مسجد سید عزیز اللّه اقامه جماعت نماید و به تبیین معارف دین بپردازد
او مسجد سید عزیز اللّه را به پایگاه مبارزه علیه طاغوت تبدیل کرد و اطلاعیه هاى متعددى در امر به معروف و نهى از منکر دولت طاغوت صادر نمود
سرانجام این ستاره تابناک در 96 سالگى بعد از طى عمرى پُر برکت غروب نمود و در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه علیها السلام به خاک سپرده شد