سندرم شیرین

سندرم شیرین یک بیماری نادر پوستی است که علائم اصلی آن شامل تب و ضایعات دردناک پوستی بوده و در بیشتر موارد بر روی بازوها، گردن، سر و تنه فرد بروز پیدا می کند. علت دقیق بروز سندرم شیرین مشخص نیست. در برخی افراد این بیماری ناشی از عفونت، ابتلا به بیماری یا داروهای خاص است.

علاوه بر موارد گفته شده سندرم شیرین همچنین ممکن است در برخی از انواع سرطان بروز پیدا کند. رایج ترین شیوه درمان برای سندرم شیرین، استفاده از قرص های کورتیکواستروئیدی مانند پردنیزون است. علائم و نشانه ها معمولاً فقط چند روز پس از شروع درمان از بین خواهند رفت، اما عود مجدد و بازگشت علائم این بیماری شایع است.1
 

علل سندرم سوئیت

در بیشتر موارد سندرم شیرین خود به خود ایجاد می‌شود و پزشکان نمی‌توانند دلیل بروز آن را درک کنند. در موارد دیگر سندرم شیرین زمانی بروز می‌کند که سیستم ایمنی بدن به مشکلی دیگر، مثل موارد فهرست شده در زیر واکنش نشان می‌دهد:

• سرطان خون مثل لوسمی (لوکمی) یا لنفوما (لنفوم)

• بیماری روده، مثل کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون

• عفونت قفسه سینه یا عفونت استرپی

• سرطان کولون یا سرطان پستان

• آسیب دیدگی در محل بروز راش، مثل خراش سوزن یا گزش حشرات

• بارداری

• ارتریت روماتوئید

واکنش نسبت به دارو نیز می‌تواند عامل ایجاد سندرم شیرین باشد. داروهایی که احتمال بروز مورد اخیر از ناحیه آنها مطرح است شامل داروهای رایجی مثل داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی (ادویل، مورتین) می‌شود. اما داروی موسوم به عامل تحریک کولونی گرانولوسیت که برای مقابله با انواع عفونت در برخی مردم مبتلاء به سرطان استفاده می‌شود مقصر اصلی است.2

علایم سندرم سوئیت

بزرگ‌ترین نشانه سندرم شیرین راشی است که به نظر می‌رسد از ناکجا آمده است و چند روز یا چند هفته پس از ابتلاء به تب ظاهر می‌شود.

برجستگی‌های کوچک قرمز یا بنفش رنگ به طور معمول ابتدا بر روی بازوها، ناحیه ساق پا، صورت یا گردن ظاهر می‌شوند. اما این راش‌ها می‌توانند به نقاط دیگر بدن نیز سرایت کنند. راش‌های مزبور گرایشی به رشد سریع از خود نشان می‌دهند . در نهایت راش‌های مورد اشاره برای ایجاد لکه‌های بزرگ‌تر روی پوست به هم متصل می‌شوند.

راش مورد بحث ممکن است دردناک باشد. شخص ممکن است دچار تاول یا برآمدگی‌های شبه جوش شود. جوش‌ها ممکن است سر باز کنند و عفونی شوند.

در کنار تب و راش دیگر علایم سندرم شیرین عبارتند از:

• احساس اینکه شخص دچار آنفولانزا شده است

• احساس خستگی

• سردرد

• درد مفصل

• زخم‌های دهان

• چشم صورتی.2
 

عوامل خطر سندرم شیرین

ابتلا به این سندرم  چندان رایج نیست اما برخی از عوامل وجود دارد که احتمال ابتلا به این سندرم را افزایش می دهد. این موارد عبارتند از:
 

جنسیت

به طور کلی، زنان بیشتر از مردان به سندرم شیرین مبتلا می شوند.
 

سن

اگرچه بزرگسالان مسن و حتی نوزادان نیز ممکن است به سندرم شیرین مبتلا شوند، اما این بیماری عمدتاً در افراد بین 30 تا 60 سال بروز پیدا می کند.
 

سرطان

سندرم گاهی اوقات با سرطان همراه خواهد بود که احتمال همراهی آن با سرطان خون بسیار بیشتر از دیگر انواع سرطان است. گاهی اوقات ، سندرم شیرین ممکن است با یک تومور مانند سرطان پستان یا روده بزرگ همراه باشد.
 

بیماری های دیگر

سندرم شیرین ممکن است به دنبال ابتلا به عفونت تنفسی فوقانی بروز پیدا کرده و بسیاری از افراد قبل از نمایان شدن علائم پوستی، دچار علائمی شبیه سرماخوردگی شده باشند. همچنین سندرم شیرین می تواند با بیماری التهابی روده همراه باشد.
 

بارداری

برخی از خانم ها در دوران بارداری ممکن است به این سندرم مبتلا شوند.
 

حساسیت نسبت به دارو

مصرف داروهایی مثل آزاتیوپرین، عامل محرک کلونی گرانولوسیت ها، برخی آنتی بیوتیک ها و برخی از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی از جمله مواردی است که می تواند باعث ابتلای فرد به سندرم شیرین شود.1
 

تشخیص

پزشکی که متخصص بیماری های پوستی است (متخصص پوست) ممکن است بتواند سندرم Sweet را فقط با نگاه به پوست شما تشخیص دهد. اما ممکن است شما نیاز به آزمایش داشته باشید تا دکتر بتواند تشخیص قطعی دهد. آزمایشاتی که در ارزیابی افراد از نظر سندرم شیرین مفید است عبارتند از:
 

آزمایش خون

 نمونه ای از خون شما ممکن است به آزمایشگاهی ارسال شود که در آن از نظر تعداد غیر معمول گلبول های سفید و برخی از اختلالات خونی بررسی می شود.
 

نمونه برداری از پوست

 پزشک شما یک قطعه کوچک از بافت آسیب دیده را برای معاینه زیر میکروسکوپ بر می دارد. بافت مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد که آیا دارای ناهنجاری های مشخصه سندرم شیر است.3

درمان سندرم شیرین

سندرم شیرین ممکن است بدون درمان از بین برود. اما داروها می توانند روند کار را تسریع کنند. رایج ترین داروهایی که برای این بیماری استفاده می شود ، کورتیکواستروئیدها هستند:

قرص کورتیکواستروئیدهای خوراکی مانند پردنیزون بسیار خوب عمل می کنند اما کل بدن شما را تحت تأثیر قرار می دهند. مگر اینکه فقط چند ضایعه داشته باشید ، احتمالاً باید کورتیکواستروئیدهای خوراکی مصرف کنید. استفاده طولانی مدت می تواند عوارضی مانند افزایش وزن ، بی خوابی و ضعیف شدن استخوان ها ایجاد کند.

کرم یا پماد این آماده سازی ها معمولاً فقط در بخشی از پوست که روی آن اعمال می شود تأثیر می گذارد ، اما می تواند باعث نازک شدن پوست شود.

تزریق گزینه دیگر تزریق مقدار کمی کورتیکواستروئید به داخل هر ضایعه است. این ممکن است برای افرادی که ضایعات زیادی دارند کمتر امکان پذیر باشد.

برای جلوگیری از عود مجدد باید چندین هفته دارو را مصرف کنید. اگر استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئید برای شما مشکلی ایجاد می کند ، در مورد سایر داروهای تجویز شده که می توانند به شما کمک کنند از پزشک خود بپرسید. برخی از گزینه های معمول برای کورتیکواستروئیدها عبارتند از:

داپسون

یدید پتاسیم

کلشی سین (Colcrys ، Mitigare).3
 

عوارض سندرم شیرین

یکی از عوارض جانبی احتمالی پس از ابتلا به سندرم این است که در صورت عدم مراقبت و رسیدگی، این ضایعات پوستی ظاهر شده روی پوست ممکن است عفونی شده و خطرسازی شوند.

در نتیجه بهتر است برای مراقبت از پوست و بهبود هر چه سریع تر این ضایعات پوستی ناشی از سندرم شیرین از توصیه های پزشک معالج خود پیروی کنید. در مواردی که این سندرم با بیماری سرطان همراه باشد، عود کردن ضایعات پوستی ممکن است اولین علامت ابتلا به سرطان باشد.1

پینوشتها
1.www.pezeshket.com
2.www.mehrinmednews.com
3.www.beporsobedon.ir