هدف پنهان ابوبکر از صدور دستور اکید به سرکوب تحضن کنندگان، چه بود؟

از متن دستور ابوبکر مبنی بر سرکوب تحصن کنندگان، می توان به شکل گیری یک توطئه پنهان با هدف کشتار نظامی و به قتل رساندنی حضرت علی علیه السلام، پی برد.
 
ابن عبد ربه (متوفای ۳۲۸ھ) در کتاب «العقد الفرید»(1) نقل می کند: وَرَوَى ابْنُ عَبْدِ رَبُّه الأَنْدُلُسِیُّ فِی کِتَابِهِ “العَقْدِ أَلْفَرِیدِ” قَالَ: الَّذِینَ تَخَلَّفُوا عَلَى بَیْعَةِ أَبِی بَکْرٍ: عَلِیٌّ وَالعَبَّاسُ وَالزُّبَیْرُ فَقَعَدُوا فِی بَیتِ فَاطِمَةَ، حَتَّى بَعَثَ إِلَیْهِمْ أَبُو بَکْرٍ عُمَرَ بْنَ الخَطَّابِ لِیُخْرِجَهُمْ مِنْ بَیتِ فَاطِمَةَ وَقَالَ لَهُ: إِنْ أَبَوا فَقَاتِلْهُمْ. (قاتلهم یعنی با آنها بجنگ تا حدی که تسلیم یا کشته شوند.)
 
آنان که از انجام بیعت با ابوبکر سر باز زدند: حضرت على علیه السلام و عباس و زبیر بودند که در خانه حضرت فاطمه علیها السلام تحصن کردند؛ تا آنکه ابوبکر، عمربن خطاب را به سراغشان فرستاد تا آنها را از خانه حضرت فاطمه علیها السلام بیرون بیاورد و به او گفت: اگر امتناع ورزیدند، با آنان بجنگ.(2)
 
پی‌نوشت‌ها:
١- العقد الفرید، ج ۵، صص ۱۳ – ۱۴
2- المختصر فی أخبار البشر، ج ۱، ص۱۵۶
 
منبع: راهنمای یاوران فاطمیه (مجموعه پرسش و پاسخ های پژوهشی)، به اهتمام: علی لباف، چاپ سوم، مرکز فرهنگی انتشارات منیر، 1390ش، صص 54-53