نزدیک‌ترین حالت زن به پروردگار

حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) می فرمایند: “ادْنى‌ ما تَکُونُ مِنْ رَبِّها انْ تَلْزَمَ قَعْرَ بَیْتِها”، “نزدیک‌ترین حالت زن به پروردگارش آن زمان است که در خانه خویش مى‌ماند [و به امور خانه و تربیت فرزند مى‌پردازد]”.[1]

هنگامی که زن در خانه­ ی خود می ماند و بدون ضرورت از خانه خارج نمی شود، بر زندگی افراد خانواده و استحکام بنیان خانواده به طور اساسی تاثیر گذار است، مثلاً: 

۱. انجام دادن کارهای خانه.

۲. حفاظت، تربیت و پرورش فرزندان در بُعد جسمی و روحی به بهترین صورت.

۳. ایجاد فضایی پر از محبت و صمیمیت در خانه برای شوهر و فرزندان.

۴. حفظ شدن از چشم مردان نامحرم به خاطر خارج نشدن از خانه بدون ضرورت.

اما…

۱. اگر زن به امور خانه رسیدگی نمی کند، در این صورت کار شوهر تحت تاثیر قرار می گیرد که در اثر آن همه افراد خانواده به تناسب فعالیت های خود دچار آسیب خواهند شد.

۲. از آنجا که مادر در تربیت فرزندان نقش اساسی دارد، اگر مادر در خانه علاوه بر پرورش جسمی فرزندان به پرورش اخلاقی و معنوی آنها نپردازد، اشتباهات و خطاهای آنها را اصلاح نکند و به تربیت آنها توجهی نکند، در این صورت چون جامعه ی  فردا براساس اخلاقِ بچه های امروزی شکل خواهد گرفت، این بچه ها فردا در جامعه با مردم به طور شایسته برخورد نخواهند کرد، زیرا آنها به حال خود رها شدند و طبق آموزه های دینی تربیت نشدند.

۳. اگر زن با حضور فعال در خانه برای شوهر ایجاد آرامش نکند یکی از ضررهای آن این است که شوهر او در مسیری نادرست و خلاف شرع حرکت خواهد کرد که در نتیجه مرد خود را به اشتباهات و انحرافات بیشتری می افکند و آسیب های آن، زندگی زن را نیز به خطر خواهد انداخت. در این صورت ممکن است کانون گرم خانواده از هم بین برود، حقوق فرزندان پایمال شود و بین زن و شوهر اختلاف رخ دهد.

۴. از آنجا که بهترین جایی که شخصیت و کرامت زن حفظ می شود، خانه­ ی اوست، لذا بهترین مکان و حالت برای زن جهت تقرب به خداوند متعال نیز در خانه­ ی اوست، زیرا اگر بدون ضرورت از خانه خارج شود دچار ضررهایی خواهد شد و مردان نامحرم نگاه های آلوده به او خواهند کرد و ممکن است زن نیز مرتکب نگاه حرام بشود، در این صورت او به وسیله خارج شدنِ بدون ضرورت از خانه، مرتکب گناه شده است و از قرب پروردگار دور شده است.

تلاش دشمنان علیه حجاب و واکنش زنان محجبه

دشمنان اسلام تلاش می کنند که با شبهه افکنی درباره مسئله حجاب ذهن جوانان را منحرف کنند و آنان را گمراه سازند، اما جوانان مسلمان می دانند که حجاب مانع از آزادی زن نیست، بلکه باعث مصونیت و حفاظت زن است. حجاب برای زن محدودیت ایجاد نمی کند بلکه عفت و پاکدامنیِ او را حفظ می کند.

علیرغم شبهه افکنی ها و توطئه ها توسط دشمن علیه حجاب، بسیاری از زنان مسلمان حجاب را رعایت می کنند و آنها در مسئله حجاب بر عقیده و عمل خود کاملاً ثابت قدم هستند و استقامت می ورزند. در عصر حاضر مخصوصاً حفظ حجاب و پایبندی به احکام اسلامی توسط زنان مسلمان که اهل کشورهای غربی هستند، نشانه مخالفت آنها با فرهنگ منحط غربی است.

کسانی که امروزه به بهانه پیشرفته بودن، با حجاب مخالفت می کنند، زنان محجبه با رعایت حجاب به طور عملی این حقیقت را اثبات می کنند که پیشرفته شدن زمانه یا مطرح کردن علل دیگر، برای عدم رعایت حجاب، بهانه‌­ای بیش نیست، بلکه این از توطئه ها و فریب های دشمن است، زیرا رعایت حجاب باعث استحکام زندگی خانوادگی و اجتماعی است و بدحجابی خانه و جامعه هر دو را نابود می کند.

حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) می فرمایند: “خَیْرٌ لِلنِّسَاءِ أَنْ لَا یَرَیْنَ الرِّجَالَ وَ لَا یَرَاهُنَّ الرِّجَالُ”، “براى زنان بهتر است که مردان (نامحرم) را نبینند و مردان (نامحرم) نیز آنان را نبینند”.[2]

زنی که حجاب را رعایت می کند گویا او عملاً می خواهد بگوید که من دوست ندارم چشم شخص نامحرم به من بیفتد و از سوی دیگر مرد با درک این مطلب، از نگاه کردن به زنان نامحرم پرهیز می کند.

اثر تربیت اسلامی بر فرزندان

آموزه ها و قوانین اسلامی به گونه ای است که اگر انسان به آنها عمل کند حتی در دنیا نیز از فواید بسیاری برخوردار می شود و همچنین از مضرات مختلف حفظ می شود. ضررها ابعاد مختلف زندگی انسان را تحت تاثیر قرار می دهند، هم محیط خانه را و هم زندگی اجتماعی فرد را.

انسان هر رفتاری که در جامعه انجام می دهد، آن رفتار حاکی از تربیت شدن در خانه یا عدم تربیت او در خانه و بلکه نحوه تربیت او در محیط خانه است. اگر محیط خانه مطابق با شرع مقدس اسلام باشد، وقتی افراد خانواده وارد جامعه می شوند طبق دستورات اسلامی با مردم برخورد می کنند.

اگر در جامعه افرادی به چشم می خورند که رفتار و برخورد آنها با دیگران نادرست است، ممکن است این طرز رفتار حاکی از این مطلب باشد که آنها در محیط خانه تحت تربیت اسلامی قرار نگرفته اند.

تربیت اسلامی از وظایف پدر و مادر است. اگر خود والدین طبق آموزه های دینی تربیت شده باشند و براساس آن عمل کنند که به نماز، روزه، زکات، خمس و رعایت حجاب و پوشش اسلامی و سایر مسایل شرعی مقید باشند، در این صورت دختر آنها در برابر مردان نامحرم حجاب را رعایت خواهد کرد و پسر آنها چشم های خود را از زنان نامحرم فرو می نهد، زیرا والدین فرزندان خود را طبق دستور قرآن کریم و اهل بیت (علیهم السلام) تربیت کرده اند و فرزندان با این دستور قرآنی آشنایی دارند و به آں عمل می کنند که قرآن کریم به مردان و زنان مومن دستور می دهد: “قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَٰلِکَ أَزْکَىٰ لَهُمْ إِنَّ اللَّـهَ خَبِیرٌ بِمَا یَصْنَعُونَ . وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىٰ جُیُوبِهِنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ…”، “به مؤمنان بگو چشمهای خود را (از نگاه به نامحرمان) فروگیرند، و عفاف خود را حفظ کنند؛ این برای آنان پاکیزه‌تر است؛ خداوند از آنچه انجام می‌دهید آگاه است. و به زنان با ایمان بگو چشمهای خود را (از نگاه هوس‌آلود) فروگیرند، و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را -جز آن مقدار که نمایان است- آشکار ننمایند و (اطراف) روسری‌های خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود)، و زینت خود را آشکار نسازند مگر برای شوهرانشان، یا پدرانشان…”.[3]