سوره اسراء (آیه 9) 

إِنَّ هَذَا الْقُرْءَانَ یَهْدِى لِلَّتِى هِىَ أَقْوَمُ وَ یُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّلِحَتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً کَبِیراً«9»

همانا این قرآن به استوارترین راه، هدایت مى‏ کند و به مؤمنانى که کارهاى شایسته انجام مى‏ دهند، بشارت مى ‏دهد که برایشان پاداش بزرگى است.

و َأَنَّ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْأَخِرَةِ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَاباً أَلِیماً«10»

و آنان که به آخرت ایمان نمى‏آورند، برایشان عذابى دردناک، آماده کرده‏ایم.
 

نکته‏ ها

جمله «یَهدى للّتى هى اقوم» را دو گونه مى‏توان معنا کرد:

الف: قرآن به پایدارترین شیوه هدایت مى‏ کند.

ب: قرآن استوارترین ملّت‏ها و امّت‏ها را هدایت مى ‏کند.
 

پیام ها

1- خرافات و اوهام در منطق استوار قرآن راه ندارد. «یَهدى للّتى هى اقوم»

2- قرآن تنها کتابى است که قوانین ابدى و ثابت دارد. «یَهدى للّتى هى اقوم»

3- دریافت اجر به ایمان و عمل نیاز دارد، «المؤمنین الّذین یعملون» ولى براى دوزخى شدن، کفر به تنهایى کافى است. «الّذین لایؤمنون… لهم عذاباً»

4- عذاب الهى از هم اکنون آماده است. «اَعتَدنا»

5- بیم وامید در کنار هم باید باشد. «أجراً کبیراً… عذاباً الیماً»
 

نگاهى به قرآن‏

قوانین و دستورات بشرى که برخاسته از اطلاعات و سلیقه‏ هاى انسان است، داراى آفاتى است، از جمله: 

1- چون اطلاعات و سلیقه‏ ها متفاوت است، قوانین نیز متفاوت و گاهى متضادّ است.

2- چون علم و اطلاعات بشر محدود است، همین که با گذشت زمان مسئله ‏ى جدیدى کشف شد، پایه‏ هاى آن دستورات متزلزل مى‏ شود.

3- دستورات و قوانین بشرى توجّه به تمام جهات ندارد، درست مثل دارویى است که مرضى را موقّتاً درمان مى‏ کند، ولى سبب پیدایش بیمارى ‏هاى دیگرى مى‏ شود. ممکن است دستور و قانونى در منطقه و محلّه ‏اى براى فرد یا گروهى و از جهتى و براى چند روزى مفید باشد، امّا نمى ‏توان براى همیشه و همه‏ ى مردم در همه‏ ى شرایط این فرمان را اجرا کرد. بنابراین قانون بشرى، پایدار نیست. 

4-بى ‏اعتنایى به قوانین بشرى، مجازات دارد، ولى عمل به آن پاداش ندارد و هر قانونى که براى متخلّف جریمه داشته باشد، ولى براى عامل و مجرى آن پاداش نداشته باشد، ناقص است.

5- چون سلیقه‏ ها تغییر مى‏ کند، قوانین بشرى نیز همواره در حال تغییر و تحوّل است.

6- بسیارى از قوانین بشرى با طبیعت و فطرت بشرى هماهنگ نیست و لذا ماندگار نیست.

امّا قانون الهى و کتاب آسمانى قرآن که به پایدارترین شیوه هدایت مى‏ کند، زیرا:

اوّلاً: از طرف خدایى است که علم و حکمتش بى‏ نهایت است و به نکته جدیدى برخورد نمى‏ کند تا قانونش را عوض کند.

ثانیاً: قانون آسمانى دستخوش سلیقه‏ هاى شخصى، حزبى، قومى و نژادى نیست.

ثالثاً: قانون آسمانى جامع و مطابق فطرت است و هرگز قانونى ندارد که فطرت انسان از آن تنفّر داشته باشد.

آرى، این تنها قرآن است که «یهدى للّتى هى اقوم».

دلیل سخن ما دو چیز است: 

اوّل: هر روز که مسئله‏ اى از رموز قرآن کشف مى‏ شود، جلوه ‏اى از جلوه ‏هاى قرآن نمودار مى‏ شود.

دوّم: هرگاه که مسلمین دستورات قرآن را رها کرده‏ اند، به انواع ذلّت‏ها گرفتار شده‏ اند و هرگاه گامى به سوى قرآن برداشته‏ اند، عزّت و اقتدار یافته‏ اند.

منبع: وبلاگ فرهنگ قرآن