فضیلت نماز امام علی (ع) برای حاجت

سید بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع نماز امام علی (ع) را از زبان امام صادق (ع) این طور روایت کرده است:

هر یک از شما ۴ رکعت نماز امیرالمؤمنین (ع) را بخواند گناهان گذشته و آینده او بخشیده می‌شود و حاجات او برآورده می‌شود و مانند آن است که ۱۲ بار قرآن را ختم کرده باشد و خداوند گرسنگی و تشنگی او را در روز قیامت رفع می‌کند:

(البته در روایات داریم که این نماز را در شب و روز جمعه بخوانید.)

این نماز به صورت دو نماز دو رکعتی است و در هر رکعت بعد از سوره حمد ۵۰ بار سوره توحید خوانده می‌شود. بعد از سلام نماز این دعا را بخوانید:

سُبْحَانَ مَنْ لاَ تَبِیدُ مَعَالِمُهُ
پاک و منزه است خدایی که نشانه‏ هایش نابود نمی ‏شود

سُبْحَانَ مَنْ لاَ تَنْقُصُ خَزَائِنُهُ‏
منزه است خدایی که گنج هایش نقصان نمی ‏یابد

سُبْحَانَ مَنْ لاَ اضْمِحْلاَلَ لِفَخْرِهِ
منزه است خدایی که مفاخرش زوال نخواهد یافت

سُبْحَانَ مَنْ لاَ یَنْفَدُ مَا عِنْدَهُ‏
منزه است خدایی که آنچه نزد اوست (از خیر و نعمت هایش) تمامی ندارد

سُبْحَانَ مَنْ لاَ انْقِطَاعَ لِمُدَّتِهِ
منزه است خدایی که دوران سلطنتش ابدی است

سُبْحَانَ مَنْ لاَ یُشَارِکُ أَحَداً فِی أَمْرِهِ‏
منزه است خدایی که در کارش هیچ کس را شریک نمی ‏گرداند

سُبْحَانَ مَنْ لاَ إِلَهَ غَیْرُهُ‏
منزه است خدایی که غیر او خدایی نیست.
 
حالا دعا کنید و بگویید:

یَا مَنْ عَفَا عَنِ السَّیِّئَاتِ وَ لَمْ یُجَازِ بِهَا‌
ای خدایی که از گناهان بندگان در گذشته و کیفر نمی‏ کنی

ارْحَمْ عَبْدَکَ یَا اللَّهُ نَفْسِی نَفْسِی‏
به حال این بنده ات ترحم فرما خدایا مرا به کرمت دریاب

أَنَا عَبْدُکَ یَا سَیِّدَاهْ
من بنده توام‌ای سید و مولای من

أَنَا عَبْدُکَ بَیْنَ یَدَیْکَ أَیَا رَبَّاهْ‏
من بنده توام که در حضور توبه دعا آمده‏ ام‌ای پروردگار

إِلَهِی بِکَیْنُونَتِکَ یَا أَمَلاَهْ یَا رَحْمَانَاهْ یَا غِیَاثَاهْ‏
خدایا به سر ذات تو قسم‌ای آرزوی من‌ای مهربان بر خلق‌ای فریادرس خلق

عَبْدُکَ عَبْدُکَ لاَ حِیلَةَ لَهُ
من بنده تو هستم، آن بنده‏‌ای که به کلی بیچاره است

یَا مُنْتَهَی رَغْبَتَاهْ یَا مُجْرِیَ الدَّمِ فِی عُرُوقِی (عَبْدُکَ)‌
ای منتهای آرزوی من‌ای گرداننده خون در عروق من

یَا سَیِّدَاهْ یَا مَالِکَاهْ أَیَا هُوَ أَیَا هُوَ یَا رَبَّاهْ عَبْدُکَ عَبْدُکَ
‏‌ای آقای من‌ ای صاحبم‌ ای هو‌ ای هو‌ ای پروردگار عالم این بنده بنده بیچاره توست

لاَ حِیلَةَ لِی وَ لاَ غِنَی بِی عَنْ نَفْسِی وَ لاَ أَسْتَطِیعُ لَهَا ضَرّاً وَ لاَ نَفْعاً
که از خود هیچ ندارد و بر نفع و ضرر خودش هیچ توانایی نیست

وَ لاَ أَجِدُ مَنْ أُصَانِعُهُ‏
و کسی که از او چاره جویم نمی ‏یابم

تَقَطَّعَتْ أَسْبَابُ الْخَدَائِعِ عَنِّی
اسباب چاره ‏ها همه از من قطع شده است

وَ اضْمَحَلَّ کُلُّ مَظْنُونٍ عَنِّی‏
و هر جا گمان نیک می ‏بردم از نظرم نابود گردید

أَفْرَدَنِی الدَّهْرُ إِلَیْکَ فَقُمْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ هَذَا الْمَقَامَ‏
اینک روزگار مرا تنها و غریب به درگاه تو آورده که در پیشگاه حضور تو ایستاده ‏ام

یَا إِلَهِی بِعِلْمِکَ کَانَ هَذَا کُلُّهُ فَکَیْفَ أَنْتَ صَانِعٌ بِی‌
ای خدای من آنچه گفتم همه مشهود علم ازلی توست تا تو با من چه کنی

وَ لَیْتَ شِعْرِی کَیْفَ تَقُولُ لِدُعَائِی‏
و کاش می‏ دانستم که پاسخ دعای من چه خواهی ‏فرمود.

أَ تَقُولُ نَعَمْ أَمْ تَقُولُ لاَ فَإِنْ قُلْتَ لاَ
آیا دعایم اجابت کرده یا رد می ‏کنی پس اگر رد کنی مرا و از تو محروم شوم

فَیَا وَیْلِی یَا وَیْلِی یَا وَیْلِی یَا عَوْلِی یَا عَوْلِی یَا عَوْلِی‏
پس وای بر من…‌ای وای بر فقر و بینوایی من…

یَا شِقْوَتِی یَا شِقْوَتِی یَا شِقْوَتِی یَا ذُلِّی یَا ذُلِّی یَا ذُلِّی‏‌
ای وای بر شقاوت و بدبختی من…‌ای وای بر ذلت و خواری من…

إِلَی مَنْ وَ مِمَّنْ أَوْ عِنْدَ مَنْ أَوْ کَیْفَ أَوْ مَا ذَا أَوْ إِلَی أَیِّ شَیْ‏ءٍ أَلْجَأُ
دیگر به سوی که روم و از که و نزد که و چگونه و یا به چه درگاه پناه آورم

وَ مَنْ أَرْجُو وَ مَنْ یَجُودُ عَلَیَّ بِفَضْلِهِ حِینَ تَرْفُضُنِی یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ
و به جود و احسان که امیدوار باشم هنگامی که‌ای خدا تو مرا رد کنی‌ای وسیع بخشش

وَ إِنْ قُلْتَ نَعَمْ کَمَا هُوَ الظَّنُّ بِکَ وَ الرَّجَاءُ لَکَ
و اگر مرا قبول کنی چنان که گمان من به تو این است و امیدم به کرم تو چنین

فَطُوبَی لِی أَنَا السَّعِیدُ
پس در این حال خوشا بر احوال من

وَ أَنَا الْمَسْعُودُ فَطُوبَی لِی‏
و در این صورت من سعادتمند و خوشبخت هستم پس خوشا بر احوال من

وَ أَنَا الْمَرْحُومُ یَا مُتَرَحِّمُ یَا مُتَرَئِّفُ یَا مُتَعَطِّفُ
و من لایق ترحمم‌ای خدای بسیار رحیم و رئوف و بسیار مهربان

یَا مُتَجَبِّرُ (مُتَحَنِّنُ) یَا مُتَمَلِّکُ یَا مُقْسِطُ‌
ای خدای بسیار جبار و مقتدر‌ای خدای عادل دادگر

لاَ عَمَلَ لِی أَبْلُغُ بِهِ نَجَاحَ حَاجَتِی
مرا عملی که قابل بر آمدن حاجتم باشد نیست

أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی جَعَلْتَهُ فِی مَکْنُونِ غَیْبِکَ
از تو درخواست می ‏کنم به حق آن اسمی که در سر غیب خود پنهان داشته‏‌ای

وَ اسْتَقَرَّ عِنْدَکَ‏ فَلاَ یَخْرُجُ مِنْکَ إِلَی شَیْ‏ءٍ سِوَاکَ
و نزد تو محفوظ است و از نزد تو بسوی هیچکس غیر تو خارج نخواهد شد

أَسْأَلُکَ بِهِ وَ بِکَ وَ بِهِ‏
از تو به آن اسم مسئلت می‏ کنم بحق آن اسم و بحق خودت و آن نام

فَإِنَّهُ أَجَلُّ وَ أَشْرَفُ أَسْمَائِکَ لاَ شَیْ‏ءَ لِی غَیْرُ هَذَا
که اجل و اشرف نام‌های توست مرا به غیر از این نام توسلی نیست

وَ لاَ أَحَدَ أَعْوَدُ عَلَیَّ مِنْکَ‏
و کسی بیش از تو بر من سودمند نیست

یَا کَیْنُونُ یَا مُکَوِّنُ یَا مَنْ عَرَّفَنِی نَفْسَهُ‌
ای هستی صرف‌ای هست کن جهان هستی‌ای کسی که خود را به من شناسا کردی

یَا مَنْ أَمَرَنِی بِطَاعَتِهِ‏ یَا مَنْ نَهَانِی عَنْ مَعْصِیَتِهِ‌
ای خدایی که مرا به طاعت خود امر کردی و از عصیان خود نهی فرمودی

وَ یَا مَدْعُوُّ یَا مَسْئُولُ یَا مَطْلُوباً إِلَیْهِ‏‌
ای کسی که همه تو را می ‏خوانند و از تو می ‏خواهند و مطلوب همه تویی

رَفَضْتُ وَصِیَّتَکَ الَّتِی أَوْصَیْتَنِی وَ لَمْ أُطِعْکَ‌
ای خدا من سفارش تو را ترک گفتم و اطاعتت نکردم

وَ لَوْ أَطَعْتُکَ فِیمَا أَمَرْتَنِی
و اگر در آنچه مرا امر می ‏فرمودی تو را اطاعت می ‏کردم

لَکَفَیْتَنِی مَا قُمْتُ إِلَیْکَ فِیهِ‏
البته برای هر امر به درگاه تو می ‏آمدم مرا کفایت می ‏فرمودی

وَ أَنَا مَعَ مَعْصِیَتِی لَکَ رَاجٍ
و من با وجود آن که معصیت تو کردم به لطف تو امیدوارم

فَلاَ تَحُلْ بَیْنِی وَ بَیْنَ مَا رَجَوْتُ‏
پس ‏حاجتم برآور و بین من و امید‌ها که به تو دارم جدایی میفکن

یَا مُتَرَحِّماً لِی أَعِذْنِی مِنْ بَیْنِ یَدَیَّ وَ مِنْ خَلْفِی وَ مِنْ فَوْقِی وَ مِنْ تَحْتِی‌
ای بسیار مهربان با من از هر شری که از پیش رو و پشت سر و بالا و زیر

وَ مِنْ کُلِّ جِهَاتِ الْإِحَاطَةِ بِی‏
و از هر جانب به من احاطه کند مرا در پناه خود گیر

اللَّهُمَّ بِمُحَمَّدٍ سَیِّدِی وَ بِعَلِیٍّ وَلِیِّی وَ بِالْأَئِمَّةِ الرَّاشِدِینَ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ‏
خدایا تو را قسم می‏ دهم به محمد (ص) سید من و به علی مولای من و به ائمه هادیان من (ع)

اجْعَلْ عَلَیْنَا صَلَوَاتِکَ وَ رَأْفَتَکَ وَ رَحْمَتَکَ
که درود و تحیت و رأفت و رحمتت را بر ما مقرر بدار

وَ أَوْسِعْ عَلَیْنَا مِنْ رِزْقِکَ‏
و رزق خود را بر ما وسیع گردان

وَ اقْضِ عَنَّا الدَّیْنَ وَ جَمِیعَ حَوَائِجِنَا یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ
و دین ما ادا فرما و کلیه حاجت‏‌های ما برآور‌ای خدا…

إِنَّکَ عَلَی کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ
تنها تو بر همه امور عالم توانا هستی.
 
البته در بعضی از روایات آمده است که بعد از نماز بگویید:

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی النَّبِیِّ الْعَرَبِیِّ وَ آلِهِ
بار الها! بر پیامبر عرب زبان و خانواده او درود فرست.

منبع: سایت ستاره