نماز امام حسین (ع) برای حاجت انواع مختلفی دارد که بعضی از آن‌ها طولانی‌تر و بعضی کوتاه‌تر است. نماز امام حسین (ع) را برای گرفتن هر نوع حاجتی از جمله ازدواج می‌توانید بخوانید.

(۱)نماز امام حسین (ع) برای حاجت

در بحارالانوار جلد ۸۸ صفحه ۱۸۶ و جمال الاسبوع صفحه ۲۷۱ آمده است که نماز امام حسین (ع) چهار رکعت است که به صورت دو نماز دورکعتی در روز جمعه (و با کمی تفاوت در روز نیمه شعبان در کنار مرقد امام حسین (ع)) خوانده می‌شود.

در هر رکعت ۵۰ بار سوره حمد و ۵۰ بار سوره توحید را بخوانید.

در رکوع بعد از گفتن ذکر رکوع ۱۰ بار سوره‌های حمد و توحید را بخوانید.

بعد از برداشتن سر از رکوع هم ۱۰ بار سوره‌های حمد و توحید را بخوانید.

بعد از ذکر سجده اول، میان دو سجده و بعد از ذکر سجده دوم هم ۱۰ بار سوره‌های حمد و توحید را بخوانید.

بعد از سلام نماز بگویید:

اَللّهُمَّ اَنْتَ الَّذِى اسْتَجَبْتَ لاِدَمَ وَحَوّا
خدایا تویى که دعاى آدم و حوا را به اجابت رساندى

اِذْ قالا رَبَّنا ظَلَمْنا اَنْفُسَنا
آنگاه که گفتند پروردگارا ما به خود ستم کردیم

وَاِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَتَرْحَمْنا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخاسِرینَ
و اگر ما رایامرزى و به ما رحم نکنى حتماً از زیانکاران خواهیم بود

وَناداکَ نُوحٌ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ
و نوح تو را ندا کرد و تو اجابتش کردى

وَنَجَّیْتَهُ وَاَهْلَهُ مِنَ الْکَرْبِ الْعَظیمِ
و او و کسانش را از گرفتارى بزرگ نجات دادى

وَاَطْفَاْتَ نارَ نُمْرُودَ عَنْ خَلیلِکَ اِبْراهیمَ
و خاموش کردى آتش نمرود را از خلیلت ابراهیم

فَجَعَلْتَها بَرْداً وَسَلاماً
و آن را سرد و سلامت کردى

وَاَنْتَ الَّذِى اسْتَجَبْتَ لاَیُّوبَ
و تویى که دعاى ایوب را به اجابت رساندى

اِذْ نادى رَبِّ مَسَّنِىَ الضُّرُّ وَاَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ
آنگاه که ندا کرد پروردگارا من به محنت دچارم و تو مهربانترین مهربانانى

فَکَشَفْتَ ما بِهِ مِنْ ضُرٍّ
و تو محنتش را برطرف کردى

وَآتَیْتَهُ اَهْلَهُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ
و کسانش را به او دادى و مانندشان را همراه آن‌ها (اضافه) به او دادى

رَحْمَةً مِنْ عِنْدِکَ وَذِکْرى لاُولِى الاَلْبابِ
از روى مرحمتى از خودت و اندرزى براى خردمندان

وَاَنْتَ الَّذِى اسْتَجَبْتَ لِذِى النُّونِ
و تویى که به اجابت رساندى دعاى ذوالنون (حضرت یونس) را

حینَ ناداکَ فِى الظُّلُماتِ اَنْ لا اِلـهَ اِلاّ اَنْتَ
هنگامى که ندا کرد تو را در تاریکی‌ها که معبودى جز تو نیست

سُبْحانَکَ اِنّى کُنْتُ مِنَ الظّالِمینَ فَنَجَّیْتَهُ مِنَ الْغَمِّ
منزهى تو و من از ستمکارانم و از اندوه نجاتش دادى

وَاَنْتَ الَّذِى اسْتَجَبْتَ لِمُوسى وَهرُونَ دَعْوَتَهُما
و تویى که دعاى موسى و هارون را اجابت کردى

حینَ قُلْتَ: قَدْ اُجیبَتْ دَعْوَتُکُما فَاسْتَقیما
هنگامى که فرمودى دعایتان به اجابت رسید پس استقامت ورزید

وَاَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ وَقَوْمَهُ
و غرق کردى فرعون و قومش را

وَغَفَرْتَ لِداوُدَ ذَنْبَهُ وَتُبْتَ عَلَیْهِ رَحْمَةً مِنْکَ وَذِکْرى
و آمرزیدى براى داود گناهش را و توبه اش را از روى مرحمتى که داشتى و اندرز (دیگران) پذیرفتى

وَفَدَیْتَ اِسْماعیلَ بِذِبْح عَظیم بَعْدَما اَسْلَمَ
و فدا کردى براى اسماعیل قربانى بزرگى پس از آن که تسلیم شد

وَتَلَّهُ لِلْجَبینِ فَنادَیْتَهُ بِالْفَرَجِ وَالرَّوْحِ
و (پدرش) پیشانى او را بر خاک نهاد و تو او را به گشایش و رحمت ندا کردى

وَاَنْتَ الَّذى ناداکَ زَکَرِیّا نِدآءً خَفِیّاً
و تویى آن خدایى که زکریا در پنهانى تو را ندا کرده

فَقالَ رَبِّ اِنّى وَهَنَ الْعَظْمُ مِنّى، وَاشْتَعَلَ الرَّاْسُ شَیْباً
گفت: پروردگارا من استخوانم سست شده و موى سرم سپید گشته و نبوده ام

وَلَمْ اَکُنْ بِدُعآئِکَ رَبِّ شَقِیّاً
پروردگارا در زمینه دعاى تو (در گذشته) محروم

وَقُلْتَ: یَدْعُونَنا رَغَباً وَرَهَباً وَکانُوا لَنا خاشِعینَ
و تو فرمودى «مى خوانند ما را از روى شوق و ترس و براى ما خاشع بودند»

وَاَنْتَ الَّذِى اسْتَجَبْتَ لِلَّذینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ
و تویى خدایى که اجابت کردى براى آنان که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام دادند

لِتَزیدَهُمْ مِنْ فَضْلِکَ
تا بیفزایى بر آن‌ها از فضل خود

فَلا تَجْعَلْنى مِنْ اَهْوَنِ الدّاعینَ لَکَ وَالرّاغِبینَ اِلَیْکَ
پس قرارم مده از خوارترین و پست‌ترین دعا کنندگانت و مشتاقان درگاهت

وَاسْتَجِبْ لى کَمَا اسْتَجَبْتَ لَهُمْ بِحَقِّهِمْ عَلَیْکَ
و دعایم را به اجابت رسان چنانچه دعاى آنان را به اجابت رساندى و به حق ایشان بر تو

فَطَهِّرْنى بِتَطْهیرِکَ وَتَقَبَّلْ صَلاتى وَدُعآئى بِقَبُول حَسَن
که مرا پاک گردان به پاک کردن خودت و بپذیر نماز و دعایم را بپذیرش خوبى

وَطَیِّبْ بَقِیَّةَ حَیاتى وَطَیِّبْ وَفاتى
و خوش و خرم کن باقیمانده زندگی ام را و خوش گردان وفاتم را

وَاخْلُفْنى فیمَنْ اَخْلُفُ، وَاحْفَظْنى یا رَبِّ بِدُعآئى
و جانشین من باش در میان آنان که به جاى گذارم و با دعایم پروردگارا مرا نگهدارى کن

وَاجْعَلْ ذُرِّیَّتى ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً تَحُوطُها بِحِیاطَتِکَ
و فرزندانم را فرزندانى پاکیزه قرار ده و در برگیر آن‌ها را به در برگرفتن خودت

بِکُلِّ ما حُطْتَ بِهِ ذُرِّیَّةَ اَحَد مِنْ اَوْلِیآئِکَ وَاَهْلِ طـاعَتِکَ
به همه آنچه دربرگیرى بدان‌ها فرزندان یکى از دوستان خود و فرمانبردارانت را

بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ
به رحمتت اى مهربانترین مهربانان

یا مَنْ هُوَ عَلى کُلِّ شَیْء رَقیبٌ، وَلِکُلِّ داع مِنْ خَلْقِکَ مُجیبٌ
اى که بر هر چیز نگهبانى و بر هر که از آفریدگانت که تو را بخواند اجابت کنى

وَمِنْ کُلِّ سآئِل قَریبٌ
و به هر خواستارى نزدیکى

اَسْئَلُکَ یا لا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ اَلْحَىُّ الْقَیُّومُ
از تو خواهم اى که معبودى جز تو نیست زنده پاینده

اَلاَحَدُ الصَّمَدُ الَّذى لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ
یکتاى بى خللى که نزاید و نه زاییده شده و نیست برایش همتایى هیچ کس

وَبِکُلِّ اسْم رَفَعْتَ بِهِ سَمآئَکَ وَفَرَشْتَ بِهِ اَرْضَکَ
و به حق هر نامى که بلند کردى بدان آسمانت را و فرش کردى بدان زمینت را

وَاَرْسَیْتَ بِهِ الْجِبالَ وَاَجْرَیْتَ بِهِ الْمآءَ
و محکم و پابرجا کردى بدان کوه‌ها را و روان کردى بدان آب را

وَسَخَّرْتَ بِهِ السَّحابَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ وَاللَّیْلَ وَالنَّهارَ
و تسخیر کردى بدان ابر‌ها و خورشید و ماه و ستاره‌ها و شب و روز را

وَخَلَقْتَ الْخَلائِقَ کُلَّها
و آفریدى همه آفریدگان را

اَسْئَلُکَ بِعَظَمَةِ وَجْهِکَ الْعَظیمِ، اَلَّذى اَشْرَقَتْ لَهُ السَّمواتُ وَالاَرْضُ
از تو خواهم به بزرگى ذات بزرگت که تابناک شد برایش آسمان‌ها و زمین

فَاَضائَتْ بِهِ الظُّلُماتُ
و روشنى گرفت بدان تاریکی‌ها

اِلاّ صَلَّیْتَ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد
که (اولاً) درود فرستى بر محمد و آل محمد

وَکَفَیْتَنى اَمْرَ مَعاشى وَمَعادى
و (پس از آن) کفایت کنى کار معاش و معاد مرا

وَاَصْلَحْتَ لى شَاْنى کُلَّهُ
و اصلاح کنى همه کارهایم را

وَلَمْ تَکِلْنى اِلى نَفْسى طَرْفَةَ عَیْن
و مرا به خودم وامگذارى چشم برهم زدنى

وَاَصْلَحْتَ اَمْرى وَاَمْرَ عِیالى
و اصلاح کنى کار من و کار خانواده ام را

وَکَفَیْتَنى هَمَّهُمْ وَاَغْنَیْتَنى وَاِیّاهُمْ مِنْ کَنْزِکَ وَخَزآئِنِکَ
و کفایت کنى از من اندوه ایشان را و بى نیاز کنى من و ایشان را از گنج خود و خزینه هایت

وَسَعَةِ فَضْلِکَ الَّذى لا یَنْفَدُ اَبَداً
و فراخى فضلت که هرگز پایان نپذیرد

وَاَثْبِتْ فى قَلْبى یَنابیعَ الْحِکْمَةِ الَّتى تَنْفَعُنى بِها
و پابرجا کن در دلم چشمه هاى حکمتى را که سود دهى مرا بدان

وَتَنْفَعُ بِها مَنِ ارْتَضَیْتَ مِنْ عِبادِکَ
و سود دهى بدان هر که را که پسندیده اى از بندگانت

وَاجْعَلْ لى مِنَ الْمُتَّقینَ فى آخِرِ الزَّمانِ اِماماً
و قرار ده برایم از مردمان با تقوا در آخرالزمان امامى

کَما جَعَلْتَ اِبْراهیمَ الْخَلیلَ اِماماً
چنانچه ابراهیم خلیل را امام گردانیدى

فَاِنَّ بِتَوْفیقِکَ یَفُوزُ الْفآئِزُونَ وَیَتُوبُ التّآئِبُونَ.
زیرا مردمان رستگار به توفیق تو رستگار شوند و توبه کنندگان نیز به توفیق تو توبه کنند

وَیَعْبُدُکَ الْعابِدُونَ وَبِتَسْدیدِکَ یَصْلُحُ
و عبادت کنندگان نیز به توفیق تو عبادتت کنند و به تأیید و یارى تو شایسته گردند

الصّالِحُونَ الْمُحْسِنُونَ الْمُخْبِتُونَ اَلْعابِدُونَ لَکَ اَلْخائِفُونَ مِنْکَ
مردمان شایسته نیکوکار و فروتن و آنان که تو را عبادت کنند و از تو ترسانند

وَبِاِرْشادِکَ نَجَا النّاجُونَ مِنْ نارِکَ
و با ارشاد و راهنمایى تو نجات یابند نجات یافتگان از آتش دوزخت

وَاَشْفَقَ مِنْهَا الْمُشْفِقُونَ مِنْ خَلْقِکَ
و بهراسند از آن هراسناکان از آفریدگانت

وَ بِخِذْلانِکَ خَسِرَ الْمُبْطِلُونَ وَهَلَکَ الظّالِمُونَ وَغَفَلَ الْغافِلُونَ
و به وسیله خوار کردن تو زیانکار شوند اهل باطل و هلاک شدند ستمکاران و غافل شدند بی خبران

اَللّهُمَّ آتِ نَفْسى تَقْوی‌ها فَاَنْتَ وَلِیُّها وَمَوْلی‌ها
خدایا بده به نفس من پرهیزکاریش را که تویى اختیار دار و سرپرستش

وَاَنْتَ خَیْرُ مَنْ زَکّیها
و تویى بهترین کسى که پاکیزه اش کردى

اَللّهُمَّ بَیِّنْ لَها هُدا‌ها وَاَلْهِمْها تَقْوی‌ها
خدایا راهنماییش را برایش آشکار کن و پرهیزکاریش را به او الهام کن

وَبَشِّرْها بِرَحْمَتِکَ حینَ تَتَوَفّاها
و به رحمت خود نویدش ده آنگاه که او را از این جهان ببرى

وَنَزِّلْها مِنَ الْجِنانِ عُلْیا‌ها وَطَیِّبْ وَفاتَها وَمَحْیا‌ها
و در بلندترین جاهاى بهشت منزلش ده و گوارا کن وفات و زندگیش را

وَاَکْرِمْ مُنْقَلَبَها وَمَثْوی‌ها وَمُسْتَقَرَّها وَمَاْوی‌ها
و گرامى کن جاى بازگشت و منزلگاه و قرارگاه و مأوایش را

فَاَنْتَ وَلِیُّها وَمَوْلیها؛
که به‌راستی تویى اختیاردار و سرپرستش.

(۲)نماز امام حسین (ع) برای حاجت

امام حسین (ع) برای برطرف شدن مشکلات و برآورده شدن حاجت‌ها خواندن نماز زیر را توصیه کرده است:

چهار رکعت نماز بخوانید.

در رکعت اول بعد از سوره حمد ۷ بار بگویید: «حسبنا الله و نعم الوکیل»

در رکعت دوم بعد از سوره حمد ۷ بار بگویید: «ما شاء الله لا قوّة الاّ بالله»

در رکعت سوم بعد از سوره حمد ۷ بار بگویید: «لا اله الاّ انت سبحانک انّی کنت منَ الظّالمین»

در رکعت چهارم بعد از سوره حمد ۷ بار بگویید: «افوض أمری الی الله انّ الله بصیر بالعباد»

بعد از نماز حاجت خودتان را از خدا طلب کنید.

(۳)نماز امام حسین (ع) برای حاجت

سید بن طاووس در جمال الاسبوع آورده است که نماز دیگری که برای امام حسین (ع) نقل شده است و باید در روز جمعه خوانده شود چهار رکعت است.

در هر رکعت بعد از سوره حمد ۲۵ بار سوره توحید خوانده می‌شود.

بعد از سلام بگویید:

اَللّهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَیْکَ بِجُودِکَ وَکَرَمِکَ
خدایا من تقرب جویم به درگاهت به وسیله بخشش و کرمت

وَاَتَقرَّبُ اِلَیْکَ بِمُحَمَّد عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ
و تقرب جویم به درگاهت به وسیله محمد بنده و فرستاده ات

وَاَتَقَرَّبُ اِلَیْکَ بِمَلائِکَتِکَ الْمُقَرَّبینَ وَ اَنْبِیآئِکَ وَ رُسُلِکَ
و تقرب جویم به درگاهت به وسیله فرشتگان مقرب و پیمبران و رسولانت

اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ وَ عَلى آلِ مُحَمَّد
که درود فرستى بر محمّد بنده و فرستاده ات و بر خاندان محمد

وَ اَنْ تُقیلَنى عَثْرَتى وَ تَسْتُرَ عَلَىَّ ذُنُوبى وَ تَغْفِرَها لى
و این که از لغزشم درگذرى و گناهانم را بپوشانى و آن‌ها را بیامرزى

وَتَقْضِىَ لى حَوآئِجى وَ لا تُعَذِّبْنى بِقَبیح کانَ مِنّى
و حاجتهایم را برآورى و به کار زشتى که از من سر زده عذابم نکنى

فَاِنَّ عَفْوَکَ وَ جُودَکَ یَسَعُنى
زیرا که گذشت و بخشش تو چنان هست که مرا فرا گیرد

اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَىْء قَدیرٌ؛
همانا تو بر هر کارى توانایى….

و حاجت خودتان را از درگاه خداوند طلب کنید.

منبع: سایت ستاره