گاهشمار آيين بودا
ترجمه ي: محمدرضا بديعي
|
|
قبل از میلاد |
رویداد |
560 |
تاریخ سنتی تولد بودا |
531 |
کناره گیری بودا از زندگی شاهزادگی و پارسا شدنِ وی |
525 |
بودا به روشن نگری نایل می شود و شروع به موعظه می کند. |
480 |
تاریخ سنتی مرگ بودا. |
480 تقریباً |
نخستین شورای بودایی در Rajagriha در Bihar ؛ متنهای وینیه و سوترا را استانده می کنند. |
386 |
دومین شورای بودایی در Vaisali برگزار می شود؛ نخستین دو دستگی در نظام بودایی. |
244 |
تشکیل سومین شورای بودایی توسط آشوکا؛ قوانین شریعت آیین بودایی تره واده ای تدوین می گردد. |
240 تقریباً |
آیین بودایی به سری لانکا راه می یابد. |
100 تقریبا |
اوایل نضج گرفتن آیین بودایی ماهایانا. |
50 تقریبا |
نخستین کتابهای مقدس در سری لانکا نوشته می شوند. |
|
|
بعد از میلاد |
رویداد |
50 تقریبا |
بازرگانان آسیای مرکزی بودایی را در شمال چین اشاعه می دهند؛ نخستین دوره ی ترجمه ی متنهای بودایی به زبان چینی شروع می شود. |
100 تقریبا |
چهارمین و آخرین شورای عمومی بودایی توسط Kaniska تشکیل می شود. |
200 تقریبا |
آیین بودایی توسط بازرگانان در جنوب شرقی آسیا اشاعه می یابد. |
300 تقریبا |
آیین بودایی کم کم در چین به صورت یک مذهب مهم در می آید. نفوذ آیین بودایی در کره شروع می شود. |
402 |
زایر چینی Fa- hsian برای دستیابی به متون بودایی به هند سفر می کند؛ دومین دوره ی ترجمه ی متون بودایی خارجی به زبان چینی آغاز می شود. |
538 |
ورود آیین بودایی از کره به ژاپن. |
630 |
زایر چینی Hsuan – tsang به هند سفر می کند. |
750 تقریبا |
آیین بودایی رسماً در تبّت استقرار می یابد؛ اوایل نضج گیری مکتب و اجره یانه. |
750 تقریباً |
احداث معبد بوربودور (1) در اندونزی. |
800 تقریبا 1050 تقریبا |
آیین بودایی چن ] = زن [ و سرزمین پاک در چین در شمار مکتبهای مهم قرار گرفتند؛ استقرار مکتبهای شینگون و Tendai در ژاپن. |
1073 |
احداث صومعه ی Sakyapa در تبّت؛ شروع جنبش اصلاحی در آیین بودایی و اجره یانه. |
1175 تقریبا |
مکتب ریننرایی ذن در ژاپن استقرار می یابد. |
1200 تقریبا |
مهاجمان مسلمان در هند بعد از یک دوره ی طولانی ضعف و فترت ضربه ی مهلکی بر آیین بودایی می زنند. |
1200 تقریبا |
مکتب سرزمین پاک ( جودو ) آیین بودایی در ژاپن مستقر می شود. |
1240 تقریبا |
مکتب Soto از آیین بودایی ذن در ژاپن ایجاد می شود. |
1250 تقریبا |
مکتب سرزمین پاک حقیقی ( شین جودو ) آیین بودایی در ژاپن به وجود می آید. |
1300 تقریبا |
آیین بودایی تره واده در تایلند به صورت آیین رسمی در می آید؛ بعد از این کامبوج نیز فوراً از این آیین تبعیت می کند. |
1360 تقریبا |
آیین بودایی تره واده در لائوس مستقر می شود. |
1350 تقریبا |
تسونگ کاپا مکتب گلوگپای واجره یانه را بنیاد می کند؛ این مکتب بر آیین بودایی و اجره یانه تسلط می یابد و توسط دالایی لاما رهبری می شود. |
1870 تقریبا |
مهاجران چینی و ژاپنی آیینهای مختلف بودایی را به هاوایی و بخش غربی ایالات متحده انتقال می دهند. |
1880 |
هنری استیل اُلکوت اقدام به آیین بودایی در سری لانکا می کند. |
1881 |
انجمن نسخه های خطی زبان پالی تأسیس می شود و اقدام به ترجمه ی متون مقدس آیین بودایی تره واده به زبان انگلیسی می کند. |
1893 |
پارلمان بین المللی ادیان در شیکاگو، مردم امریکا را با آیین بودایی آشنا می کند. |
1931 |
جامعه ی بودایی امریکا برای تعلیم دادن ذن در نیویورک سیتی تأسیس می شود. |
1931 |
جامعه ی بودایی ملی گرای شدیداً افراطی Shoshu Nichiren Soka Gakkai در ژاپن تأسیس شد؛ این جامعه همچنان فعال است. |
1944 |
کلیساهای بودایی امریکا برای یکی کردن گروه های مختلف بودایی سرزمین پاک امریکای شمالی ایجاد شدند. |
1949 |
کمونیست ها در چین به قدرت رسیدند؛ آغاز سرکوبی آیین بودایی. |
1950 |
دو هزار و پانصدمین سال آیین بودایی با گردهمایی عده ی کثیری از مردم در برمه جشن گرفته شد. |
1950 تقریبا |
نخستین گروه های ذن در امریکا شروع به فعالیت کردند. |
1956 |
بی آر. آمبدکار به احیای آیین بودایی در هند اقدام می کند. |
1965 تقریبا |
نبردهایی که در جنوب شرقی آسیا جریان داشت، باعث توجه افکار عمومی مردم امریکا به آیین بودایی شد؛ نخستین معلمان آیین بودایی تره واده ای به آمریکا آمدند. |
1967 |
شروع انقلاب فرهنگی چین؛ در این انقلاب بسیاری از گنجینه های آیین بودایی چینی نابود شدند. |
1968 |
نخستین معلمان مکتب واجره یانه در امریکا شروع به تدریس کردند. |
1975 |
خمرهای سرخ در کامبوج به قدرت رسیدند؛ بسیاری از راهیان بودایی به قتل رسیدند. |
1980 تقریبا |
گرایشهای ملی گرایانه در میان برخی از راهیان بودایی در سری لانکا به گسترش جنگ داخلی در این کشور کمک کرد. |
پينوشت:
Borobudur .1
منبع مقاله :
هوکينز، بردلي؛ (1392)، آيين بودا، ترجمه ي محمدرضا بديعي، تهران: نشر اميرکبير، چاپ پنجم