-دعای مبارک افتتاح که در شبهای ماه مبارک رمضان خوانده می شود، متضمّن یک دوره معارف عالیه اسلامی می باشد که در ضمن عناوین مختلفه به شرح زیر بیان شده است:
_حمد و ثنای الهی و اهمیّت آن.
_شکایت از عدم تشکیل حکومت کریمه خداوند و نابسامانیهای ناشی از آن (عقب افتادن حکومت مزبور).
_یاد نعمتهای بهشتی و ذکر جهنّم و عذابهای آن.
_جایگاه بندگان صالح خداوند و انتظار پیوستن به آنان به ویژه یاد فرستادگان الهی مخصوصاً وجود مقدّس رسول اکرم(ص) و ائمه معصومین، سلام الله علیهم اجمعین، و بالاخصّ ذکر بنیانگذار حکومت خداوند بزرگ در سراسر گیتی حضرت مهدی، بقیة الله، روحی له الفداء.
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم انی افتتح الثناء بحمدک و انت مسدد للصواب بمنک و ایقنت انک انت ارحم الراحمین فی موضع العفو و الرحمة و اشد المعاقبین فی موضع النکال و النقمة و اعظم المتجبرین فی موضع الکبریاء و العظمة.
اللهم اذنت لی فی دعائک و مسئلتک فاسمع یا سمیع مدحتی و اجب یا رحیم دعوتی و اقل یا غفور عثرتی.
فکم یا الهی من کربة قد فرجتها و هموم قد کشفتها و عثرة قد اقلتها و رحمة قد نشرتها و حلقة بلاء قد فککتها.
الحمد لله الذی لم یتخذ صاحبة و لا ولداً و لم یکن له شریک فی الملک و لم یکن له ولی من الذل و کبره تکبیراً.
الحمد لله بجمیع محامده کلها علی جمیع نعمه کلها.
الحمد لله الذی لا مضاد له فی ملکه و لا منازع له فی امره.
الحمد لله الذی لا شریک له فی خلقه و لا شبیه له فی عظمته. الحمد لله الفاشی فی الخلق امره و حمده الظاهر بالکرم مجده الباسط بالجود یده الذی لا تنقص خزائنه و لا تزیده کثرة العطاء الا جوداً و کرماً، انه هو العزیز الوهاب.
اللهم انی اسئلک قلیلاً من کثیر مع حاجة بی الیه عظیمة و غناک عنه قدیم و هو عندی کثیر و هو علیک سهل یسیر.
به نام خداوند بخشاینده مهربان
بار خدایا! همانا که من سپاس تو را با ستایش تو آغاز می کنم و تو آنچه را درست صواب است و از بخشش انجام می دهی و به یقین می دانم که همانا تو در مقام بخشایش و رحمت، رحیم ترین رحم کنندگانی و در مقام عبرت قرار دادن بدکاران و مکافات دادن به عقوبت، سخت ترین عقاب کنندگانی و در موضع کبریا و عظمت، بزرگترین قدرتمندی.
خداوندا! به ما اجازه فرموده ای که تو را بخوانیم و دعا کنیم و از سوی دیگر تضمین نموده ای که اجابت فرمایی. پس ای شنوا! ستایشم را بشنو، و ای مهربان! دعای مرا اجابت فرما، و ای آمرزگار! از لغزشهایم درگذر.
پروردگارا! در گذشته از بسیاری از خطاها و لغزشهایم صرف نظر فرموده و رحمت واسعه خود را فراگیر نمودی و زنجیرهای بلا را گسستی. پس تو را ستوده و سپاس می گویم.
حمد و سپاس مر خدایی را که برای خود جفت و زوج و فرزندی قرار نداده و در حکمرانی بر جهان هستی شریکی ندارد و ذات پاکش نیازمند مساعدت و کمکی نیست و شایسته بزرگترین تکریم و تعظیمهاست.
خداوند را با تمام صفات کمالیّه ای که دارد حمد می کنم.
آفریدگاری را که در ملک و ملکوت مخالفی ندارد و کسی را یارای منازعه و ستیز با او نیست، ستایش می کنم.
حمد خدایی را که او را در آفرینش شریکی نباشد و در عظمتش مانند. حمد خدایی را که در میان آفریدگان فرمان و ستایشش فاش باشد و بزرگواری اش به سبب کرمش، ظاهر و دستش به بخشش گشوده؛ خدایی که گنجینه هایش کاهش نپذیرد و بسیاری عطا، جز جود و کرمش را نیفزاید. همانا که او عزیز و بسیار بخشنده است.
پروردگارا! تعداد کمی از نیازمندیهای بسیار و زیادم را از درگاه مقدّست تقاضا می کنم. با اینکه احتیاج و نیازم به آن فوق العاده است و ذات پاک تو از ابتدا بی نیاز بوده است. اگرچه حوایجم برای من بسیار بزرگ هستند ولی برای تو انجام و برآوردن آنها بسیار ساده و آسان است.
اللهم ان عفوک عن ذنبی و تجاوزک عن خطیئتی و صفحک عن ظلمی و سترک علی قبیح عملی و حلمک عن کثیر جرمی عند ما کان من خطأی و عمدی، اطمعنی فی ان اسألک ما لا استوجبه منک الذی رزقتنی من رحمتک و اریتنی من قدرتک و عرفتنی من اجابتک فصرت ادعوک آمنا و اسألک مستأنساً لا خائفاً و لا وجلاً مدلاً علیک فیما قصدت فیه الیک فان أبطأ عنی عتبت بجهلی علیک و لعل الذی أبطأ عنی هو خیر لی لعلمک بعاقبة الامور، فلم أر مولی کریماً اصبر علی عبد لئیم منک علی یا رب.
انک تدعونی فاولی عنک و تتحبب الی فاتبغض الیک و تتودد الی فلا اقبل منک کان لی التطول علیک فلم یمنعک ذلک من الرحمة لی و الاحسان الی و التفضل علی بجودک و کرمک فارحم عبدک الجاهل وجد علیه بفضل احسانک، انک جواد کریم.
الحمد لله مالک الملک، مجری الفلک، مسخر الریاح، فالق الاصباح دیان الدین، رب العالمین.
الحمد لله علی حلمه بعد علمه و الحمد لله علی عفوه بعد قدرته، و الحمد لله علی طول اناته فی غضبه و هو قادر علی ما یرید.
الحمد لله خالق الخلق، باسط الرزق، فالق الاصباح، ذی الجلال و الاکرام الفضل و الانعام الذی بعد فلا یری و قرب فشهد النجوی تبارک و تعالی.
با خدایا! عفو و بخشایش و گذشت تو از خطاها و لغزشهای من و ظلم و ستمهایی که مرتکب شده ام و نیز پرده پوشی تو در مورد جرایمی که عمداً انجام داده ام موجب شده است که طمع کرده، از تو چیزی که استحقاق و لیاقت آن را ندارم، تقاضا و استدعا کنم. قدرت و توانایی تو را در انجام خواسته ام، دیدم و اجابت تو را شناختم و با امنیّت و بدون ترس از تو درخواست کردم. اگر انجام خواسته ها و برآورده شدن نیازهایم به تأخیر می افتاد تو را مورد خطاب و عتاب قرار می دادم، در حالی که آن تأخیر به صلاح و سود من بوده است زیرا تو به عاقبت امور همه آگاه و عالمی.
بار خدایا! تو بسیار صبور و بردباری و من و مولایی چون تو که تا این اندازه در برابر نادانی بنده اش بردبار و صبور باشد، ندیده ام.
خداوندا! تو مرا می خوانی و من از تو روی می گردانم؛ تو با من دوستی می کنی و من بر تو خشم می گیرم؛ تو نسبت به من محبّت و شفقت می ورزی و من در نتیجه جهل و نادانی خود از تو نمی پذیرم و گویی مرا بر تو حق نعمت است. علی رغم این همه نادانی من، تو مرا از کرم و رحمتت محروم نمی فرمایی. پس بنده نادان خود را ببخشای و از رحمتت بهره مندش ساز؛ چه آنکه تو بسیار کریم و بخشنده ای.
سپاس و ستایش مختص خدایی است که مالک جهان وجود است؛ آن که تسخیر کننده بادها و طوفانها و شکافنده شب و پدید آورنده روز و فرمانروای روز جزاست.
ستایش و سپاس خدایی را که با وجود آگاهی و علم به [گناهان ما] صبر و بردباری پیشه می سازد و سپاس خداوندی را که با وجود قدرت [بر عقوبت و مجازات کردن گنهکاران] عفو می فرماید. سپاس خداوند را بر صبر طولانی وی، با اینکه بر همه چیز تواناست.
ستایش و سپاس مخصوص ذات پاکی است که همه مخلوقات را آفریده و سفره و خوان روزی را برای همه آنها گسترده است؛ خدایی که پدید آورنده صبح است و صاحب جلال و بزرگواری و فضل و انعام؛ پروردگاری که از دیده ها و نظرها دور است و دیده نمی شود، اما از همه نزدیک تر و بر تمام رازهای پنهان، ناظر و آگاه است.
الحمد لله الذی لیس له منازع یعادله و لا شبیه یشاکله و لا ظهیر یعاضده قهر بعزته الاعزاء و تواضع لعظمته العظماء فبلغ بقدرته ما یشاء.
الحمد لله الذی یجیبنی حین انادیه و یستر علی کل عورة و انا اعصیه. و یعظم النعمة فلا اجازیه،‌ فکم من موهبة هنیئة قد اعطانی و عظیمة مخوفة قد کفانی و بهجة مونقة قد ارانی فاثنی‌ علیه حامداً و اذکره مسبحاً.
الحمد لله الذی لا یهتک حجابه و لا یغلق بابه و لا یرد سائله و لا یخیب آمله.
الحمد لله الذی یؤمن الخائفین و ینجی الصالحین و یرفع المستضعفین و یضع المستکبرین و یهلک ملوکاً و یستخلف آخرین. والحمد الله قاصم الجبارین، مبیر الظالمین، مدرک الهاربین، نکال الظالمین، صریخ المستصرخین، موضع حاجات الطالبین، معتمد المؤمنین.
الحمد لله الذی من خشیته ترعد السماء و سکانها و ترجف الارض و عمارها و تموج البحار و من یسبح فی غمراتها.
او خداوندی بلند مرتبه و بزرگوار است.
سپاس خدایی را که سزاست که هیچ کس را یارای منازعه و ستیز با او در ملک و حکومت نیست، نه شریکی دارد که مانند او باشد و نه کسی که او را یاری دهد؛ خداوندی که تمام قدرتمندان و گردنکشان در مقابل قدرت او مقهور و ناتوانند؛ پروردگاری که با قدرت بی نهایتش هرآنچه خواهد، انجام دهد.
سپاس مخصوص ذات مقدّس خداوندی است که هرگاه او را بخوانم، جواب می دهد و در حالی که او را نافرمانی می کنم، تمام عیوب و نقایص مرا مستور و پوشیده می دارد؛ خداوندی که نعمتهای بزرگش را به من ارزانی می دارد، در حالی که من او را شکرگزار نیستم. چه بسیار مواهب و بخششهای بزرگی که به من عنایت فرموده و چه حوادث هراس انگیزی که از آن نگاهم داشته و شادیهای شگفت انگیزی که به من عنایت فرموده است. او را سپاس و ستایش می کنم و از هر عیب و نقصی منزه و پاکش می دانم.
حمد و سپاس شایسته خداوندی است که پرده او را بر قبایح اعمال بندگان، کس نتواند بدَرَد؛ پروردگاری که سائل را محروم نمی کند و آن را که فضل او را امید داشته باشد، ناامید نگردد.
سپاس مر خدایی را که به کسانی که دچار وحشت و ترس و بیم هستند ایمنی می بخشد و بندگان صالح و شایسته را نجات می دهد؛ ناتوان را بلند مرتبه و گردنکشان را خوار می سازد؛ پادشاهان را هلاک و دیگران را جایگزین آنان می کند.
سپاس من مختصّ آن پروردگاری است که در هم شکننده سرکشان و نابود کننده ستمگران است؛ خدایی که هر کس از او گریزد، باز در دست قدرت او اسیر است و ستمگران را به کیفر می رساند. او فریاد رس دادخواهان است و مرجع حوایج نیازمندان، و اعتماد اهل ایمان تنها به اوست.
سپاس خداوندی را سزاست که آسمانها و ساکنان آن و زمین و اهلش از ترس و بیم او بر خود می لرزند و دریاها و آنچه در آن شناور است در جوش و خروش و اضطرابند.
الحمد لله الذی هدانا لهذا و ما کنا لنهتدی لولا ان هدانا الله.
الحمد لله الذی یخلق و لم یخلق و یرزق و یطعم و لا یطعم و یمیت الاحیاء و یحیی الموتی و هو حی لا یموت بیده الخیر و هو علی کل شیء قدیر.
اللهم صل علی محمد عبدک و رسولک و امینک و صفیک و حبیبک وخیرتک من خلقک و حافظ سرک و مبلغ رسالاتک افضل و احسن و اجمل و اکمل و ازکی و انمی و اطیب و اطهر و اسنی و اکثر ما صلیت و بارکت و ترحمت و تحننت و سلمت علی احد من عبادک و انبیائک و رسلک و صفوتک و اهل الکرامة علیک من خلقک.
اللهم و صل علی علی امیرالمؤمنین و وصی رسول رب العالمین عبدک و ولیک و اخی رسولک و حجتک علی خلقک و آیتک الکبری و النبأ العظیم و صل علی الصدیقة الطاهرة فاطمة سیدة نساء العالمین و صل علی سبطی الرحمة و امامی الهدی الحسن و الحسین سیدی شباب اهل الجنة و صل علی ائمة المسلمین علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی وعلی بن محمد و الحسن بن علی و الخلف الهادی المهدی، حججک علی عبادک و امنائک فی بلادک صلوة کثیرة دائمة.
اللهم و صل علی ولی امرک القائم المؤمل و العدل المنتظر و حفه بملائکتک المقربین و ایده بروح القدس یا رب العالمین.
حمد و ثنای مر خداوندی را که مرا به این دین هدایت فرمود و اگر راهنمایی او نبود من هدایت نمی شدم.
حمد من مختصّ آن پروردگاری است که زندگان را می میراند و مردگان را زنده می سازد و ذات مقدّس وی زنده و جاویدان و بر همه چیز تواناست.
خداوندا! درود فرست بر محمد [صلی الله علیه و آله و سلم] بنده و فرستاده ات، امانت دار و برگزیده ات، دوست و بهترین آفریده ات،‌ نگه دارنده و رساننده پیامت؛ بهترین، نیکوترین، زیباترین، کاملترین، پاکترین، افزونترین، خوشبوترین، پاکیزه ترین و بیشترین درود و برکت و رحمت و تهنیت و سلامی را که بر یکی از بندگانت و پیامبران و فرستادگانت و خاصّان درگاهت و سزاوار بزرگداشت تو از آفریدگانت، فرستاده ای.
خداوندا! بر علی امیرالمؤمنان، پیشوای اهل ایمان و جانشین پیامبر خدای عالمیان و بنده خالص و ولیّ تو، برادر پیامبرت و حجّت تو بر بندگانت، نشانه بزرگ قدرت تو و خبر عظیم، درود فرست. و بر صدّیقه طاهره، فاطمه بانوی بانوان جهان و بر فرزندانش حسن و حسین، دو نواده پیامبرت و در امامی که سیّد و آقای اهل بهشت هستند، درود فرست. و بر امامان و پیشوایان مسلمانان که عبارتند از حضرات علیّ بن حسین، محمّد بن علیّ، جعفر بن محمّد، موسی بن جعفر، علیّ بن موسی، محمّد بن علی، علیّ بن محمد، حسن بن علی عسکری و جانشین او امام هادی و مهدی که حجّتهای تو بر بندگانت و امانتدارهای تو در شهرها و بلاد جهان هستند، درود فرست، درودی بسیار و همیشه و مداوم.
خدایا! بر ولیّ خود و صاحب الامر امام قائم منتظر درود فرست و او را به وسیله سپاه فرشتگان و خیل ملایک خود یاری فرما. ای خداوند جهانیان! او را به روح القدس مؤیّد بدار.
اللهم اجعله الدعی الی کتابک و القائم بدینک استخلفه فی الارض کما استخلفت الذین من قبله، مکن له دینه الذی ارتضیته له، ابدله من بعد خوفه امناً یعبدک لا یشرک بک شیئاً.
اللهم اعزه و اعزز به و انصره و انتصر به و انصره نصراً عزیزاً و افتح له فتحاً یسیراً و اجعل له من لدنک سلطاناً نصیراً.
اللهم اظهر به دینک و سنة نبیک حتی لا یستخفی بشیء من الحق مخافة احد من الخلق.
اللهم انا نرغب الیک فی دولة کریمة تعز بها الاسلام و اهله و تذل بها النفاق و اهله و تجعلنا فیها من الدعاة الی طاعتک و القادة الی سبیلک و ترزقنا بها کرامة الدنیا و الآخرة.
اللهم ما عرفتنا من الحق فحملناه و ما قصرنا عنه فبلغناه.
اللهم المم به شعثنا و اشعب به صرعنا و ارتق به فتقنا و کثر به قلتنا و اعزز به ذلتنا و اغن به عائلنا و اقض به عن مغرمنا و اجبر به فقرنا و سد به خلتنا و یسر به عسرنا و بیض به وجوهنا و فک به اسرنا و انجح به طلبتنا
با خدایا! او را مأموریت ده تا مردم را به قرائت قرآن بخواند و به ترویج دین تو قیام نماید. آن چنان که به پیشینیان قبل از او حکمرانی عطا فرمودی او را نیز در زمین جانشین خود فرما و به او قدرت عنایت کن تا بر جهان مسلط شده، حکومت تو را پیاده کند. ترس و خوف او را پس از سالیان دراز به امنیت مبدل فرما تا تو را بپرستد و شریکی برای تو در روی زمین نماند.
بارخدایا! او (حجّت بن الحسن) را عزّت ده و ما را به ظهورش عزیز گردان. او را یاری کن و از یاری او ما را نیز بهره مند فرما و او را نصرتی با عزت و از هر جهت کامل عطا و عنایت کن. فتح و پیروزی عالم وجود را برایش میسّر و از جانب خودت به او سلطنت مرحمت فرما.
خداوندا! به دست توانای حضرت مهدی [روحی له الفداء] دین خود و سنّت پیامبرت را آشکار ساز تا دیگر به جهت ترس از هیچ کس، چیزی از حقّ مخفی نماند.
بار خدایا! تقاضا می کنیم که به دست توانای او (حضرت بقیّةالله، روحی له الفداء) دولت کریمه را تشکیل دهی؛ دولت کریمه ای که در آن اسلام و پیروان آن عزیز، و نفاق و طرفداران آن (منافقین) خوار و ذلیل شوند و در آن حکومت [کریمه آل محمد(ص)] ما را از دعوت کنندگان به عبادتت و از رهبران راه هدایتت قرار ده و از کرامت دنیا و آخرت برخوردارمان فرما.
بارخدایا! آنچه از معارف حقّه که ما را بدان آشنا و تعلیم فرموده ای، توفیق عمل به آن را نیز عنایت فرما و آنچه را که در شناخت و آموختن آن قصور کرده و نیاموخته ایم، به ما برسان.
پروردگارا! پریشانی ما را در سایه آن امام عزیز به وحدت تبدیل فرما؛ پراکندگی زندگی ما را به وسیله آن حضرت اصلاح کن؛ جدایی ما را وحدت بخش؛ جمعیت کم ما را در سایه آن بزرگوار زیاد کن؛ ذلت ما را در سایه قیام حضرتش به عزت تبدیل نما؛ نیاز ما را به بی نیازی مبدل ساز؛ دیون و بدهی ما را از برکات وجودش ادا بفرما؛ فقر و بینوایی ما را از برکات آن سرور برطرف نما؛ به وجود او ما را روسفید گردان؛ اسیران ما را که در بند جنایتکاران هستند به برکت او رهایی بخش؛ حوایج ما را برآورده فرما؛ از
و انجز به مواعیدنا و استجب به دعوتنا و اعطنا و سؤلنا و بلغنا به من الدنیا و الآخرة آمالنا و اعطنا به فوق رغبتنا. یا خیر المسئولین و اوسع المعطین،‌ اشف به صدورنا و اذهب به غیظ قلوبنا و اهدنا به لما اختلف فیه من الحق باذنک، انک تهدی من تشاء الی صراط مستقیم و انصرنا به علی عدوک و عدونا، اله الحق آمین.
اللهم انا نشکوا الیک فقد نبینا صلواتک علیه و آله و غیبة ولینا (امامنا) و کثرة عدونا و قلة عددنا و شدة القتن بنا و تظاهر الزمان علینا، فصل علی محمد و آل محمد و اعنا علی ذلک بفتح منک تعجله و بضر تکشفه و نصر تعزه و سلطان حق تظهر و رحمة منک تجللنا ها و عافیة منک تلبسناها، برحمتک یا ارحم الراحمین.(1)
برکات انفاس قدسی آن حضرت دعاهای ما را مستجاب و درخواست های ما را عطا فرما؛ در تحت توجّهات آن وجود عزیز ما را به آمال و آرزوهایمان در دو جهان برسان و به ما بیش از خواسته ها و تمایلات مورد علاقه مان عنایت کن. ای کسی که همگان دست نیاز به سوی او دراز می کنند و ای کسی که خوان احسان و سفره عطایت از همه گسترده تر است! به برکت امام عصر [روحی له الفداء] دردهای باطن و امراض درونی ما را با قیام جهانی آن حضرت شفا مرحمت فرما و حق را علی رغم تمام اختلافات، به ما شناسانده، ما را به سوی آن رهبری کن چه آنکه تو هرکس را که بخواهی به راه راست هدایت می فرمایی. خداوندا! در سایه امام زمان، ما را بر دشمنان خود و ما پیروزی عنایت کند. بار خدایا! این دعا را به کَرَم خود مستجاب فرما.
بارخدایا! به درگاه با عظمت تو از نبودن پیامبران و غیبت امام عصر [عجل الله فرجه] و کمی جمعیّت خودمان و کثرت دشمنان شکایت می بریم. همچنین از فتنه ها و مصایب و غلبه اهل زمان می نالیم. خداوندا! به روان پاک حبیب خود محمد و خاندان او درود فراوان فرست و در همه امور ما را یاری فرما. پادشاه مقتدر ولایت را مأمور به قیام فرموده، توفیق درک دوران حکومتش را با عافیت نصیب ما بگردان، ای مهربانترین مهربانان!

پی نوشت ها :

1-منهاج العارفین، ص 101.

منبع: خادمی شیرازی، محمّد، (1387)، تحفه امام مهدی، تهران، نشر موعود عصر(عج)، چاپ سوم.