عشق به اهل بیت (علیهم السلام)

شیخ محمد جواد مغنیه ارزش علمی اهل بیت را ملاک قرار می داد و در تمامی نوشته هایش به منبع اصلی یعنی اهل بیت مراجعه می کرد. او درباره ی این موضوع می نویسد: «سوگند می خورم که من کتابها و افکار مختلف قدیم، جدید، شرقی و غربی را خوانده ام و به این مطلب رسیده ام که آن چه به حال مردم مفید است، اساسش به صورت جالب تر و کاملتر در میراث اسلامی ما مخصوصاً در میان مطالب اهل بیت و بالاخص در کلمات امام علی و فرزندزاده ی او، امام صادق (علیهماالسلام) دیده می شود».(1)
بین شیخ محمدجواد مغنیه و امام حسین یک علاقه ی خاصی برقرار بود. او در آثار خود، از امام حسین بارها سخن به میان آورد و کتابی نیز ویژه ی آن حضرت نوشت. در سخنرانی هایش از آن امام عزیز می گفت و هر سال روز عاشورا به زیارت امام حسین (علیه السلام) می رفت.(2)

خاطرات

یکی از عادات شیخ محمدجواد مغنیه این بود که گاهی خاطرات خود را می نوشت. او در این باره می گوید: «هنگامی که من در نجف اشرف درس می خواندم، دفتر کوچکی برای خودم تهیه کردم که برخی از آنچه می شنیدم و یا می خواندم را در آن ضبط می کردم. و این تا امروز که قریب پنجاه سال از آن می گذرد، عادت من بوده است. ابتدای دفترم را با نام خداوند و با این آیه ی کریمه شروع کردم: «ما یلفظ من قول الا لدیه رقیب عتید»(3) و این آیه تا امروز شعار من بوده است».(4)

کتاب خاطرات مغنیه

«تجارب محمدجواد مغنیه بقلمه» نام کتابی است که مؤسسه ی دارالجواد بیروت چاپ نموده است. این کتاب توسط عبدالحسین مغنیه فرزند شیخ محمد جواد مرتب شد و پس از مرگ وی به چاپ رسید. جواد علی کسار، یکی از نویسندگان عرب، درباره ی این کتاب می نویسد: این کتاب استحقاق آن را دارد که چندین بار خوانده شود؛ نه به خاطر عمق افکارش بلکه به خاطر عمق روح انسانی که در آن جریان دارد».(5) فرزند مغنیه در مقدمه ی کتاب «تجارب محمدجواد مغنیه بقلمه» می نویسد «ابتدا می خواستم این کتاب را در زمان حیات پدرم توسط انتشارات دارالجواد به چاپ برسانم اما پدرم از این کار جلوگیری کرد که شاید حکمتی داشته است».(6)
تدوین این کتاب که توسط فرزندش انجام شد، پنج سال به طول انجامید؛ زیرا شامل خاطرات وی از نجف تا پایان عمر او بود.

پی نوشت ها :

1. مردان پاک از نظر امام صادق، ص20.
2. محمدجواد مغنیه حیاته و منهجه فی التفسیر، ص52و53.
3. ق/18.
4. من اعلام المفسرین، محمدجواد مغنیه، ص16.
5. همان، ص15.
6. همان.

منبع: احمدی، مهدی؛ محمدجواد مغنیه؛ تهران: مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی،1389.