«سلام، نامي از نام‏هاي خداست که آن را در زمين نهاده است. پس سلام را در ميان خودتان بگسترانيد.» اين سخن رسول خدا صلي ‏الله‏ عليه ‏و‏آله به آيه 23 سوره حشر اشاره دارد که در اين آيه، سلام، يکي از نام‏ هاي خداوند معرفي شده است. واژه سلام بيش از چهل بار در قرآن کريم آمده است. گاهي خداوند خود، بر بندگان برگزيده ‏اش؛ يعني انبيا عليهم‏ السلام سلام مي‏فرستد: «وَ سَلامٌ عَلَي الْمُرْسَلينَ». (صافات: 181)
«قيلَ يا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلامٍ مِنّا وَ بَرَکاتٍ عَلَيْکَ؛ به نوح خطاب شد که از کشتي فرود آي که سلام و برکات ما بر تو باد.» (هود: 48) و نيز «سلامٌ علي موسي و‌هارون». (صافات: 83)
فرشتگان نيز بهشتيان را با سلام و تحيت داخل بهشت مي‏کنند. «ادْخُلُوها بِسَلامٍ ذلِکَ يَوْمُ الْخُلُودِ؛ با سلام به بهشت داخل شويد، امروز روز جاودانه شدن [شما] در بهشت است.» (ق: 34) و يا «إِنَّ الْمُتَّقينَ في جَنّاتٍ وَ عُيُونٍ ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنينَ.به درستي که پرهيزکاران در بهشت و چشمه ساران هستند، داخل بهشت بشويد به همراه سلامتي و امنيت.» (حجر: 45 و 46)
و نيز تحيت اهل بهشت سلام است و شکر الهي. همان‏گونه که در قرآن مي‏خوانيم: «دَعْواهُمْ فيها سُبْحانَکَ أَللّهُمَّ وَ تَحِيَّتُهُمْ فيها سَلامٌ وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ. سخن آنها اين است: پروردگارا تو منزهي!و تحيت آنها در بهشت، سلام است و آخرين سخنشان حمد پروردگار جهان است». (يونس: 10) همچنين يکي از نام‏هاي بهشت دارالسلام است: «وَ اللّهُ يَدْعُوا إِلي دارِ السَّلامِ؛خداوند شما را به سوي دارالسلام فرامي‏خواند». (يونس: 25) افزون بر آيه‏هاي فراواني که درباره تحيت و سلام وجود دارد، احاديث زيادي نيز از رسول خدا صلي‏الله‏عليه‏و‏آله و امامان معصوم عليهم‏السلام ذکر شده است. رسول اکرم صلي‏الله‏عليه‏و‏آله مي‏فرمايد: «اي انس! سلام کن بر هر کسي که ملاقات مي‏کني تا خدا بر حسنات تو بيفزايد و سلام کن در خانه‏ات تا خداوند برکات تو را اضافه فرمايد.» از امام صادق عليه‏السلام نيز روايت شده است: «نزديک‏ترين و مقرب‏ترين مردم به خدا و رسولش کسي است که ابتدا سلام کند». در روايتي ديگر چنين مي‏خوانيم: «هر کس ده نفر از مسلمانان را ملاقات کند و بر آنها سلام کند، خداوند ثواب آزاد کردن بنده‏اي را به او عطا مي‏کند.»

واجب بودن جواب سلام
 

پيامبر اکرم صلي‏الله‏عليه‏و‏آله مي‏فرمايد: «سلام کردن از روي ميل و به دلخواه است ولي جواب سلام واجب است». در روايت ديگري آمده است که: «مردي با حسين بن علي ديدار کرد و بدون آنکه ابتدا سلام کند، در اولين کلام از حضرت احوال‏پرسي کرد و از خداوند براي ايشان عافيت خواست. امام حسين عليه‏السلام در جواب او فرمود: به کسي اجازه سخن گفتن ندهيد، مگر آنکه ابتدا سلام کند.» حضرت علي عليه‏السلام درباره شروع هر کاري با سلام، مي‏فرمايد: «هر تازه‏واردي در محيط نامأنوس، حيرت‏زده مي‏شود، براي آرامش‏خاطر، سخن خود را به سلام آغاز کنيد.» لقمان حکيم نيز به پسرش چنين سفارش مي‏کند: «پسرم هرگاه وارد مجلس جمعي شدي، ابتدا به آنان سلام کن. آن گاه در کنار آنان بنشين و سخن نگو تا آنها آغاز سخن کنند. پس اگر آنها سخن به ياد خدا گفتند، تونيز به سهم خود سخن بگو، اگر نه از نزد آنان به جمع ديگران برو.» امام حسين عليه‏السلام مي‏فرمايد: «سلام، هفتاد حسنه دارد که شصت و نه قسمت آن براي سلام کننده و يک قسمت آن براي پاسخ گوينده است.»

پيامبر و سلام به کودکان
 

امام صادق عليه‏السلام از رسول اکرم صلي‏الله‏عليه‏و‏آله نقل مي‏کند: «پنچ چيز است که تا لحظه مرگ آنها راترک نمي‏کنم. يکي از آنها سلام گفتن به کودکان است. در انجام دادن اين اعمال مراقبت دارم تا بعد از من به صورت سنتي بين مسلمانان بماند و [به آن] عمل کنند.» انس بن مالک مي‏گويد: «رسول اکرم صلي‏الله‏عليه‏و‏آله در راهي به چند کودک خردسال برخورد. به آنها سلام کرد و طعامشان داد.»

نقش سلام در دوستي
 

پيامبر خدا (ص) درباره نقش گسترده سلام در ايجاد دوستي و الفت عمومي‌مي‌فرمايد: «سلام را آشکار کنيد تا دوستي و محبت در ميان شما استوار گردد» و «سلام را آشکار کنيد تا در پرتوي آن به سلامتي دست يابيد.»
منبع: http://www.salamat.com