خانه » همه » مذهبی » تفاوت اعمال از منظر امام علي(ع)

تفاوت اعمال از منظر امام علي(ع)

تفاوت اعمال از منظر امام علي(ع)

چه تفاوت بسياري که بين دو گونه عمل و کردار انسانها وجود دارد: عملي که لذت و خوشي آن به سرعت مي گذرد، ولي نتايج زيانبار و عواقب آن باقي مي ماند، و عملي که رنج و زحمت آن، زود تمام مي شود ولي پاداش آن بر جاي مي ماند.

02a22abe 9a92 4ec2 a02b 37fded6bf4ed - تفاوت اعمال از منظر امام علي(ع)

12004 - تفاوت اعمال از منظر امام علي(ع)
تفاوت اعمال از منظر امام علي(ع)

 

 

شَتان ما بَين عَمَلَين عَمَلٌ تَذَهبُ لِذَتُه وَ تَبقي تَبعتُه، و عَمَلٌ تَذهَب مَؤنَتهُ و يَبقي اَجُره. (نهج البلاغه حکمت 117)
چه تفاوت بسياري که بين دو گونه عمل و کردار انسانها وجود دارد: عملي که لذت و خوشي آن به سرعت مي گذرد، ولي نتايج زيانبار و عواقب آن باقي مي ماند، و عملي که رنج و زحمت آن، زود تمام مي شود ولي پاداش آن بر جاي مي ماند.
خداوند، انسان را آزاد و مختار آفريد و به او عقل و شعور داد، تا آزادانه راه زندگي اش را انتخاب کند، و با اراده و اختيار خود، هر عملي را که دلش خواست، انجام دهد.
اما در روز قيامت، کسي که عمل خوب انجام داده پاداش مي گيرد و کسي که مرتکب اعمال بد شده، به کيفر و مجازات مي رسد.
امام(ع)، به مسلمانان هشدار مي دهد، تا بدانند که بين اين دو گونه عمل، تفاوت بسياري هست، و فريب ظاهر را نخورند. يعني انسان بايد بداند، که کار خوب و بد، هر دو، به زودي مي گذرد و تمام مي شود، در حاليکه نتايج و پي آمدهاي آن، از بين نمي رود، و در کارنامه عمل انسان، باقي مي ماند.
به عنوان مثال: دانش آموزي که به جاي درس خواندن و زحمت کشيدن، وقت خود را به بازي و تفريح و خوشگذراني تلف مي کند، تمام آن بازيها و تفريحاتش، زودگذر است، و تمام خوشگذرانيهايش، به زودي تمام مي شود. اما نتيجه اين خوشيهاي زودگذر، مردود شدن است که يک سال از عمر او را بيهوده تلف مي کند و ديگر تا پايان عمر نمي تواند آن يک سال را دوباره به دست آورد.
دانش آموزي هم که زحمت درس خواندن را تحمل مي کند، رنج و زحمتش به زودي تمام مي شود، در حاليکه پاداش اين زحمت، يعني آموختن علم و دانش، و رفتن به کلاس بالاتر و پيشرفتي که نصيب او مي شود، نتايج خوب و لذت بخشي است که براي هميشه در زندگي او باقي مي ماند.
از اين مثال ساده، نتيجه مي گيريم که اعمال گناه آلود نيز اگر هم لذتي داشته باشند، لذت شان زودگذر است، در حاليکه نتيجه آنها، يعني مجازاتي که در پي دارند، نزد خدا باقي مي ماند و در روز قيامت، گريبان شخص گناهکار را مي گيرد. مثلاً کسي که بر خلاف فرمان خداوند، روزه نمي گيرد و در ايام ماه مبارک رمضان، شکم چراني مي کند، لذتي که از خوردن و آشاميدن مي برد، يک لذت زودگذر است. يعني لذتي است که با جمع کردن سفره غذا، تمام مي شود و چيزي از آن باقي نمي ماند. ولي نتيجه اين نافرماني، تا روز قيامت باقي مي ماند و خداوند شخص روزه خود را به مجازات نافرماني اش مي رساند.
اما کسي که روزه مي گيرد، فقط چند ساعت، زحمت گرسنگي و تشنگي را تحمل مي کند، ولي در عوض اين رنج زودگذر، که با فرا رسيدن غروب همان روز تمام خواهد شد، براي خود پاداشي فراهم مي کند، که تا روز قيامت، در نزد خداوند باقي خواهد ماند، و در آن روز مزد زحمت او، داده خواهد شد.
اگر خود شما خوب فکر کنيد خواهيد ديد که تمام کارها همين طور است. يعني هم تمام لذتها زودگذر هستند، هم تمام زحمتها. ولي آنچه براي هميشه باقي مي ماند، نتيجه عمل و کردار انسان است، که اگر بخاطر لذتهاي زودگذر گناه کرده، مجازات مي شود، و اگر در راه اطاعت از خدا، رنج و زحمت زودگذر را تحمل کرده، مزد و پاداش مي گيرد.
منبع: قدر شماره: 23

 

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد