مرحوم استاد جلال الدين همايي، درباره ي استادش سيد مهدي درچه اي مي گويد: اين مرد، در علم و تقوا و امانت و صداقت، نسخه ي دوم برادرش (آيه الله سيد محمدباقر درچه اي) بود. از جلوه هاي زهد و تقواي او در اوائل ايام قحطي سال 1335 ق، رخ داد. اين سال ها، مصادف بود با جنگ جهاني اول. در اين سال، آقاي درچه اي، ده – بيست من آرد در خانه داشت و عائله ي زيادي هم داشت؛ ولي به محض اين که آثار گراني نمودار شد، آن آردها را فروخت. به او گفتند: لازم بود که شما احتياط مي کرديد و حتي مقدار ديگري هم مي خريديد. جواب داد: «ترسيدم شبهه ي احتکار داشته باشد. خدا بزرگ است!».
سيماي فرزانگان، رضا مختاري، قم: بوستان کتاب، ص 369.
منبع: مجله حديث زندگي شماره 38 /س