عبدالله بن جعفر، داماد و برادرزاده علي (ع) بود روزي در عصر خلافت آن حضرت به حضور او آمد و عرض كرد: شايسته است كه امر كني كه براي زندگي روزمرّه خودم به كمك مالي شود، سوگند به خدا براي تاءمين زندگي چيزي ندارم جز اينكه گوسفند يا الاغ خود را بفروشم . امام علي (ع) به او فرمود: نه ، چيزي براي تو نزد من نيست ، مگر اينكه به عموي خود دستور بدهي تا (از بيت المال) دزدي كند و به تو بدهد.