نقش عمومي نماز در خانواده
نقش عمومي نماز در خانواده
فضاي معنوي
سلامت و آرامش خانواده منوط به ايجاد روح معنويت و ياد خدا در فضاي خانه و ايجاد فضايل اخلاقي در افراد خانه است. نماز با ايجاد فضاي معنوي در خانه، آرامش رواني اعضاي خانواده را تأمين مي کند و سبب تقويت بنيان روابط آن ها مي شود. در اين فضاي معنوي است که انجام شعاير ديني و تربيت مذهبي فرزندان به راحتي انجام مي شود و آينده خانواده تضمين مي گردد.
محبت
بارزترين ويژگي خانواده در محبت بين اعضاي آن جلوه مي کند و در هيچ يک از گروه هاي اجتماعي محبت متقابل به اين صورت شکل نمي گيرد. اين کانون گرم خانواده است که پناهگاه اهل خانه در برابر ناملايمات زندگي است.
نماز سبب تحکيم محبت در بين اعضاي خانواده مي شود. يکي از عوامل اصلي ايجاد محبت، تواضع است و پيش تر گفته شد که چگونه نماز سبب تواضع مي شود و کبر را از بين مي برد. يکي ديگر از عوامل ايجاد محبت ايمان به خداست که نماز آن را متجلي مي کند. در روايات اسلامي نيز تصريح شده که تواضع و ايمان از عوامل ايجاد محبت است.(1)
باروري شخصيت
خانواده اي که از افراد با شخصيت و با ثبات تشکيل شده باشد، داراي استحکام در روابط است. در بحث مسايل تربيتي نماز، به اثر نماز بر ثبات شخصيت اشاره شد. گذشته از اين اعضاي خانواده که منظم، نظيف، مؤدب، متين و باوقارند، احساس ثبات مي کنتد، قادر به تمرکز ذهن هستند و مي توانند در آينده خانواده اي ايده آل را تشکيل دهند. نماز، با توجه به کارکردهاي تربيتي اش در ايجاد چنين فضايي بسيار مؤثر است. خانواده اي که چنين اعضايي داشته باشد بسيار مستحکم و نظام مند خواهد بود و اگر اين روابط به جامعه بسط يابد، اجتماع همانند خانواده اي بزرگ خواهد شد.
پي نوشت :
1- قال الصادق عليه السلام: «ثلاث تورث المحبه؛ الدين و التواضع و البذل». تحف العقول، ص328.
منبع:از نمازگزاري تا انس با نماز (1) /س