وقتی بهائیان ما را به خواندن بعضی از کتب بهائیت دعوت می کنند و انسان اعتقاد راسخ ( البته بدون علت ) آنان را می بیند فکر می کند واقعاً مطالب خوب و علمی در این کتب نوشته شده است . از جمله مهمترین کتب بهائیان ، کتاب « ایقان » است . کتاب ایقان به گفته شوقی افندی، بزرگترین و قدیمی ترین کتاب بهائیّت محسوب می شود. این کتاب توسط میرزا حسینعلی بها برای اثبات دعاوی سید علی محمد باب در سالهای 1277 یا 1278 یا 1280 هجری قمری نوشته شده است. در مقدمه این کتاب از شوقی افندی چنین نقل شده است : »
در بین جواهر اسرار مخزونه و لئالی ثمینه مکنونه که از بحر زخار علم و حکمت حضرت بهاءاله ظاهر گردیده اعظم و اقدم آن کتاب مستطاب ایقان است که در سنین اخیره دوره اقامت بغداد ( 1278 هجری قمری مطابق 1862 میلادی ) طی دو شبانه روز از قلم مبارک نازل گردیده وبا نزول آن بشارت حضرت باب تحقق پذیرفت و وعده الهی که حضرت موعود ،بیان فارسی را که ناتمام مانده تکمیل خواهد فرمود به انجاز پیوست. »
ولی وقتی به مطالب داخل آن نظر کنیم علاوه بر اشتباهات فراوان و تناقضات بی شمار ، به مطالبی می رسیم که نشان از تحریفات کتب قبل دارد . حتماً این معنا به ذهنتان می رسد که منظور از تحریف ، تحریف معنوی است نه تحریف ظاهری . ولی باید خدمت خوانندگان محترم برسانم که علاوه بر تحریفات معنوی کتب قبل ( که فعلاً موضوع بحث ما نیست ) تحریفات ظاهری این کتب نیز توسط حسینعلی نوری رهبر و خدای بهائیان ، صورت گرفته است . قسمتی از این تحریفات در چاپ های بعدی توسط بهائیان ، تصحیح شده است که این نشان از تقلید از بهاء است . حتماً با خود گفته اند بهاء ، عبارات کتب قبل را تحریف کرده است ما هم به عنوان مقلد بی چون و چرای وی و به عنوان اغنام الله ، می توانیم این کار را انجام دهیم و بعضی از عبارات ایقان را تصحیح و یا به مفهوم روشن تر ، تحریف کنیم . قسمت دیگر این تحریفات ظاهری هنوز تصحیح نشده است و بهائیان بعد از این باید به فکر تصحیح این تحریفات باشند .
از مواردی که هنوز تصحیح نشده ، روایتی که در « روضه کافی » است که جناب بهاء بخاطر اینکه این روایت با آشوب های ایجاد شده بوسیله باب و کشته شدن افراد ، تطبیق کند آن را تحریف کرده است . ( این حدیث به حدیث زوراء مشهور است )
اصل حدیث چنین است :
« سهل بن زیاد ، عن بکر بن صالح ، عن محمد بن سنان ، عن معاویة بن وهب قال تمثل أبو عبد الله ( علیه السلام ) ببیت شعر لابن أبی عقب . وینحر بالزوراء منهم لدى الضحى * ثمانون ألفا مثل ما تنحر البدن ( وروی غیره : البزل ) ثم قال لی : تعرف الزوراء ؟ قال : قلت : جعلت فداک یقولون : إنها بغداد قال : لا ، ثم قال ( علیه السلام ) : دخلت الری ؟ قلت : نعم ، قال : أتیت سوق الدواب ؟ قلت : نعم ، قال : رأیت الجبل الأسود عن یمین الطریق ؟ تلک الزوراء یقتل فیها ثمانون ألفا منهم ثمانون رجلا من ولد فلان کلهم یصلح للخلافة ، قلت : ومن یقتلهم جعلت فداک ؟ قال : یقتلهم أولاد العجم . » (الکافی – الشیخ الکلینی – ج 8 – ص 177)
ترجمه : ” معاویة بن وهب می گوید امام صادق (ع) به یک بیت شعر از ابن ابی عقب تمثل کرد : « نحر می شود در زورا ء از آنان هنگام ظهر هشتاد هزار نفر مثل نحر شتر (و یا گاو) »
سپس به من فرمود : آیا « زوراء » را می شناسی ؟
گفتم : فدای تو گردم می گویند که آن بغداد است .
فرمود : نه
سپس فرمودند : آیا وارد « ری » شده ای ؟
گفتم : بلی
فرمود : آیا بازار حیوانات را رفته ای ؟
گفتم : آری
فرمود : آیا کوه سیاهی که از سمت راست جاده است دیده ای ؟ آن کوه ، همان زوراء است که کشته می شود در آن هشتاد هزار نفر که هشتاد مرد از آنان از فرزندان فلانی هستند که همه آنان برای خلافت شایستگی دارند گفتم فدایت شوم چه کسی آنان را می کشد ؟ فرمود : آنان را فرزندان عجم ( غیر عرب ) می کشند . “
این بود اصل روایت که در نسخ خطی و چاپی کتاب « کافی » تالیف شیخ کلینی موجود است . اکنون سری به ایقان می زنیم تا ببینیم جناب بهاء این حدیث را چگونه نقل کرده است :
در صفحات 163 و 164 کتاب ایقان چاپ سال 155 بدیع ( و 1377 شمسی و 1998 میلادی ) چنین آمده است :
« و دیگر ملاحظه فرمائید چگونه جمیع این امور وارده و افعال نازله در احادیث قبل ذکر شده . چنانچه در “روضه کافی” در بیان زوراء می فرماید : ” و فی روضة الکافی عن معاویة بن وهب عن ابی عبدالله قال : اتعرف الزوراء ؟ قلت : جعلت فداک ، یقولون انّها بغداد . قال لا ، ثم قال دخلت الرّی ؟ قلت نعم . قال اتیت سوق الدواب ؟ قلت نعم . قال رأیت جبل الاسود عن یمین الطریق ؟ تلک الزوراء . یقتل فیها ثمانون رجلاً من ولد فلان کلّهم یصلح الخلافة . قلت : من یقتلهم ؟ قال : یقتلهم اولاد العجم ” این است حکم امر و اصحاب آن حضرت که از قبل بیان فرموده اند . حال ملاحظه فرمائید که زوراء موافق این روایت ارض ری است . و این اصحاب در آن مکان به بدترین عذاب بقتل رساندند و جمیع این وجودات قدسی را عجم شهید نموده چنانچه در حدیث مذکور است و شنیده اند و بر همه عالم واضح و مبرهن است .حال چرا این خراطین ارض در این احادیث که جمیع آنها مثل شمس در وسط سماء ظاهر شد تفکّر نمی نمایند و اقبال به حق نمی جویند »
اگر به آنچه از کتاب کافی نقل شد و آنچه از ایقان نقل شد دقت کنید اختلافاتی خواهید دید ، در اصل حدیث آمده در زوراء ( محلی در شهر ری ) هشتاد هزار نفر کشته میشوند بهاءالله که میدانست 80 هزار بابی در ری کشته نشده اند . بنابر این برای بهره برداری و سوء استفاده بجای( ثمانون الفا = 80 هزار ) که در تمام نسخ خطی و چاپی روضه کافی موجود است ، جناب میرزا حسینعلی بدلخواه کلمه ( ثمانون رجلا =80 نفر ) را ذکر کرده است .
این است معنای تحریف در حدیث و در بعد آن را نسبت به معصوم دادن که از بزرگترین گناهان است .
اکنون خوانندگان متوجه می شوند که بر خلاف گفته بهاء مسلمانان در این احادیث تحریف شده تفکر می کنند و اقبال به حق می جویند و حق و باطل را حتی با همین یک مورد از هم تشخیص می دهند و فکر می کنم بهاء باید به بهائیان سفارش می کرد که در این احادیث تفکر کنند و آنها را « خراطین ارض » ( نوعی کرم دراز و سرخ که در جاهای نرم و مربوط بهم رسد ، حمر الارض . فرهنگ فارسی معین ) می نامید زیرا یکی از رسوم دیرینه بهائیت قبول ادعای بدون دلیل و علت و شاهد است .
مسلمانان می دانند که این حدیث جعلی است زیرا یکی از راویان این قصه « سهل بن زیاد » است که دروغگو و ضعیف و غالی بوده ( رجال النجاشی ، ص 185 ) و همچنین روایاتش فاسد بوده است ( رجال ابن داود ص 460 )
همچنین یکی دیگر از راویان این قصه « بکر بن صالح » بوده که فردی بسیار ضعیف بوده ( رجال النجاشی ، ص 109 و رجال العلامة ص 209 و رجال ابن داود ص 432 ) و قابل اعتماد نیست .
و مشخص و روشن است که چنین روایتی که یک راوی آن فاسد الروایه و دروغگو و غالی و روای دیگر آن روای بسیار ضعیف و غیر قابل اعتمادی است ، در چه حد اعتبار و ارزش خواهد داشت .
به نظر خوانندگان آیا کسی که به یک روایت جعلی استناد کرده و بعد هم آنرا تحریف می کند و 80 هزار نفر را به 80 نفر تبدیل می کند و بعد هم بدون هیچ دلیل ومدرکی آن را به کشته شده های باب ( که نمی دانم منبع و مدرکش کجاست که 80 بابی در ری کشته شدند ) تطبیق می دهد ، می تواند پیامبر بلکه بالاتر خدا و بلکه بالاتر خدا آفرین باشد ؟! مطمئناً انسان های عاقل هیچگاه ، ادعای پیامبری حتی کمتر ، ادعای عالم بودن را از چنین فردی قبول نمی کنند . مگر اینکه خراطین ارض و کسانی که بدون دلیل ادعایی را قبول می کنند ، به این فرد ایمان بیاورند و به سخنان بی محتوایش گوش فرا دهند .
مطلب دیگر آنکه جناب بهاء عادت به تحریف معنوی آیات و روایات دارند و آیات و روایات روشن را بر وجوهی غیر عقلی تحمیل می کنند مثلاً می گوید منظور از زنده شدن مرد ها ، که در قرآن آمده زنده شدن دل ها و روح انسان های دل مرده است ( البته این نیز از ادعا های بدون دلیل است که حتی دلایل بسیاری بر ضد آن نیز وجود دارد ) ولی وی در روایت زوراء به این شکل معنا نکرده و همان شکل معقول معنا کرده است ؟! چرا ؟! چرا بهاء نگفته منظور از کشته شدن ، کشته شدن روح انسان ها و عذاب روحی آنهاست ؟! این را می گویند یک بام و دو هوا . ممکن است بگویید اگر اینطور معنا می کرد خیلی مسخره و نامعقول می شد ، درست است خیلی مسخره و نا معقول می شود ولی در روایات و آیات دیگری هم که بهاء بر خلاف ظاهر معنا کرده به همین شکل مسخره و نا معقول است .
هر جایی که بهاء مقصودش ، بر آورده می شده به همان شکل معنا می کرده و هر کجا مقصودش بر آورده نمی شده ، معنای جمله را از حالت عادی آن خارج می کرده است . آیا می توان به چنین فردی اطمینان کرد ؟! صاحبان عقل هیچگاه به چنین فردی اعتماد نمی کنند و او را از دایره عقلانیت خارج می دانند .
منبع: سایت محاکمه
/س