عجیب‌ترین وعده خداوند به مؤمنین در قرآن چه وعده‌ای است؟

علامه طباطبایی(ره) در تفسیر آیه 38 سوره مبارکه نور ﴿لِیَجْزِیهَمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا عَمِلُواْ وَ یَزِیدَهُم مِّن فَضْلِهِ وَ اللَّهُ یَرْزُقُ مَن یَشَاءُ بِغَیرِْ حِسَابٍ﴾ اینگونه می‌نویسد:
معنى جمله ﴿لِیَجْزِیَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ ما عَمِلُوا﴾ این است كه خداى تعالى به ایشان در مقابل هر عمل صالحى كه در هر باب كرده‌اند پاداش بهترین عمل در آن باب را مى‌دهد و برگشت این حرف به این مى‌شود كه خدا در اعمال صالح ایشان خرده‌گیرى نمى‌كند، تا باعث نقص عمل و انحطاط ارزش آن شود، در نتیجه عمل حَسَن ایشان اَحسَن مى‌شود.
كلمه فضل در جمله ﴿وَ یَزِیدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ﴾ به معناى عطاء است، و این خود نص در این است كه خداى تعالى از فضل خودش آن قدر مى‌دهد كه بیش از اعمال صالح آنها می‌شود. از این آیه روشن‌تر آیه 35 سوره ق است که مى‌فرماید: ﴿لَهُمْ ما یَشاؤُنَ فِیها وَ لَدَیْنا مَزِیدٌ﴾ هر چه بخواهند و تصور کنند ما به ایشان می‌دهیم و نزد ما پاداشهایی دارند فراتر از تصورشان.
و این پاداش زیادى غیر از پاداش اعمال است و از آن عالى‌تر و عظیم‌تر است؛ چون چیزى نیست كه خواسته انسان به آن تعلق گیرد و یا با سعى و كوشش به دستش آورد و این عجیب‌ترین وعده‌اى است كه خدا به مؤمنین داده و ایشان را به آن بشارت مى‌دهد (و هذا أعجب ما يعده القرآن المؤمنين و يبشرهم به) (1).