احمد بن اسحاق گويد:
نامه اي به امام حسن عسکري × نوشتم و از او پرسيدم درباره مارمولکي که وارد دواي باه (آميزش و نيروي جنسي) مي شود، اين حيوان چنگال و دُم دارد، آيا جايز است آن دارو خورده شود؟
حضرت × فرمود:
إِنْ کَانَ لَهُ قُشُورٌ فَلَا بَأْس.
«اگر داراي پوست باشد، اشکالي ندارد».[1]