شرط هاي ضمن قرارداد

شيخ طوسي & گويد:
محمّد بن حسن صفّار به امام حسن عسکري × نوشت: مردي از کسي زميني خريده است، با حدود چهارگانه آن، در حالي که در آن زمين، زراعت و نخل و درخت هاي ديگر است و از نخل و زراعت و درخت در قولنامه چيزي ياد نشده است و در آن ذکر شده که آن را با همه حقوق داخل در آن و بيرون از آن خريد. آيا زراعت و نخل و درخت ها داخل در حقوق زمين است يا نه؟
حضرت × نوشت:
إذا ابتاع الْأرْض بحدودها و ما أغلق عليه بابها فله جميع ما فيها إن شاء الله.
«هر گاه زمين را با حدود آن و آنچه در آن به رويش بسته مي شود (دربست) خريداري کرد، همه آنچه در آن است از آن اوست، إن شاء الله».[1]