فروش خانه و اتاق ها

شيخ صدوق & گويد:
محمّد بن حسن صفّار به امام حسن عسکري × نامه نوشت و درباره مردي پرسيد که از شخصي اتاقي را در خانه اي با همه حقوقش خريده است که بالاي آن اتاق ديگري است. آيا اتاق بالا هم داخل در حقوق اتاق پايين است يا نه؟
حضرت × نوشت:
لَيْسَ لَهُ إِلَّا مَا اشْتَرَاهُ بِاسْمِهِ وَ ‌مَوْضِعِهِ إِنْ شَاءَ الله.
«جز آنچه را با اسم و جاي مشخص آن خريده، براي او نيست، إن شاء الله».[1] نيز گفته است: محمّد بن حسن به امام × نامه اي نوشت که: مردي حجره يا محل مسکوني در خانه اي با همه حقوقش خريداري کرد، در حالي که بالاي آن اتاق ها و مسکن هاي ديگري است. آيا اتاق ها و مسکن هاي بالا در حقوق اين حجره و محلّ سکونت پاييني که خريده وارد مي شود يا نه؟
حضرت × نوشت:
ليس له من ذلک إلّا الحقّ الذي اشتره، إن شاء الله.
«حقّي از آن ندارد، مگر همان حقّي را که خريداري کرده است، إن شاء الله».[2]