قضاي روزه

شيخ صدوق & روايت مي کند که محمّد بن حسن صفّار قمي (متوفاي 291 قمري) به حضرت امام حسن عسکري × نامه نوشت و درباره مردي پرسيد که مُرده و ده روز قضاي روزه ماه رمضان بر عهده دارد، دو وليّ دارد. آيا آن دو وليّ مي توانند از طرف او هر کدام پنج روز قضا کنند؟
امام × چنين نوشت:
يَقْضِي عَنْهُ أَکْبَرُ وَلِيَّيْهِ عَشَرَةَ أَيَّامٍ وِلَاءً إِنْ شَاءَ الله.
«از آن دو وليّ، آن که بزرگ تر است ده روز قضا مي کند، به خاطر ولايتش، ان شاء الله».[1]