حمزة بن محمّد گويد:
نامه اي به امام حسن عسکري × نوشتم و پرسيدم: چرا خداوند روزه را واجب کرده است؟
امام × در پاسخ نوشت:
لِيَجِدَ الْغَنِيُّ مَسَّ[1] الْجُوعِ فَيَمُنَّ عَلَي الْفَقِير.
«تا ثروتمند سختي گرسنگي را بيابد و به فقير، عاطفه و مهرورزي کند».[2]