من دانشجو هستم. در دانشگاه ما تنها پنج درصد يا کمتر شيعه وجود دارد. در کلاس ما تنها من شيعه هستم. همکلاسي هايم دائما از من سوالاتي مي پرسند؛ مثلا در مورد اوقات نماز، چرا شيعه بين دو نماز جمع مي کند؟

شيعه همچون فرقه هاي مختلف اسلامي معتقد است که انجام هر نماز در وقت خودش افضل است و مستحب است.[1] ولي به تبع روايات اهل عصمت و طهارت و به جهت رفع عسر و حرج و دشواري در تفريق، خصوصا در جماعات حکم به جواز جمع بين دو نماز نموده است. زيرا اسلام دين سهولت و آساني است.
سهل بن حنيف از پدرش نقل مي کند و او از جدش که رسول خدا | فرمود:
بر خود سخت نگيريد زيرا کساني که قبل از شما بودند به جهت سختگيري بر خود هلاک شدند.[2] روايات در جمع بين دو نماز:
1- ابن عباس مي گويد: با رسول خدا | هشت رکعت «ظهر و عصر» و نيز هفت رکعت «مغرب و عشاء» را به طور جمع خوانديم.[3] 2- و همچنين مي گويد: رسول خدا | در مدينه در حاليکه مقيم بودند نه مسافر، نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء را جمع مي خواندند.[4] 3- مسلم به سند خود از ابن عباس نقل کرد که فرمود: رسول خدا | در مدينه بين ظهر و عصر، جمع نمود در حاليکه نه خوفي بود و نه سفر. سعيد گويد: از ابن عباس پرسيدم چرا چنين کرد؟ فرمود: تا آنکه بر امتش دشوار نباشد.[5] و نيز مثل اين روايت از ابن عمر از رسول خدا نقل شده است.
جواز جمع بين دو نماز به عقيده جمعي از علماء سني:
ربيعه، ابن منذر… و از علماي متأخرين اهل سنت بعضي جايز شمرده اند؛ زيرا تفريق را مستلزم عسر و حرج و دشواري دانسته اند.
1- شيخ احمد شاکر بعد از نقل از ابن سيرين مي گويد: اين راي «جواز جمع» همان راي صحيحي است که از متن حديث گرفته شده است.[6] 2- شيخ علي خفيف در کتاب اسباب اختلاف الفقهاء نيز جمع بين دو نماز را جايز شمرده است. [7]