نحوه خواندن نماز ميت چگونه است؟ حکم نماز ميت در فقه جعفري چيست؟ و نحوه انجام آن چگونه است؟

فقهاي شيعه درباره نماز ميت و چگونگي اقامه آن مي گويند:
1. نماز خواندن بر ميّت مسلمان يا بچه اى که محکوم به اسلام است[1] و شش سال او تمام شده باشد واجب است.[2] 2. نماز ميّت پنج تکبير دارد که بين هر تکبير ذکري به کيفيت زير بيان مي شود:
بعد از نيت و گفتن تکبير اول بگويد: «اشْهَدُ انْ لا اِلهَ اِلَّا اللّهُ وَ انَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّه صلى اللّه عليه و آله و سلم»؛
بعد از تکبير دوم بگويد: «اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ»؛
بعد از تکبير سوم بگويد: «اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤمِنينَ وَ الْمُؤمِناتِ»؛
بعد از تکبير چهارم اگر ميّت مرد است بگويد: «اللّهُمَّ اغْفِرْ لِهذَا الْمَيِّتِ» و اگر زن است بگويد: «اللّهُمَّ اغْفِرْ لِهذِهِ الْمَيِّتِ» و بعد تکبير پنجم را بگويد، که با گفتن آن نماز به پايان مي رسد.
آنچه ذکر شد در انجام نماز ميت کافي است، اما بهتر است اين نماز با اذکار بيشتر و به کيفيت زير اقامه گردد:
بعد از تکبير اول بگويد: «اشْهَدُ انْ لا اِلهَ اِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيکَ لَهُ وَ اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ ارْسَلَهُ بِالْحَقِّ بَشيراً وَ نذِيراً بَيْنَ يَدَىِ السَّاعَةِ»؛
بعد از تکبير دوم بگويد: «اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ بارِکْ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ کَافْضَلِ ما صَلَّيْتَ وَ بارَکْتَ وَ تَرَحَّمْتَ عَلى ابْراهِيمَ وَ آلِ اِبراهيمَ انَّکَ حَميدٌ مَجيدٌ وَ صَلِّ عَلى جَميِع الاَنْبياءِ وَ الْمُرسَلينَ (وَ الشُّهَداءِ وَ الصِّدِّيقينَ وَ جَميِع عِبادِ اللّهِ الصّالِحينَ)»؛
بعد از تکبير سوم بگويد: «اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤمِنينَ وَ الْمُؤمِناتِ وَ الْمُسْلِمينَ وَ الْمُسلِماتِ الْاَحْياءِ مِنْهُمْ وَ الْاَمْواتِ تابِعْ بَيْنَنا وَ بَيْنَهُمْ بِالخَيْراتِ انَّکَ مُجيبُ الدَّعَواتِ انَّکَ عَلى کُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ».
بعد از تکبير چهارم اگر ميّت مرد است بگويد: «اللّهُمَّ اِنَّ هَذا عَبْدُکَ وَ ابْنُ عَبْدِکَ وَ ابْنُ امَتِکَ نَزَلَ بِکَ وَ انْتَ خَيْرُ مَنْزولٍ بِهِ اللّهُمَّ اِنّا لا نَعْلَمُ مِنْهُ الّا خَيْراً وَ انْتَ اعْلَمُ بِهِ مِنّا اللّهُمَّ انْ کانَ مُحْسِناً فَزِدْ فِى احسانِهِ وَ انْ کان مُسِيئاً فَتَجاوَزْ عَنْهُ وَ اغْفِرْ لَهُ اللّهُمَّ اجْعَلْهُ عِنْدَکَ فى اعْلى عِلِّيّينَ وَ اخْلُفْ عَلى اهْلِهِ فِى الْغابِرِينَ وَ ارْحَمْهُ بِرَحْمَتِکَ يا ارْحَمَ الرَّاحِمينَ» و بعد تکبير پنجم را بگويد، ولى اگر ميّت زن است بعد از تکبير چهارم بگويد: «اللّهُمَّ اِنَّ هذِهِ امَتُکَ و ابْنَةُ عَبْدِکَ وَ ابْنَةُ امَتِکَ نَزَلَتْ بِکَ وَ انْتَ خَيْرُ مَنْزُولٍ بِهِ اللّهُمَّ انَّا لا نَعْلَمُ مِنها الّا خَيْراً وَ انْتَ اعْلَمُ بِهَا مِنَّا اللّهُمَّ انْ کانَتْ مُحْسِنَةً فَزِدْ فِى احسانِها و انْ کانَتْ مُسِيئةً فَتَجاوَزْ عَنْها وَ اغْفِرْ لَها اللّهُمَّ اجْعَلْها عِنْدَکَ فِى اعْلى عِلِّيِّينَ وَ اخْلُفْ عَلى اهْلِها فى الْغابِرينَ وَ ارْحَمْها بِرَحْمَتِکَ يا ارْحَمَ الرَّاحِمينَ».[3] خاطر نشان مي شود، اگر ميّت از روي عمد يا فراموشى يا به جهت عذرى، بدون نماز دفن شود و يا بعد از دفن معلوم شود، نمازى که بر او خوانده شده باطل بوده، بايد نماز بر قبرش خوانده شود و اين وجوب تا زماني است که جسد او از هم نپاشيده باشد.[4]