در حديثي آمده كه مي‎گويد تمامي سادات به بهشت مي‎روند آيا اين حديث صحت دارد؟

در بعضي از كتابهاي شيعه و سني حديثي به اين صورت نقل شده كه پيامبر اكرم فرموده‎اند: «به خاطر پاك بودن دامن فاطمه ـ سلام الله عليها ـ خدا بدن ذرية او را بر آتش جهنم حرام كرده است.»[1]خدا گوشت اولاد فاطمه ـ عليها السّلام ـ را بر آتش جهنم حرام كرده است.[2]از طرف ديگر آيات و روايات زيادي داريم كه هر كس در مقابل اعمال و كردار خود باز خواست خواهد شد و هر كس هم وزن ذره‎اي كار خير انجام دهد آن را مي‎بيند و هر كس هم وزن ذره‎اي كار بد كرده آن را مي‎بيند. امام صادق ـ عليه السّلام ـ مي‎فرمايند: هم خدا را معصيت مي‎كني و هم مدعي محبت او هستي، به جانم قسم كه اين شيوه شگفتي است، اگر محبت تو راستين مي‎بود اطاعت از او مي‎كردي، اين طبيعي است كه هر دوستي مطيع دوست خويشتن است.[3]امام باقر ـ عليه السّلام ـ مي‎فرمايند: به دوستي ما نتوان رسيد جز با عمل نيك و پرهيزكاري و دوري از گناه.[4]در روايت ديگر طاوس يماني مي‎گويد: حضرت علي بن الحسين ـ عليه السّلام ـ را ديدم كه از وقت عشاء تا سحر به دور خانة خدا طواف مي‎كرد و به عبادت مشغول بود، چون خلوت شد و كسي را نديد به آسمان نگريست و گفت: خدايا ستارگان در افق ناپديد شدند و چشمان مردم به خواب رفتند درهاي تو بر روي درخواست كنندگان گشوده ا ند… و در خلال مناجات گريست ،سپس به سجده افتاد، من نزديك رفتم و سرش را بر زانو نهادم و گريستم، اشكهاي من سرازير شد و قطرات آن بر چهره‎اش چكيد، برخاست نشست و گفت كيست كه مرا از ياد پروردگارم مشغول ساخت؟ عرض كردم من طاوس هستم اي پسر پيامبر ـ صلّي اللّه عليه و آله و سلم ـ . اين زاري و بي‎تابي چيست؟ ما بايد چنين كنيم كه گناهكار و جفا پيشه‎ايم. پدر تو حسين بن علي ـ عليه السّلام ـ و مادر تو فاطمه زهرا ـ عليها السّلام ـ و جد تو رسول خدا است ـ يعني شما چرا با اين نسب شريف و پيوندها در وحشت و هراس هستيد؟ به من نگريست و فرمود: نه، نه، اي طاوس سخن نسب را كنار بگذار،‌خدا بهشت را براي مطيع و نيكوكار آفريده هر چند غلام سياه چهره باشد. آتش را براي افرادي كه نافرماني نمايند آفريده و لو آقازاده‎اي از قريش باشد. مگر نشنيده‎اي سخن خداوند متعال را: «وقتي كه در صور دميده شود در آن حال از نسب‎ها پرسش نمي‎كنند به خدا قسم فردا تو را سود ندهد مگر عمل صالح كه امروز پيش مي‎فرستي.[5]و در جاي ديگر آمده كه پيامبر اكرم ـ صلّي اللّه عليه و آله و سلم ـ پس از فتح مكه بالاي تپه صفا رفته ندا در دادند اي پسران هاشم… به خدا دوستان من از ميان شما يا غير شما تنها پرهيزكاران مي‎باشند و بس، مبادا روز قيامت بيايند در حاليكه شما دنيا را بر دوش بكشيد و ديگران آخرت را. هان كه من عذري بين خودم و شما و يا بين شما و خدا باقي نگذاشتم و براي هر كس از من و شما عملش خواهد بود.[6]باز از امام رضا ـ عليه السّلام ـ نقل شده كه خطاب به زيد فرمودند: اين سخنان چيست كه تو مي‎گوئي؟ اگر سخن تو درست باشد و فرزندان رسول خدا وضع استثنائي داشته باشند: خداوند بدكاران آنها را معذب نكند و عمل نكرده به آنها پاداش دهد پس تو از پدرت موسي بن جعفر ـ عليه السّلام ـ در نزد خدا گرامي‎تر مي‎باشي، زيرا وي خدا را بندگي كرد تا به درجات قرب نائل آمد و تو مي‎پنداري كه بي‎آنكه بندگي خدا كني مي‎تواني در درجه موسي بن جعفر ـ عليه السّلام ـ قرار گيري امام آن گاه اين آيه را خواندند: «يا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صالِحٍ».
پس تنها انتساب به امام و پيامبر سودي ندارد مگر اين كه در مسير حق بوده و عامل به دستورات و قوانين اسلام باشد تا در روز جزا مورد لطف و عنايت حضرت حق قرار گيرد.
به نظر مي‎رسد چون روايت نقل شده با آيات و روايات زيادي در تنافي و تضاد مي‎باشد يا بايد توجيه شود كه مراد تنها فرزندان بدون واسطه حضرت زهرا باشند كه حضرت امام حسن و امام حسين و زينب و كلثوم باشند و يا روايت رد شود.
در بعضي از روايات دارد كه اين مخصوص امام حسن و امام حسين مي‎باشد نه ديگران.[7]

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. عدل الهي، استاد شهيد مطهري، تهران، حسينيه ارشاد، 1349، صفحات 265 و بعد از آن.
2. انوار الزهرا، سيد حسن ابطحي،‌مشهد، كانون بحث و انتقاد ديني.
 
پي نوشت ها:
[1] . احصنت فرجها فحرم الله ذريتها علي النار.
[2] . ان الله حرّم لحم ولد فاطمة علي النّار، ابطحي، سيد حسن، انوار زهرا، كانون بحث و انتقاد ديني، چاپ سوم، 1369، ص 28.
[3] . مطهري، مرتضي، عدل الهي، تهران، مؤسسه اسلامي حسينيه ارشاد، 1349، ص 266.
[4] . همان.
[5] . همان، ص 267 ـ 268.
[6] . همان.
[7] . ابطحي، سيد حسن، انوار زهرا، مشهد، كانون بحث و انتقاد ديني، ص 30.