اعتقاد به رجعت هر چند از ضروريات اسلام نيست و شيعه در عين اعتقاد به رجعت و اينکه آن يک مسأله قرآني و حديثي است و از مکتب اهل بيت ـ عليهم السلام ـ گرفته شده است، آن را به عنوان ضروري دين نمي داند، به طوري که اگر کسي منکر آن شد، کافر باشد، حتي مذهب شيعه را نيز آن چنان با اين مسأله وابسته نمي داند که اگر شخصي آن را منکر شد از مذهب شيعه خارج باشد، لذا طبق نقل مرحوم طبرسي در مجمع البيان بعضي از شيعيان رجعت را بدان گونه که اکثريت شيعه معترفند، قبول ندارند و مي گويند: مقصود، رجعت حکومت به خاندان پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ در زمان ظهور حضرت مهدي ـ عليه السلام ـ است.[1]در اين مورد مي توانيد به دو کتاب «اصل الشيعه و اصولها» نوشته مرحوم کاشف الغطاء، و «عقايد الامامية» نوشته مرحوم شيخ محمد رضا مظفر مراجعه نمائيد. آنها در پاسخ به احمد امين مصري به اين مطلب اشاره کرده اند.
اما با وجود روايات فراواني که از ائمه اطهار ـ عليهم السلام ـ راجع به مسأله رجعت نقل شده به گونه اي که اعتقاد به آن را ضروري مي سازد، گرچه آن را ضروري دين ندانيم، ولي در عين حال يک مسأله اي است که از بعضي جهات داراي ابهام و اجمال بوده و کيفيت آن به وضوح و تفصيل در روايات بيان نشده است، که از جمله آن تبيين دقيق زمان رجعت و ترتيب رجعت کنندگان مي باشد.
از ظاهر برخي روايات استفاده مي شود که رجعت ائمه ـ عليهم السلام ـ بعد از ظهور ولي عصر ـ عليه السلام ـ و پس از حکومت آن بزرگوار رخ خواهد داد که در آستانه رستاخيز و قيامت است، چنانچه از جابر بن يزيد جعفي روايت شده که گفت شنيدم امام باقر ـ عليه السلام ـ مي فرمود: به خدا سوگند مردي از ما اهلبيت بعد از مرگش سيصد و نه سال در جهان سلطنت مي کند. عرض کردم: اين چه وقت است؟ فرمود: بعد از قائم. پرسيدم: قائم چه قدر در عالم مي ماند؟ فرمود: نوزده سال، آن گاه «منتصر» يعني امام حسين ـ عليه السلام ـ براي طلب خون خود و يارانش به دنيا بر مي گردد و از پس او امير المومنين ـ عليه السلام ـ رجعت مي کند.[2]و نيز از امام صادق ـ عليه السلام ـ نقل شده که فرمود: «… امام حسين با يارانش که با وي کشته شدند، در حالي که هفتاد پيغمبري که با حضرت موسي بن عمران برانگيخته شدند، با اوست؛ به دنيا بازگشت مي نمايند، قائم انگشتر خود را به امام حسين ـ عليه السلام ـ مي دهد، و چون قائم رحلت کند، امام حسين ـ عليه السلام ـ او را غسل مي دهد و کفن مي کند و حنوط کرده در قبر مي سپارد.[3]همان گونه که مشاهده شد ظواهر اين روايات تصريح دارند که رجعت امام حسين ـ عليه السلام ـ و امير المومنين ـ عليه السلام ـ پس از ظهور و در پايان حکومت ولي عصر ـ عليه السلام ـ صورت مي گيرد، و نيز رجعت امير المومنين ـ عليه السلام ـ پس از امام حسين واقع مي شود؛ بنابراين همان گونه که مراسم غسل و کفن و دفن و حنوط امام زمان ـ عليه السلام ـ ، بر اساس اين روايات، به دست مبارک امام حسين ـ عليه السلام ـ انجام مي شود، مي توان گفت که: امام حسين ـ عليه السلام ـ را نيز اميرالمومنين و سائر ائمه که رجعت مي کنند و پس از آن حضرت به دنيا بر مي گردند، غسل و کفن و دفن و حنوط خواهند کرد.
البته در روايات اشاره به آن نشده و هيچ گونه توضيحي داده نشده است و راهي هم غير از روايات براي آگاه شدن از اين گونه مسائل وجود ندارد. و بهتر است علم اين گونه امور را به خدا و اهل ذکر از ائمه ـ عليهم السلام ـ واگذار نمائيم.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1ـ عصر ظهور، علي کوراني.
2ـ اصل الشيعه و اصولها، کاشف الغطاء.
3ـ عقائد الاماميه، شيخ محمد رضا مظفر.
پي نوشت ها:
[1]. طاهري، حبيب الله، سيماي آفتاب، قم، زائر، 1385ش، ص338.
[2]. مجلسي، محمد باقر، بحارالأنوار، بيروت، موسسه الوفاء، 1403ق، ج53، ص103.
[3]. مجلسي، محمد باقر، بحارالأنوار، ج53، ص103.
خانه » همه » مذهبی » اينکه در اواخر عمر حضرت مهدي (عج) ابتدا حضرت علي و بعد امام حسين ـ عليه السلام ـ رجعت مي کنند چون بدن معصوم را معصوم بايد به خاک بسپارد و بعد امام حسين بدن شريف امام علي ـ عليه السلام ـ را به خاک مي سپارند آيا چنين امري وجود دارد و سپس بدن مطهر امام حسين ـ عليه السلام ـ را چه کسي دفن مي نمايند؟