در باب تأثير زمان در اخلاق و عقايد و فقه منابعي معرفي شده كه بطور مستقيم به اين مسأله پرداخته انديا بخشي از آنها به اين مسأله پرداخته اند بدون شك تحقيق در محورهاي مختلف اين موضوع داراي منابع مختص بهر محور است كه لازم است براي مطالعة بيشتر به آنها مراجعه شود.
1. اسلام و مقتضيات زمان، 2 جلد، مرتضي مطهري، انتشارات صدرا، 1368، چ چهارم.
2. شريعت در آينه معرفت، جوادي آملي، مركز نشر فرهنگي رجاء، 1372، چ اول.
3. راهنماشناسي، محمدتقي مصباح يزدي، مركز مديريت حوزه علميه قم، 1367، چ اول.
4. پاسخ استاد به جوانان پرسشگر، محمدتقي مصباح يزدي، انتشارات مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني (ره)، 1382، چ سوم.
5. مجموعه رسائل، سيدمحمدحسين طباطبايي، به كوشش سيدهادي خسروشاهي، دفتر نشر فرهنگ اسلامي، 1370، چ سوم.
6. انتظار بشر از دين، عبدالله نصري، موسسه فرهنگي دانش و انديشه معاصر، 1378، چ اول.
7. وجود حقيقت هاي ثابت از نگاه درون ديني، مهدي مشكي، رواق انديشه، ش 1.
8. مأخذ شناسي پويايي فقه، سلمان حبيبي، رواق انديشه، ش 19.
9. ثابت و متغير در انديشه سياسي امام خميني (ره)، حسين سيمايي، حكومت اسلامي، ش 12.
10. مباني معرفت ديني، محمدحسين زاده، انتشارات موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني (ره)، 1381، چ 4.
11. دين و سياست، جمعي از پژوهشگران، موسسه فرهنگي ثقلين، 1379، چ اول.
12. دين و دولت در انديشه اسلامي، محمد سروش، مركز انتشارات دفتر تبليغات اسلامي، 1378، چ اول.
13. توجيه جاودانگي اصول اخلاقي بر مبناي نظريه اعتباريات از ديدگاه شهيد مطهري، محسن جوادي، قبسات، ش 30 و 31.
14. اسلام و مقتضيات جهان معاصر،حسن جابر، ترجمه حميدرضا شريعتمداري، هفت آسمان، ش 4-3.
15. نقش دين، گفتگوي توين بي وايكه دا، ترجمه محمدجواد زاهدي، هفت آسمان، ش 7.