خانه » همه » مذهبی » اگر اكنون حضرت امام(ره) حضور داشتند، آيا وضع موجود نظام را مي‌پذيرفتند و آيا مسئولان نظام توانسته اند راه امام را ادامه دهند؟

اگر اكنون حضرت امام(ره) حضور داشتند، آيا وضع موجود نظام را مي‌پذيرفتند و آيا مسئولان نظام توانسته اند راه امام را ادامه دهند؟

داوري منصفانه و عادلانه در زمينه سوال مذكور، مستلزم اين است كه به شرايط و امكانات و تنگناهايي كه انقلاب و نظام اسلامي ما در برهه‌ي پس از امام خميني (ره) با آن روبرو بوده، مخصوصاً فقدان آن شخصيت بي‌نظير،توجه کامل شود. حضرت امام بر مسايل و موضوعات متعددي تأكيد داشتند، همچون استقلال، آزادي، حاكميت قانون، عدالت، توجه به اقشار كم درآمد، حفظ اسلاميت نظام، رسيدگي به مشكلات مردم، استكبارستيزي و غيره…[1] براي قضاوت و بررسي عملكرد مسئولان نظام، به موارد مذكور بايد توجه شود و نبايد فراموش كرد كه وصيتنامه الهي – سياسي حضرت امام نيز اهداف و معيارهاي حركت نظام را بخوبي ترسيم نموده است .با توجه به قرائن مي‌توان گفت اكثر مسئوليني كه در رأس نظام قرار دارند به تكاليف خود عمل كرده‌اند؛ چون آنان بيش از ديگران دغدغه ادامه راه امام را دارند و پايبند به آرمانها و اهداف بلند امام راحل (ره) هستند؛ خصوصاً مقام معظم رهبري که، همواره بر اهداف و آرمان‌هاي امام تأكيد دارند وعملاً راه امام راحل (ره) را دنبال مي‌كنند.
اما اگر سوال شود كه آيا در دهه اخير انقلاب، به اهداف خود رسيده‌ايم يا نه؟ بايد گفت كه هر قدمي كه برداشته شده است مسير هموارتر شده و چشم‌اندازهاي اميدوار كننده اي پيدا شده است. هر چند كه توسعه جامعه توقعات جديد و نيازهاي بيشتري را پديد مي آورد و اين پرسش، را به وجود مي آورد كه چرا اين نيازها تأمين نشده اند؟ در حالي كه اين طبيعت حركت، توسعه و پيشرفت است و نبايد با بزرگ نمايي نواقص در مقابل دستاوردهاي بزرگ،انهارا بر عهده كساني بدانيم كه بعد از حضرت امام مسئوول شده اند[2]، لذا لازم است عملكرد نظام و ارزيابي موفقيت‌ها و ناكامي‌ها، به صورت جامع و با درنظر گرفتن همه امكانات و عوامل و موانع و محدوديت‌ها و اهداف و دستاوردها ارزيابي شود و درست نيست كه فقط روي مشكلات متمركز شويم و جهات مثبت و پيشرفت‌ها را فراموش كنيم.
از نظر اقتصادي در دهه اخير انقلاب و در دوران سازندگي كارهاي مهم زيربنايي انجام گرفته است، كه مجال شمردن آنها در اين مختصر نيست. در اين ميان امر مهم فقرستيزي و بر قراري عدالت اجتماعي در مناطق محروم كاملاً مشهود است و در حال حاضر اكثر روستاهاي بالاي 20 خانوار داراي آب، برق، بهداشت، مدرسه، راه و عمدتاً داراي تلفن هستند.[3] هر چند برخي كالاها و خدمات گران تر شده اند، ولي در مقابل هم قدرت خريد مردم نيز ارتقاء يافته است. از نظر استقلال و عدم وابستگي سياسي و اقتصادي، پيشرفت هاي محسوسي بدست آمده است مثل خود كفايي در زمينه توليد محصولات كشاورزي، مثل گندم. در مورد اسلامي بودن قوانين نظام كه مورد تأكيد امام بوده نيز شوراي نگهبان تسليم فشارهاي خارجي و بعضاً داخلي نشده است و مسير شرعي خود را مي پيمايد.
البته اگر در ادارات، مردم با مشكلات مواجه‌اند، همه اين مشكلات به انقلاب بر نمي‌گردد؛ بلكه نظام وارث نابساماني‌هاي مزمني است، كه معالجه آن طولاني و مشكل خواهد بود. شايد به دليل نداشتن خبرگي و موانعي كه بوده و يا در پي درگيري نيروهاي صالح و ناصالح اشكالاتي به وجود آمده است، كه قبلاً نبوده است.[4]عمده مسأله نگران كننده ضعف فرهنگ و ارزش هاي اسلامي در جامعه است، هر چند كه اين امر چيزي نيست كه تنها در اختيار نظام و دولتمردان باشد، زيرا فرهنگ تابع عوامل و متغيرات گوناگون است، كه در بررسي بايد به همه آنها توجه گردد. در عين حال مي توان رشد فكري و سياسي توده مردم را رضايت بخش توصيف كرد.
اگر از بعد اخلاقي و تخلّق به اخلاق اسلامي ضعف هايي در سال هاي اخيردرسطح جامعه ديده مي‌شود، به اين خاطر است كه در آغاز انقلاب فضا و شور انقلابي به برخي امور ضدارزشي اجازه بروز و ظهور نمي‌داد و در دوران جنگ نيز، فضاي جهاد و شهادت، تشييع پيکر شهيدان تأثير عميقي بر جو فرهنگي جامعه مي گذاشت ونسلي فداكار، شجاع، آگاه و انقلابي تربيت شد. اما اين واقعيت را بايد پذيرفت كه نسل حاضر، متفاوت از فضاي انقلابي و فضاي جهاد و شهادت زندگي مي کند و همچنين شاهد تهاجم فرهنگي وسيعي در دنياي امروز است[5]،و همچنين ارتباط ماهواره‌اي و اينترنتي، وارتباطات الكترونيكي گسترش يافته وتبليغات وافكارمخرب خارج از مرز، مستقيم و غيرمستقيم به جوانان و نوجوانان تزريق ميگردد. در اين ميان افراد معدودي كه در حاكميت راه يافته‌اند و آب به آسياب دشمن مي ريزند را نيز نبايد از ياد برد، كه دست به شبهه‌افكني مي‌زنند.هرچندوجود چنين افرادي پي‌آمد طبيعي جامعه آزادومردم سالاراست،امابه هرحال تاثيرات سوء خودرامي گذارند.
 هرچندعوامل مذكور موجب گرديده كه از نظر فرهنگي فضاي عمومي جامعه قدري تفاوت و تمايز نسبت به اول انقلاب داشته باشدوارزشهاي فرهنگيواسلامي كمرنگتر به چشم بخورد،امانبايدارزش هاوتوانايي هاي نسل جوان راناديده گرفت. همان طوري كه قبلا اشاره شد،ضعف هاي فرهنگي تابع عوامل متعددي است و نمي‌توان منحصراً مسئولين فعلي را در اين زمينه مقصر شمرد و عوامل خارج از اراده و دايره اختيارات آنان نيز تأثيرگذار است.
در كنار عوامل ياد شده نبايد از دشمني هاي استكبار جهاني و فشارهاي اقتصادي ،سياسي و تبليغاتي آنان بر عليه نظام اسلامي غفلت نمود. در مجموع، با توجه به پيشرفت هاي اقتصادي، نظامي، سياسي و… كه انقلاب اسلامي در طول حيات پر بركت خويش به ويژه پس از رحلت مرحوم امام، به دست آورده وبا توجه به استحكام موقعيت و جايگاه كشور در سطح بين الملل با وجود دشمني ها و تهديدات قدرت هاي بزرگ به ويژه آمريكا، مي توان اذعان نمود كه جمهوري اسلامي روند روبه رشد و پيشرفتي را طي نموده كه به يقين درجهت اهداف امام و شهداي گرانقدر انقلاب اسلامي است، هر چند نواقص و كاستي هايي نيز وجود داردكه بايد با دلسوزي و همت مسئولان نظام و حمايت مردم بر طرف شود و نظام جمهوري اسلامي به سمت آرمانهاي والاي خويش باشتاب بيشتري حرکت کند.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. رضواني، محسن، اصول و شاخصه‌هاي كارآمدي حكومت و دولت در انديشه امام خميني، مجله علوم سياسي، موسسه آموزشي عالي باقر العلوم، ش 15.
2. مجله حكومت اسلامي، مصاحبه با حجت الاسلام والمسلمين علي اكبر هاشمي رفسنجاني، كارآمدي نظام اسلامي، ش 14، قسمت اول، ش 15، قسمت دوم.
3. علي اكبر كلانتري، در آمدي بر كار آمدي نظام جمهوري اسلامي ايران، قم، نشر معارف، 1383.

پي نوشت ها:
[1] . رضواني، محسن، مقاله اصول و شاخصه‌هاي كارآمدي دولت در انديشه امام خميني، مجله علوم سياسي، ش 15.
[2] . كارآمدي نظام اسلامي، مصاحبه با علي اكبر هاشمي رفسنجاني، مجله حكومت اسلامي، ش 15، بخش دوم مصاحبه.
[3] . همان.
[4] . همان.
[5] . همان.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد