مگر ايران يك كشور مسلمان نيست مگر رهبري آن را فردي شيعه قبول نكرده است پس چرا افراد با وضع نامناسب بيرون مي آيند؟

از جمله اموري كه اسلام به آن اهتمام ورزيده وضعيت ظاهري افراد در سطح جامعه مي باشد، كه براي جلوگيري از ايجاد فساد و حفظ عفت  عمومي دستوراتي را بيان كرده. اما ابتداء بايد به اين مسئله پرداخت كه وضعيت نامناسب موجود در جامعه شامل چه قسمتي از دو وجه ذيل مي باشد.
الف: بدحجابي ب: بي حجابي
با كمي تأمل در احكام ديني به خوبي مي توان فهميد وضعيت موجود در جامعه به هيچ وجه بي حجابي محسوب نمي شود چرا كه بي حجاب به كسي گفته مي شود كه موازين اسلامي در امر پوشش ظاهري را رعايت نكند و بي حجابي زماني گفته مي شود كه افراد جامعه بدون رعايت حجاب اسلامي در انظار عمومي ظاهر شوند، مثلاً يك زن بدون روسري و با يك پيراهن آستين كوتاه بيرون برود و ما خوب مي دانيم كه افراد در جامعة ما با چنين وضعيتي بيرون نمي آيند. پس ما با بي حجابي روبرو نيستيم بلكه با بدحجابي روبرو هستيم و بد حجاب به كسي گفته مي شود كه حجاب دارد اما به صورت كامل آن را رعايت نمي كند مثلاً‌زماني كه روسري بر سر مي كند مقداري از موهايش بيرون مي ماند و با همين وضع در مقابل نامحرمان ظاهر مي شود. حال براي روشن شدن علل وضعيت نامناسب موجود و دلايل به وجود آورندة آن به چند مورد اشاره مي كنيم:
1. تهاجم فرهنگي: تهاجم فرهنگي و به فرمودة مقام معظم رهبري شبيخون فرهنگي، توسط دشمنان خارجي در ايران دنبال مي گردد و اهداف خاصي را دنبال مي كند مثل گسترش برنامه هاي مبتذل از طريق ماهواره و اينترنت و عكس، سي دي و نوارهاي موسيقي مبتذل و… غيره كه براي اين منظور هر سال بودجه خاصي در كنگرة آمريكا تصويب مي گردد.
2. فعاليت دشمنان داخلي: اين افراد كه بيشتر به دنبال منافع از دست رفتة خود مي باشند ابزار اجرائي دشمنان خارجي نيز هستند و براي رسيدن به منافع خود حاضر به انجام هر كاري مي باشند. از جمله جلوه هاي رفتاري آنان بدحجابي ها، مدگرائي هاي عجيب و غريب مثل مد مو، لباس و عينك و رقص و پايكوبي هاي خياباني، ايجاد خانه هاي فساد و غيره مي باشند.[1] كه متأسفانه افراد نا آگاه نيز به راحتي همراه آنان مي گردند.
3. عدم شناخت كافي نسبت به اعتقادات و اصول ديني: از عوامل مهمي كه انسان را به موازين ديني پايبند مي كند شناخت و معرفت كافي نسبت به اصول اصلي دين است. چرا كه مثلاً تا فردي به توحيد و يگانگي خداوند اعتقاد پيدا نكند و خدا را هر لحظه حاضر و ناظر بر اعمالش نبيند و عمل برخلاف دستوراتش را زشت و قبيح نداند، اين فرد هيچ الزامي براي خود در رعايت موازين ديني نمي بيند و به آنها پايبند نخواهد بود.
4. عدم آشنائي مردم با احكام اسلامي: از عوامل مهم ديگري كه به وضعيت نامناسب در جامعه دامن مي زند عدم آشنائي مردم با احكام اسلامي مي باشد. مثلاً عدم آشنائي مردم با احكام روابط زن و مرد باعث مي شود كه گناهان بسياري به وجود آيند كه از آن جمله، رواج چشم چراني به خاطر عدم رعايت حجاب اسلامي است. و روشن است فرق است بين كساني كه حجاب را رعايت نمي كنند برخي از احكام شرعي اطلاع دارند و برخي از آن احكام اطلاع ندارند، اين افراد اگر خود در فهم احكام كوتاهي نكرده باشند از نظر ديني گناهي ندارد؛ فقط وظيفه افراد آگاه سنگين تر مي شود چرا كه آنها بايد با امر به معروف و محبت آنها را هدايت كنند.
5. عدم امر به معروف و نهي از منكر توسط همة اقشار جامعه: جامعه با امر به معروف و نهي از منكر زنده و سالم مي ماند. اگر من نسبت به دوست و همراه خود بي تفاوت باشم و ديگري مثل من نسبت به اطرافيان خود بي تفاوت باشد آرام آرام كارهاي غلط و ناپسند در جامعه رشد خواهد كرد و كارهاي خوب هم ترك خواهد شد و زماني مي رسد كه افراد براي انجام عمل خوب مسخره شوند و براي انجام عمل غلط و زشت تشويق شوند.
6. دوستي هاي ناسالم: تأثير دوستان بر فرد بسيار زياد مي باشد بطوري كه گاهي اوقات يك دوست باعث مي شود كه فرد حتي لباس پوشيدن و نوع رفتار خود را تغيير مي دهد بدون اينكه توجه كند عملي كه انجام مي دهد صحيح است يا خير.
7. تأثير خانواده بر افراد: بي شك يكي از عوامل مهم ايجاد وضعيت نامناسب موجود، كانون خانواده مي باشد. بي ثباتي در خانواده، عدم محبت نسبت به يكديگر در خانواده، آزادي بيش از حد در خانه، عدم نظارت صحيح بر تربيت فرزندان، انجام كارهاي غلط توسط پدر و مادر، همه و همه در ايجاد اين وضعيت تأثير بسزايي دارد.
8. وجود اديان مختلف در كشور: در كشور ايران علاوه بر شيعيان، مذاهب ديگري نيز وجود دارند كه داراي آداب و رسوم خاص خود هستند و به خاطر عدم اعتقاد به موازين اسلامي در رعايت احكام اسلامي سهل انگارند و همين امر باعث مي شود كه افراد ناآگاه از آنان الگوبرداري كنند و باعث رواج اعمال غير اسلامي شوند. علاوه بر اين موارد در مقايسة جمهوري اسلامي با كشورهاي اسلامي ديگر مي بينيم كه باز هم وضعيت حجاب و رعايت موازين اسلامي بسيار بهتر از آن كشورها مي باشد. مثلاً در كشورهاي كويت، عمان، بحرين، عربستان حتي در تلويزيون رسمي آن كشورها زنان بدون روسري و با آرايشي كامل بر روي صحنه تلويزيون حاضر مي شوند. و وضعيت كشورهاي مسلمان كه اين گونه باشد وضعيت كشورهاي غيرمسلمان ديگر مشخص است. اما در مورد نكتة دوم كه در سؤال شما ذكر شده بايد گفت كه هر كشوري براي ادارة جامعة خود داراي قوانين و شيوه اي خاص مي باشد و در كشور ايران هم حكومت براساس اصل ولايت فقيه تشكيل شده است كه در قانون اساسي براي آن وظايفي مشخص شده است كه براي روشن شدن ذهن شما به آن وظايف اشاره مي كنيم.
وظايف و اختيارات رهبري:[2]در قانون اساسي اصل 110 وظايف رهبري آمده است.
با ذكر اين وظايف به خوبي روشن مي شود كه وظايف رهبري بيشتر به نظارتهاي كلان و كلي جامعه ما و رابطة ما با كشورهاي خارجي بر مي گردد. و اگر قرار باشد كه رهبري در همة امور جزئي جامعه نيز دخالت كند كه ديگر فرصتي براي انجام وظايف اصلي اش باقي نمي ماند. و همچنين بارها رهبري در اين مورد چه در سخنراني ها و چه به مسؤولان تذكر داده اند. مثل تذكر در مورد تهاجم فرهنگي كه بارها در مورد آن صحبت فرمودند و به مسؤولان هشدار دادند.
در پايان بايد به اين نكته نيز اشاره كرد كه با رجوع به بزرگترها و مقايسة وضعيت موجود با گذشته و قبل از انقلاب متوجه خواهيم شد كه قبل از انقلاب چه وضعيت زننده اي در سطح جامعه وجود داشت. چرا كه هدف حكومت مركزي در آن زمان رواج فرهنگ غربي و فساد و فحشا بود كه از دلايل مدعاي ما مي توان به وجود مشروب فروشي ها، مراكز فساد علني، ناامني براي زنان و دختران و غيره اشاره كرد. كه علاوة بر اين بعد از انقلاب، ما بلافاصله با جنگ تحميلي 8 ساله روبرو شديم كه از رسيدگي به مسائل فرهنگي و مذهبي ما را باز داشت با اين همه ما نيز قبول داريم كه وضعيت موجود اصلاً رضايت بخش نمي باشد و بايد براي جلوگيري از گسترش آن فكري كرد و بهترين كار اين است كه ما از خود شروع كنيم و دست به دست هم دهيم تا بتوانيم با همياري يكديگر اين مشكلات را برطرف كنيم چرا كه يدالله فوق ايديهم خداوند همراه جماعت است و آنها را ياري مي كند.
نكته: اين را هم در نظر داشته باشيد كه امر حجاب و بد حجابي، يك امر فرهنگي مي باشد. در كارهاي فرهنگي بايد با راهكارهاي خاص خود و به تدريج جلو رفت. گرچه امور ضد فرهنگي ماند بدحجابي، رشد سريعي دارند اما براي اصلاح چنين معضلي بايد ريشه هاي اين مسأله را مورد توجه قرار داد و در تمام جوانب آن اقدام نمود و اين همت همة مردم و مسئولين را مي طلبد، و كاري زمان بر مي باشد.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. احكام روابط زن و مرد و مسائل اجتماعي آنان، سيد مسعود معصومي، انتشارات دفتر تبليغات قم.
2. پرسشها و پاسخها، استاد مصباح يزدي، انتشارات مؤسسة آموزش و پژوهش امام خميني، قم.
3. جوانان و تهاجم فرهنگي، محمد كاوياني.
4. الگوهاي رفتاري فاطمه زهرا(س)، حليمه صفري انتشارات مشهور.
5. حجاب دختران، فاطمه قاضي، گلستان ادب.

پي نوشت ها:
[1] . كاوياني، محمد، جوانان و تهاجم فرهنگي. مركز مطالعات و پژوهش هاي فرهنگي حوزه علميه، ص36.
[2] . قانون اساسي، اصل يكصد و دهم، ص74.